Isadora Duncan

tancerka amerykańska

Isadora Duncan (1878–1927) – tancerka amerykańska, twórczyni tzw. baletu współczesnego.

  • Ciało, jak ośmiornica, chłonie wszystko, co napotka przed sobą, oddając mózgowi tylko to, co jemu samemu jest zbędne.
Isadora Duncan
  • Co za nonsens opiewać tylko zawsze wiosenną miłość. Jesienne barwy są wspanialsze, różnorodniejsze, jesienne radości tysiąckroć potężniejsze, straszliwsze, piękniejsze.
  • Gdy żegnamy się z ukochanym, chociaż nęka nas straszny żal, doznajemy zarazem dziwnego uczucia ulgi, wyzwolenia.
  • Jak niewiele ludzie wiedzą o potędze subtelnego pochlebstwa!
  • Jestem wrogiem baletu, którzy uważam za fałszywą i niedorzeczną sztukę – właściwie już nie sztukę.
  • Klęska intelektu jest końcowym skurczem, spadaniem w nicość, które często wiedzie do najcięższych dla rozumu i dla ducha katastrof.
  • Męczeństwo jest zawsze płodne.
  • Nadchodzące wypadki rzucają cień przed sobą.
  • Nadzieja jest rośliną trudną do wyplenienia. Można nie wiem ile odrąbać gałęzi i zniszczyć, a zawsze będzie wypuszczać nowe pędy.
  • Najpiękniejszym dziedzictwem, jakie można dać dziecku, jest zezwolić mu, by szło własna drogą, wyłącznie o własnych siłach.
  • Są radości tak zupełne, tak doskonałe, że nie powinno się żyć dłużej niż one.
  • U kołyski teatru stał taniec i pierwszym aktorem był tancerz.
  • Zawsze czułam ochotę powiedzieć o pantomimie: „Jeśli chcecie mówić, dlaczego nie mówicie? Po co te na siłę wykonywane gesty jak w przytułku dla głuchoniemych?”
  • Żadna kobieta nie powiedziała nigdy całej prawdy o swoim życiu.