Grudzień

dwunasty miesiąc roku

Grudzień – dwunasty, ostatni miesiąc w roku wg używanego w Polsce kalendarza gregoriańskiego, ma 31 dni.

Grudzień – Boże Narodzenie

Przysłowia o grudniu edytuj

  • Adam i Ewa[1] pokazują, jaki styczeń i luty po nich następują.
    • Źródło: Przysłowia są… na wszystko, Dobrosława Świerczyńska (oprac.), Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 2009, ISBN 9788301158965, s. 524.
  • Boże Narodzenie po wodzie, Wielkanoc po lodzie.
    • Źródło: Przysłowia są… na wszystko, Dobrosława Świerczyńska (oprac.), op. cit., s. 524.
  • Gdy zamarznie pierwszego grudnia, wyschnie też niejedna studnia.
    • Źródło: Czy pogoda pod psem?, „Przekrój”, Tom 2, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1977, s. 47.
  • Grudzień daje się we znaki, tym, co późno kopią ziemniaki.
  • Grudzień najgorszy zaś, bo największych mrozów czas.
  • Grudzień to miesiąc zawiły, czasem srogi, czasem miły.
  • Grudzień z grzmotami, rok z wiatrami.
  • Jak się grudzień zaczyna, taka będzie cała zima.
  • Kiedy na świętą Barbarę[2] błoto, będzie zima jak złoto.
    • Źródło: Przysłowia są… na wszystko, Dobrosława Świerczyńska (oprac.), op. cit., s. 524.
  • Kto bez kożucha grudzień przechodzi, w Jana ciepło mu zaszkodzi.
  • Na Boże Narodzenie przybywa dnia na kurze stąpnienie,
a na Nowy Rok na barani skok.
    • Źródło: Przysłowia są… na wszystko, Dobrosława Świerczyńska (oprac.), op. cit., s. 524.
  • Na Boże Narodzenie weseli się wszystko stworzenie.
    • Źródło: Przysłowia są… na wszystko, Dobrosława Świerczyńska (oprac.), op. cit., s. 524.
  • Na Mikołaja[3] wody, na Gody[4] lody.
    • Źródło: Przysłowia są… na wszystko, Dobrosława Świerczyńska (oprac.), op. cit., s. 524.
  • Na świętą Łucję[5] noc się z dniem tłucze.
    • Źródło: Przysłowia są… na wszystko, Dobrosława Świerczyńska (oprac.), op. cit., s. 524.
    • Warianty: Święto Łucyi dzień króci.
Święta Łucya[6] dnia przyrzuca.
  • Po suchym grudniu sucha wiosna bywa i pogoda w żniwa.
    • Źródło: „Przekrój”, Tom 2, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1975, s. 249.
  • Śnieg w Gody niesie urody.
    • Źródło: Przysłowia są… na wszystko, Dobrosława Świerczyńska (oprac.), op. cit., s. 524.
  • Święta Barbara[7] po lodzie, Boże Narodzenie po wodzie.
    • Źródło: Przysłowia są… na wszystko, Dobrosława Świerczyńska (oprac.), op. cit., s. 524.
  • W grudniu, w dniu zielonych świątek.
    • Opis: np. oddam ci w grudniu… t. j. nigdy.
  • Z grudniem, kto ziemi pod łąki nie gnoił,
Już w marcu późno, i będzie się boił.

Inne edytuj

  • A wiosny nima. Zawsze grudzień.
    Nie rozpraszajmy jednak złudzeń.
  • W grudniu po południu.
    • Autor: Marian Hemar
    • Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 230, hasło grudzień.
 
Wikisłownik
Zobacz też hasło Aneks:Przysłowia polskie - czasWikisłowniku

Przypisy edytuj

  1. 24 grudnia
  2. 4 grudnia
  3. 6 grudnia
  4. 24 grudnia
  5. 13 grudnia
  6. Według starego kalendarza 23 grudnia
  7. 4 grudnia