Ze wszystkich rodzajów nastrojów, jakich pragniemy unikać, najbardziej nieustępliwa jest wściekłość i [...] najtrudniej nam kontrolować złość. W istocie rzeczy, jest ona najbardziej uwodzicielska spośród wszystkich emocji negatywnych. Obłudny monolog wewnętrzny, który ją podtrzymuje i napędza, napełnia umysł najbardziej przekonującymi argumentami o potrzebie dania jej upustu.
Część II: Natura inteligencji emocjonalnej, Rozdział V, Niewolnik namiętności, s.117
Przenosimy i łapiemy od siebie nawzajem nastroje w ramach czegoś, co urasta do swego rodzaju podziemnej gospodarki psychiki, w której pewne kontakty bywają trujące, inne zaś pożywne i lecznicze. Ta wymiana emocjonalna odbywa się na ogół na subtelnym, niemal niedostrzegalnym poziomie; sposób, w jaki sprzedawca powie nam „dziękuję”, może sprawić, że poczujemy się zlekceważeni, urażeni albo autentycznie mile widziani i cenieni. Chwytamy jedni od drugich uczucia zupełnie tak, jak gdyby były one jakimś rodzajem wirusów społecznych.
Część II: Natura inteligencji emocjonalnej, Rozdział VIII, Sztuka współżycia, s.198
Jeśli sprawdzianem umiejętności postępowania z innymi jest zdolność uśmierzania ich przykrych emocji, to uspokojenie kogoś, kto szaleje z wściekłości, jest zapewne dowodem największego mistrzostwa.
Część II: Natura inteligencji emocjonalnej, Rozdział VIII, Sztuka współżycia, s.212
Otoczenie się murem milczenia jest ostatecznym środkiem obrony.
Część III: Inteligencja emocjonalna stosowana, Rozdział IX, Bliscy wrogowie, s.229
U podłoża każdej silnej emocji leży impuls do działania; podstawą inteligencji emocjonalnej jest kierowanie tymi impulsami.
Część III: Inteligencja emocjonalna stosowana, Rozdział IX, Bliscy wrogowie, s.240
Łatwo zapamiętujemy wydarzenia, które świadczą o słuszności stereotypowego przekonania, natomiast przypadki przemawiające na jego niekorzyść z reguły ignorujemy.
Część III: Inteligencja emocjonalna stosowana, Rozdział X, Kierowanie sercem, s. 259
