Giganci – olbrzymy z mitologii greckiej.

  • Nadszedł wielki Uranos wraz z nocą i objął Ziemię,
    pragnąc związku miłości i przykrył sobą ją całą.
    Syn zaś z zasadzki swą rękę lewą zaraz wyciągnął,
    prawą zaś ujął ogromny sierp z ostrymi zębami,
    ojca miłego jądra gwałtownie urżnął i cisnął
    poza siebie, gdzie padnie. Nie darmo mu z ręki umknęły,
    bowiem te krwawe krople, które trysnęły i spadły,
    wszystkie przyjęła Ziemia i – kiedy lata minęły –
    rodzi z nich mocne Erynie oraz ogromnych Gigantów,
    w zbrojach błyszczących, w ręku dzierżących długie oszczepy,
    oraz Nimfy – zwą je melijskie – na ziemi niezmiernej.
    • Autor: Hezjod, Narodziny bogów (Theogonia), przeł. Jerzy Janowski, Warszawa 1999, s. 37.
    • Zobacz też: Gaja, Uranos, Erynie
Atena walcząca z gigantem Enkeladosem
(misa czerwonofigurowa,
ok. 525 p.n.e.)