Jacek Sobota

Jacek Sobota (ur. 1969) – polski pisarz, autor głównie opowiadań fantastycznych.

Padlina

• Cisza zapada nagle, jak kopuła, która odgradza mnie od świata, jak całun dźwiękoszczelny, kokon błogosławionego spokoju. Zagłębiam się w poszukiwaniu utraconej tożsamości. Wszystko się oddala, choć nie istnieje żaden punkt odniesienia.
  • Zobacz też: cisza

• Jestem równie otwartym człowiekiem, jak pańskie złamanie.
  • Postać: Dobroczyńca
  • Opis: do Pielgrzyma, który go zaatakował i złamał przy tym nogę.

• Może lepiej stawiać opór, płonąć krótko, ale jasno, niż trwać, zachowywać status quo, czekać... na co?

• Nie wyważa się otwartych drzwi. Ani uchylonych bram. Witaj w Piekle.
  • Zobacz też: drzwi, piekło

• Nieistnienie, byt paradoksalny, bo tak mocno nieobecny, że aż nad obecny.

• Pensjonariusz wewnętrznego domu wariatów, niebezpieczny, lecz wyłącznie dla swych myśli, które umykały w popłochu.
  • Zobacz też: schizofrenia

• Skuję ci mordę, jakbym był mrozem.

• Pokój przesłuchań był przytulnym pomieszczeniem o ścianach tak nagich, że niemal wywoływały u zdrowego mężczyzny erekcję.

• Świat jest w istocie wieloaspektowy, pluralistyczny, wymykający się prostym analogiom, nie do objęcia jedną definicją. Ale jednak sensowny.
  • Zobacz też: świat

• Uśmiechnął się oszczędnie; gdyby oszczędność uśmiechów przynosiła jakieś profity, niechybnie dorobiłby się fortuny.

• W myślach litania, w czynach precyzja.

• W pańskiej naturze jest nadawanie światu sensu, porządkowanie, przeciwdziałanie chaosowi...
  • Postać: Grey
  • Opis: o podinspektorze Dvoyatchnym.