Hipokrates
starogrecki lekarz
Hipokrates (460–377 p.n.e.) – jeden z najwybitniejszych prekursorów współczesnej medycyny.
Przysięga Hipokratesa
edytuj- Cokolwiek podczas pełnienia obowiązków zawodu mojego, a nawet poza obrębem czynności lekarskich, w życiu ludzkim bym zobaczył lub posłyszał, co rozgłaszanem być nie potrzebuje, przechowam w milczeniu, nigdy, nikomu, nie wypowiadając tego.
- Źródło: Hipokratesa aforyzmy i rokowania oraz przysięga, tłum. H. Łuczkiewicz, Warszawa 1864, cyt. za: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, tłum. Iwona Zimnicka, Warszawa 1995, s. 70.
- Nigdy nikomu, ani na żądanie, ani na prośby niczyje nie podam trucizny, ani też takiego nie powezmę zamiaru, jak również nie udzielę żadnej niewieście środka poronnego.
- Źródło: Hipokratesa aforyzmy i rokowania oraz przysięga, tłum. H. Łuczkiewicz, Warszawa 1864, cyt. za: Jostein Gaarder, Świat Zofii, op. cit., s. 70.
Inne
edytuj- By leczyć ciało ludzkie, konieczna jest wiedza o całości zjawisk.
- Źródło: Tadeusz Natanson, Wstęp do nauki o muzykoterapii
- Choroba ta napada lubieżników i niszczy im mlecz, czyli stos pacierzowy. Nie mają oni gorączki i chociaż dobrze jedzą, chudną i niszczeją. Zdaje im się, jakby mrowie z głowy wzdłuż pacierza im zstępowało. Ile razy na stolec lub z uryną idą, sok nasienny bardzo rozrzedzony tracą. Nie są zdolni do płodzenia i przez sen częstokroć lubieżne uczynki spełniają. Przechadzki, zwłaszcza po przykrych drogach, dech im odejmują, osłabiają ich, nabawiają szumu w uszach i ciężkości głowy. Na ostatek gorączka kończy ich życie.
- Opis: o masturbacji.
- Źródło: Jacek Boroch, Grażyna Jarząbek-Bielecka, Arkadiusz Filewski, Witold Kędzia, Czynniki mające wpływ na podejście do zachowań autoseksualnych z uwzględnieniem aspektu ginekologii wieku rozwojowego i medycyny rodzinnej w kontekście uwarunkowań historycznych, czytelniamedyczna.pl
- Człowiek, który nieobeznany jest z wiedzą astrologii, zasługuje raczej na miano błazna, aniżeli lekarza.
- Jedzenie, picie, sen, miłość cielesna – wszystko z umiarem.
- Kichanie powstrzymuje czkawkę.
- Lekarz leczy, natura uzdrawia.
- Lekarz ma tylko jedno zadanie: wyleczyć chorego. Jaką drogą tego dopnie, jest rzeczą obojętną.
- Lekarz nie znający astrologii nie ma prawa nazywać siebie lekarzem.
- Zobacz też: astrologia
- Mądry człowiek powinien wiedzieć, że zdrowie jest jego najcenniejszą własnością i powinien uczyć się, jak sam może leczyć swoje choroby.
- Medycyna przynosi często pociechę, czasami łagodzi, rzadko uzdrawia.
- Zobacz też: medycyna
- Po pierwsze, nie szkodzić.
- Primum non nocere. (łac.)
- Przyroda jest lekarzem dla wszelkich chorób.
- Starzy ludzie cierpią na mniej chorób niż młodzi, ale za to te nigdy ich nie opuszczają.
- Szlachetne cechy istnieją naprawdę u szlachetnych ludzi.
- Trzeba wiedzieć, że z mózgu samego płyną nasze przyjemności, radość, śmiech, wesołość, a także nasze smutki, ból, żałość i łzy…
- Twoje pożywienie powinno być lekarstwem, a twoje lekarstwo powinno być pożywieniem.
- Opis: przypisywane Hipokratesowi, ale niewystępujące w źródłach.
- Zażywający kąpieli winien zachować spokój i daleko posuniętą powściągliwość, nie powinien nic robić, inni mają oblewać go wodą i szorować.
- Ze wszystkich sztuk medycyna jest najszlachetniejsza.
- Omnium artium medicina nobilissima est. (łac.)
- Zdrowie chorego najwyższym prawem.
- Salus aegroti suprema lex. (łac.)
- Zdrowie wymaga stanu równowagi między wpływami środowiska, sposobem życia oraz różnymi elementami ludzkiej natury.
- Źródło: Małgorzata Kronenberger, Muzykoterapia. Podstawy teoretyczne do zastosowania muzykoterapii w profilaktyce stresu, Mediatour, Szczecin 2003, ISBN 8391200620.
- Życie krótkie, nauka sztuki długa, okazja ulotna, doświadczenie mylne, wyrokowanie (diagnozowania) trudne.
- Źródło: Aforyzmy I
- Życie krótkie, sztuka długa, okazja ulotna, doświadczenia zawodne, sąd trudny.
- Ars longa, vita brevis, tempus praeceps, experimentum periculosum, iudicium difficile, (łac.)
- Źródło: Nic, co ludzkie… Aforyzmy, sentencje i przysłowia, oprac. Henryk Jurand, LSW, 1982, s. 105.