Przecie jeśli wiara głęboka, to i z halki aniołka pożartować można.
Opis: ks. profesor (Józef Tischner) do poety (Jan Fudala), który nie umiał znaleźć rymu do „chleba”.
Źródło: Baciarka do nieba z księdzem profesorem, s. 7
Dyć napisaliście: Na pocątku wsędy byli górale, a dopiero potem porobili sie Turcy i Żydzi… I teroz sie syćka bez to wadzom.
Opis: Dziadek z Jasionowa (ojciec Jana Fudali) do ks. profesora.
Źródło: Baciarka do nieba z księdzem profesorem, s. 7
Ludowe to korzenie każdej narodowej kultury. Naroden, narodny – to równoznaczne z ludowym, narodowym.
Opis: Teofil Wałach, autor książek o Wołochach, kiedy stanął za katedrą z chmurki.
Źródło: Poorkanie, s. 51
Panie człowieku, nie worce tak długo żyć. No cheba ze w moik zielonyk Gorcach żyje się z młodą duszą. A ta dusza śpiewa, tońcy, rzeźbi, pise, maluje, baciarką obłapia cały świat do pośledniej sekundy zywobycio.
Opis: Dziadek do ks. profesora. Zwrot panie człowieku był charakterystyczny dla ojca Jana Fudali, pierwowzoru Dziadka.
Opis: „kościółkiem” w Rabce nazywane jest Muzeum im. Władysława Orkana, którego dyrektorem był Jan Fudala, a Wojciech Kusiak wówczas pracownikiem merytorycznym.
Źródło: Za bramom kościółka, Jaśkowi Fudali
Hej Gwiozdecko, ostomiyła Gwiozdko Betlyjemu ftoraś przyświycała ceście Trzók Króli cemuś w pustaci nie blinkła i Jymu kie przed mgłom ino śniyzek przikrył Go, utuliył.
