Guy Debord

francuski pisarz, filozof, myśliciel polityczny, filmowiec (1931-1994)

Guy Ernest Debord (1931–1994) – francuski filozof i pisarz.

Guy Debord

Społeczeństwo spektaklu (1973)

edytuj

(tłum. Mateusz Kwaterko)

  • Czas cykliczny sam w sobie jest wolny od konfliktów. Ale to dzieciństwo czasu nie jest erą pokoju. W praktycznej działalności panów historia zaczyna walczyć o to, aby stać się historią. Wytwarza nieodwracalność na wyżynach społeczeństwa; jej ruch ustanawia i zużywa czas pośród niewyczerpanego czasu społeczeństwa cyklicznego.
    • Źródło: s. 99
  • Kapitalistyczna produkcja znosząc granice między poszczególnymi społeczeństwami, ujednoliciła przestrzeń. Ten proces był tożsamy z intensywnym i ekstensywnym postępem banalizacji. Nagromadzenie towarów produkowanych seryjnie na potrzeby abstrakcyjnej przestrzeni rynkowej, które zlikwidowało wszelkie bariery regionalne i prawne oraz feudalne monopole cechowe – utrzymujące jakość produkcji rzemieślniczej – unicestwiło również autonomię i jakość miejsc. Ta potęga ujednolicania jest ciężką artylerią, która zburzyła wszystkie mury chińskie.
    • Źródło: s. 117
  • Podmiotem i treścią historii może być tylko samowytwarzanie człowieka, stającego się panem i władcą swojego świata – a więc historii – i pojmującego reguły swej gry.
    • Źródło: s. 63
  • Rewolucyjna teoria jest obecnie wrogiem wszelkiej rewolucyjnej ideologii i wie, że nim jest.
    • Źródło: s. 96
  • Spektakl, jako społeczna organizacja paraliżu historii i pamięci, jako rozbrat z historią na gruncie czasu historycznego – to fałszywa świadomość czasu.
    • Źródło: s. 114
  • W świecie rzeczywiście odwróconym na opak prawda jest momentem fałszu.
    • Źródło: s. 35
  • We władzy rad, która musi zastąpić w skali ogólnoświatowej wszelką inną władzę, ruch proletariacki jest swoim własnym wytworem, a ten wytwór jest swoim wytwórcą i swoim celem. W ten sposób spektakularna negacja życia sama z kolei zostaje zanegowana.
    • Źródło: s. 94
  • Życie społeczeństw, w których panują nowoczesne warunki produkcji, przypomina olbrzymie zbiorowisko spektakli. Wszystko, co dawniej przeżywano bezpośrednio, oddaliło się, przybierając postać przedstawienia.
    • Źródło: s. 33