Ivar Ivask

Ivar Vidrik Ivask (1927–1992) – estoński poeta i literaturoznawca.

Elegie bałtyckie

Tłum. z ang. Czesław Miłosz

• Bałtyckie błyskawice, syberyjskie wichry,
  niskie chmury podejrzeń wzajemnych.
  Zanieczyszczenie, promieniotwórcze skażenie
  Ciągle jeszcze, jak mówią, na dopuszczalnym poziomie.
  Krowy są mądrzejsze, nie liżą kory brzóz,
  nie tykają bujnej świętojańskiej trawy.
  • Źródło: Elegia pierwsza

• Dziwnie jest stąd pochodzić. Prawie bez nazwy brzegi
  w turystycznej Europie. Ale Bałtyka
  jest drugą stroną księżyca, zawsze ciemną.
  • Źródło: Elegia trzecia

• Igraliśmy też, Henrikas, twoim imieniem
  zmieniając je w Henry, Henri, Heinrich, Enrico,
  ale Radauskas zawsze dźwięczy po królewsku.
  • Źródło: Elegia dziewiąta

• Kto by tam zgadł, bo jak rozwikłać pasmo
  indoeuropejskich i ugrofińskich wątków,
  przenosić Wieżę Babel gdzieś nad Bałtyk?
  • Źródło: Elegia trzecia

• Nieskończone odcienie błękitu i w jednym z nich
  moje estońskie dzieciństwo, oczy mego ojca,
  pachnący ul oszklonej werandy,
  gdzie pierwszy raz ujrzałem kształt słonecznych okien
  i skąd wziąłem mój język, ugrofiński, nie indoeuropejski,
  cudo muzyki i niewiarygodnej zwięzłości.
  Te same harmonie samogłosek później mnie prowadziły
  w labirynt fińskich jezior, których lustro
  odbija podobne konstelacje duszy, gdzie ziemia i niebo
  łączą się w przezroczystą jasność, łosoś skacze
  przez twoje serce na wskroś, gdzie zaraz już wiesz
  kiedy kończy się świat i jak i dlaczego.
  • Źródło: Elegia ósma
  • Zobacz też: język

• Żeńska obecność kształtuje łotewski krajobraz,
  włada nim za sprawą mojej matki,
  której grudniowym dzieckiem jestem, i mojej niani,
  która zajęła jej miejsce kiedy umarła w zimie;
  i mojej żony, która pomogła wynaleźć
  trwającą całe życie geografię dwojga dusz. Ilse Marija,
  Natalia, Astrid Helena, niby imiona wysp
  między kontynentami, łączących różne światy.
  • Źródło: Elegia siódma