Jérôme Carcopino

francuski historyk starożytności

Jérôme Carcopino (1881–1970) – francuski historyk starożytności.

Życie codzienne w Rzymie

edytuj

(Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1966)

  • Dowiedzione jest ponad wszelką wątpliwość, że wiele osób z otoczenia możnych tego świata od czasów Hadriana poszło za przykładem nawróconych na wezwanie Chrystusa i powiększyło szeregi jego rzymskiego „Kościoła”. Bez wątpienia Kościół ten stanowił w Rzymie jeszcze stale znaczną mniejszość; mniejszość ta przy tym ciągle była narażona zarówno na oskarżenia ze strony mas, jak i na wrogość ze strony władzy, nie tylko dlatego, że wyznawcy Jezusa uchylali się od tradycyjnych praktyk religijnych, ale także dlatego, że wpatrzeni w wizję niebieskiej ojczyzny zapominali o swym ziemskim obywatelstwie i gdy ich pytano o pochodzenie, podawali zawsze swe imię chrześcijańskie – uchodzili więc za odstępców i jawnych wrogów.
  • Termy Karakalli mają coś przesadnego i oszałamiającego, co zapowiada dekadencję. W obliczu Forum i targu Trajana, przeciwnie, nic nie mąci podniosłości naszych wrażeń. Budowle te wprawiają nas w podziw, ale nie przytłaczają, a ich ogrom nabiera lekkości dzięki czystym zagięciom ich krzywizn. Budynki owe osiągnęły jeden z tych szczytów sztuki, gdzie spotykają się twórcy najlepszych epok i na który wspięli się jako żarliwi uczniowie lub ulegli naśladowcy – zarówno Michał Anioł, który przeniósł pewne elementy tego umiarkowanego, a zarazem pełnego rozmachu układu na fasadę pałacu Farnese, jak i architekci Napoleona I, którzy z brązu armat spod Austerlitz odlali kolumnę Vendôme.