Henri Bergson
francuski filozof, noblista
Henri Bergson (1859–1941) – francuski filozof, noblista.
Ewolucja twórcza (1907)
edytuj- Gdybyśmy mogli odrzucić wszelką pychę, gdybyśmy, chcąc zdefiniować nasz gatunek, trzymali się ściśle tego, co jest niezmienną cechą człowieka i jego inteligencji, jaka ujawnia się w okresach historycznych oraz prehistorycznych, powiedzielibyśmy nie Homo sapiens lecz Homo Faber. Pokrótce – inteligencja, rozważana ze względu na to, co wydaje się być jej oryginalną właściwością, jest zdolnością wytwarzania sztucznych przedmiotów, zwłaszcza narzędzi do wytwarzania narzędzi i do nieograniczonego różnicowania produkcji.
- Opis: zapewne pierwsze historyczne użycie zwrotu Homo Faber (człowiek – wytwórca) jako określenia gatunku ludzkiego.
- Źródło: L'Évolution créatrice; wyd. Warszawa 1967; tłum.F. Znaniecki
- Pęd życiowy
- Elan vital (fr.)
- Źródło: Henryk Markiewicz i Andrzej Romanowski, Skrzydlate słowa, wyd. PIW, Warszawa 1990, ISBN 8306011414, s. 51
- Trwanie jest to ciągły postęp przeszłości, która wgryza się w przyszłość i nabrzmiewa, idąc naprzód.
- Źródło: s. 22
Inne
edytuj- Być inteligentnym to bardzo męczące.
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
- Cierpienie jest rzeczywistością straszną i czymś nieznośnym jest taki optymizm, który zło definiuje a priori jako mniejsze dobro.
- Czasami cierpimy, dlatego że mamy zbyt wyszukane upodobania i sztuczne potrzeby.
- Człowiek winien dać tyleż wysiłku w upraszczanie swego życia, ile go daje w komplikowanie.
- Czysta teraźniejszość to nieuchwytny postęp przeszłości pożerającej przyszłość. W rzeczywistości wszelkie doznania są już wspomnieniami.
- Dusza ludzka jest częściowo zjednoczona z Bogiem, a częściowo niezależna.
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.
- Gdy się całe życie poświęciło na szukanie prawdy, spostrzega się, że lepiej by było użyć je na czynienie dobrze.
- Inteligencje charakteryzuje niepojmowanie życia.
- Istnieć znaczy zmieniać się, zmieniać się to dojrzewać, dojrzewać zaś to nieskończenie zmieniać siebie samego.
- Istnieją zmiany, ale nie ma pod zmianą rzeczy, które się zmieniają; zmiana nie potrzebuje substratu. Istnieją ruchy, ale nie ma przedmiotu bezwładnego, niezmiennego, który by się poruszał: ruch nie implikuje czegoś, co się porusza.
- Źródło: Postrzeżenie zmiany w: Myśl i ruch. Dusza i ciało, Warszawa 1963, tłum.P. Beylin i K. Błeszyński, s. 119.
- Istnieje co najmniej jedna rzeczywistość, którą ujmujemy wszyscy od wewnątrz, za pomocą intuicji, a nie zwykłej analizy.
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.
- Materia – to język, którym Bóg do nas mówi.
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.
- Nasz ból przedłuża się i zwiększa nieskończenie na skutek refleksji, jakiej nad nim dokonujemy.
- Od wieków pojawiają się ludzie, których zadanie polega na tym, aby widzieć i ukazywać nam to, czego nie dostrzegamy w sposób naturalny. Ludźmi tymi są artyści.
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.
- Poznanie docierające do istoty rzeczy operuje intuicją.
- Zobacz też: poznanie
- Punkt spotkania woli człowieka i woli Boga jest właśnie tym, co nazywamy materią.
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.
- Religia umacnia i utrzymuje w dyscyplinie.
- Źródło: Przykazania etyki prawniczej: księga myśli, norm i rycin, oprac. Roman Tokarczyk, wyd. Wolters Kluwer Polska, s. 63.
- Sztuka pisarza polega przede wszystkim na tym, abyśmy czytając go, zapominali, że posługuje się on słowami.
- Trzeba działać jak człowiek myślący, trzeba myśleć jak człowiek czynu.
- Il faut agir en homme de pensée et penser en homme d'action. (fr.)
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.
- U istoty świadomej nie ma nigdy dwóch chwil identycznych.
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.
- Wszystkie drogi dobra i prawdy prowadzą do Ewangelii.
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.
- Zabobonne są tylko istoty inteligentne.
Zobacz też: