Halina Szwarc

polska lekarka, zajmująca się gerontologią i medycyną sportu

Halina Szwarc de domo Kłąb (1923–2002) – polska agentka wywiadu Armii Krajowej w okresie II wojny światowej (podporucznik, pseudonim Ryszard, następnie Jacek II); po wojnie profesor doktor medycyny, gerontolog, w latach 1970–1971 prorektor Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, inicjatorka uniwersytetu trzeciego wieku w Polsce.

Pomnik Haliny Szwarc w Łodzi
  • Ta moja przeszłość, moje wojenne zmagania (…) i okropne miesiące gestapowskiego więzienia są czymś koszmarnym, wydają się jakimś okrutnym snem. Tragizm tamtych miesięcy staje przede mną zbyt żywo (…). Jeśli więc zabieram się do spisywania moich przeżyć, jeśli świadomie schodzę do ciemnic mojej przeszłości, to nie wypływa to bynajmniej z mojej duchowej potrzeby, lecz (…) jest ofiarą, przymusem narzuconym sobie z góry.
  • Trzeba dodawać życia do lat, a nie tylko lat do życia.
  • Trzeciego dnia zaczęło się wielkie bicie: najpierw biło mnie deską dwóch na zmianę oprawców, potem skutą kajdankami od przodu kija umieszczonego pod kolanami, leżącą kopano i bito postronkiem, zwłaszcza po piętach. Zapadłam z bólu i odpływu krwi w błogi stan nieprzytomności. Pierwszy raz w życiu zemdlałam.

O Halinie Szwarc

edytuj
  • Wedle aliantów przekazane przez ciebie informacje mają tak wielką wartość, że tylko ta jedna akcja w berlińskim Centralnym Archiwum Medycyny Wojskowej uzasadniałaby istnienie i całą dotychczasową działalność Okręgu Łódzkiego AK. Anglicy poinformowali nas, że materiały, które dostarczasz, pozwalają rozpracować wielkie jednostki walczące na froncie wschodnim w kluczowym momencie wojny.