Isadora Duncan
tancerka amerykańska
Isadora Duncan (1878–1927) – tancerka amerykańska, twórczyni tzw. baletu współczesnego.
- Ciało, jak ośmiornica, chłonie wszystko, co napotka przed sobą, oddając mózgowi tylko to, co jemu samemu jest zbędne.
- Co za nonsens opiewać tylko zawsze wiosenną miłość. Jesienne barwy są wspanialsze, różnorodniejsze, jesienne radości tysiąckroć potężniejsze, straszliwsze, piękniejsze.
- Gdy żegnamy się z ukochanym, chociaż nęka nas straszny żal, doznajemy zarazem dziwnego uczucia ulgi, wyzwolenia.
- Jak niewiele ludzie wiedzą o potędze subtelnego pochlebstwa!
- Jestem wrogiem baletu, którzy uważam za fałszywą i niedorzeczną sztukę – właściwie już nie sztukę.
- Klęska intelektu jest końcowym skurczem, spadaniem w nicość, które często wiedzie do najcięższych dla rozumu i dla ducha katastrof.
- Męczeństwo jest zawsze płodne.
- Nadchodzące wypadki rzucają cień przed sobą.
- Nadzieja jest rośliną trudną do wyplenienia. Można nie wiem ile odrąbać gałęzi i zniszczyć, a zawsze będzie wypuszczać nowe pędy.
- Zobacz też: nadzieja
- Najpiękniejszym dziedzictwem, jakie można dać dziecku, jest zezwolić mu, by szło własna drogą, wyłącznie o własnych siłach.
- Są radości tak zupełne, tak doskonałe, że nie powinno się żyć dłużej niż one.
- U kołyski teatru stał taniec i pierwszym aktorem był tancerz.
- Zawsze czułam ochotę powiedzieć o pantomimie: „Jeśli chcecie mówić, dlaczego nie mówicie? Po co te na siłę wykonywane gesty jak w przytułku dla głuchoniemych?”
- Zobacz też: pantomima
- Żadna kobieta nie powiedziała nigdy całej prawdy o swoim życiu.