Fałszerze – powrót Sfory

Fałszerze – powrót Sfory – polski serial sensacyjny z 2006 roku; kontynuacja Sfory. Autorem scenariusza jest Wojciech Wójcik.

Uwaga: W dalszej części znajdują się cytaty ze szczegółami fabuły lub z zakończenia utworu.

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

Walerian Duch

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Walerian Duch.

Chyba pierwszy raz w życiu założyłeś kamizelkę. Nie mogłem cię zostawić samego.
- Opis: do Olbrychta.
- Źródło: odcinek 7

Kruk i Walas wiedzą, że żyję. Obaj podpisali kwity, że mordy w kubeł.
- Opis: do Olbrychta.
- Źródło: odcinek 7

Fotasiewicz „Fota"

Ciszej jedziesz, dalej będziesz.
- Opis: do Piotra Bolewki «Bola».
- Źródło: odcinek 1

Co cię obchodzi, czy on jest Słoweniec, Czeczen czy Zulus? Ma łeb na karku i wyciągnął nas z gówna.
- Opis: do «Bola» o Marku.
- Źródło: odcinek 1

Kierownik pralni siedzi w wariatkowie (...).
- Opis: do «Bola» o Lachnalu.
- Źródło: odcinek 9

Roman Kruk, komisarz

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Roman Kruk.

(...) Interpol oznacza nowe kłopoty.
- Opis: do Barbary Wajs z Biura Międzynarodowego.
- Źródło: odcinek 8

No i zgaduj-zgadula, w której ręce złota kula.
- Źródło: odcinek 3

Marko vel Gozdawa

Dobrze się spotkaliśmy i dobrze się rozstańmy.
- Źródło: odcinek 11

Fota, nóżki na stół.
- Opis: o kieliszkach.
- Źródło: odcinek 9

Królowie zawsze odpadają z hukiem.
- Źródło: odcinek 8

Legalny do bólu.
- Opis: do Schlenhoffa, wspólnika
- Źródło: odcinek 1

Lubię moją nową tożsamość i lubię rakiję.
- Źródło: odcinek 6

Nie poć sobie mózgu.
- Opis: do Foty.
- Źródło: odcinek 8

(...) pomagierów trzymamy na dystans.
- Źródło: odcinek 4

Postępuję dokładnie odwrotnie niż ty. Poszedłeś do pudła, bo pół Polski wie, kim jesteś.
- Opis: do Starewicza.
- Źródło: odcinek 6

Szczęściu trzeba pomagać.
- Źródło: odcinek 2

Grzegorz Nowicki, prokurator

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Grzegorz Nowicki.

Dowiesz się jutro, czego miałeś się dowiedzieć dzisiaj.
- Opis: do Olbrychta.
- Źródło: odcinek 1

Musieliśmy im wkręcić jaja w imadło, skoro poszli na całość.
- Opis: do Olbrychta.
- Źródło: odcinek 11

Stanisław Olbrycht, komisarz

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Stanisław Olbrycht.

I stało się: oślepił go blask jej chwały.
- Opis: do Niki.
- Źródło: odcinek 4

Mamy kłopot z tym, co ty wiesz, a ja rozumiem.
- Opis: do Grzegorza.
- Źródło: odcinek 2

Joanna «Nika» Różycka, komisarz

Niedługo siusiu nie będę mogła zrobić bez ciebie.
- Opis: do Olbrychta.
- Źródło: odcinek 8

Tylko proszę cię, rozwal najpierw twardy dysk. Pamiętasz, jak było z panią minister...?
- Opis: do Olbrychta.
- Źródło: odcinek 5

Wolę, jak jesteś blisko.
- Opis: do Olbrychta.
- Źródło: odcinek 13

O Nice

Duch by powiedział: «ta mała debeściara».
- Postać: Olbrycht
- Źródło: odcinek 2

Kto by pomyślał, zręczna sztuka.
- Postać: Gienio
- Źródło: odcinek 4

No chyba zrobiłaś na panu Gieniu kolosalne wrażenie. Powiedział do ciebie najdłuższe zdanie, jakie kiedykolwiek padło z jego ust.
- Postać: Olbrycht
- Źródło: odcinek 4

Olek Walas, inspektor

Kawa na ławę: macie jakieś mrzonki, a to po prostu złodzieje pookradali się nawzajem. I w dodatku jeden z nich zwariował. A co ja jestem, psychiatra? A mam domniemywać, że poważna agencja państwowa pomaga komuś odzyskać brudne pieniądze?
- Opis: do szefa ABW.
- Źródło: odcinek 12

Każdy ma swojego szefa (...).
- Źródło: odcinek 3

Musiał coś czuć, bo założył kamizelkę. Pierwszy raz chyba...
- Opis: do Kruka o Olbrychcie.
- Źródło: odcinek 5

Śmierć Ducha to mistyfikacja.
- Źródło: odcinek 11

«Kirus», fałszerz

Jak nie piję, to mi się ręce trzęsą.
- Źródło: odcinek 7

Jakbyś się nie obrócił, dupa zawsze z tyłu.
- Źródło: odcinek 11

Bartels, prezes nadzoru bankowego

Co się ubrudziło, to można wyprać.
- Źródło: odcinek 14

Każdy sukces jest wart tylko tyle, ilu ludzi jest w stanie go docenić. Czasami jest ich niewielu, niekiedy trochę więcej. Jednak gdy w grę wchodzą pieniądze, docenia to ogół.
- Źródło: odcinek 14

Niech pan nie zgubi tego notesika.
- Opis: do Kruka o notesie, w którym policjant zapisuje tajne informacje.
- Źródło: odcinek 1

Adwokat Starewicza

(...) boję się i bardzo nie lubię tego uczucia.
- Źródło: odcinek 1

Pan mnie zdumiewa. Pan jakby nie widział nad sobą czarnych chmur, a są naprawdę koloru atramentu.
- Opis: do Starewicza podczas widzenia w więzieniu.
- Źródło: odcinek 1

Inne postacie

Autorytet naszego państwa i tak nie jest duży. A jak zupa się rozleje, sięgnie dna.
- Postać: prokurator generalny Leman, zwierzchnik Nowickiego
- Źródło: odcinek 12

Będę cię odwiedzał. I całą torbę tych boreliozów ci przywiozę.
- Postać: Piotr Bolewka «Bolo»
- Opis: do Kirusa.
- Źródło: odcinek 10

Nic tak facetowi nie poprawia nastroju, jak spuszczenie komuś lania.
- Postać: Ola, partnerka Kruka
- Źródło: odcinek 12

Niech każdy robi swoje.
- Postać: szef ABW
- Opis: do Walasa.
- Źródło: odcinek 8

Panie inspektorze, u komisarz Różyckiej jest ABW. To wygląda jak najazd Hunów.
- Postać: sekretarka Walasa
- Źródło: odcinek 7

Puścić bąka w kącie a pierdnąć na cały kraj to jest różnica.
- Postać: prokurator generalny Leman, zwierzchnik Nowickiego
- Źródło: odcinek 12

Te męskie przyjaźnie... trudna sprawa...
- Postać: Danuta Nowicka (w I serii podano imię Anita)
- Źródło: odcinek 2

Wszędzie, gdzie bywam, podają mi okropną ciemną ciecz. Są przekonani, że to jest właśnie kawa.
- Postać: Barbara Wajs
- Źródło: odcinek 12

Dialogi

Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.

Adwokat Starewicza: Czy potrzebuje pan czegoś?

Ryszard Starewicz: Ciemny chleb, świeże masło i odrobina czarnego kawioru. Aaa... i niech pan nie zapomni o cytrynie.

Opis: podczas widzenia w więzieniu.
Źródło: odcinek 1

Roman Kruk: Ktoś kiedyś powiedział, że jasne sytuacje czynią przyjaciół. Jak będę mógł, to dowiesz się pierwszy.

Stanisław Olbrycht: Dla mnie sytuacja jest jasna. Jak twoje nazwisko, Kruk.

Źródło: odcinek 1

Olbrycht: Siedzę w domu, leczę się... Trochę się podziębiłem.

Grzegorz Nowicki pijąc wódkę: No to może poleczymy się razem?

Olbrycht: No czemu nie...? Skoro też jesteś chory...

Grzegorz: To już jadę.

Olbrycht: Nie, nie, nie... po... poczekaj, ja przyjadę do ciebie...

Grzegorz: Jak chcesz, jestem w biurze. I mam lekarstwa.

Źródło: odcinek 1

Szef domu maklerskiego: Dlaczego ukrył pan przede mną fakt osadzenia w więzieniu?

Paweł Lipski: W zakładzie penitencjarnym, proszę pana. Gdybym tego nie zrobił, nigdy nie dostałbym tej pracy.

Szef domu maklerskiego: Właśnie ją pan stracił.(...) Klientów sam zawiadomię o pana odejściu.

Paweł: Byłych klientów.

Źródło: odcinek 2

Starewicz: Czego oczekujesz ode mnie?

Paweł: Że nie każesz mi strzelać.

Źródło: odcinek 3

Olbrycht: Zgłosiłem pana do Księgi rekordów Guinessa.

Gienio: Konkurencja?

Olbrycht: Krótkiej mowy.

Źródło: odcinek 3

«Nika»: Obiektyw szerokokątny, rozumiesz?

Olbrycht: Koleżanko, trochę szacunku dla starszego stopniem, dobrze?

«Nika»: Trochę zaufania, kolego starszy stopniem.

Źródło: odcinek 4

Kruk: Chciał się założyć, że mam u ciebie w ryj.

Olbrycht: No i ciągle jeszcze ma szansę wygrać.

Źródło: odcinek 4

Paweł: Nazwał mnie frajerem...

Znajomy Lipskiego spod celi: Bo wyglądasz jak frajer.

Źródło: odcinek 4

Olbrycht: Ile on tam ma?

«Nika»: Jak to powiedzieć... To nieprawda, że pan Kulczyk jest najbogatszym Polakiem.

Źródło: odcinek 4

Olbrycht: Zawsze wozisz ze sobą karabin?

Duch: Tak. W bagażniku.

Źródło: odcinek 7

Olbrycht: Na mnie czekacie?

Porucznik Siwak: Tak. ABW.

Olbrycht: To teraz z nimi szczekasz?

Siwak: Dobra, dobra, nie pajacuj. Potrzebny nam jest twój komputer.

Olbrycht (wskazując na głowę): Komputer mam przy sobie.

Siwak: Musimy zrobić u ciebie przeszukanie. Tu masz nakaz.

Olbrycht: Cholera jasna. Miałem iść do sklepu po mleko i bułki... Ale wiecie co? Mam dzisiaj bardzo dobry humor i dlatego pójdę z wami. Poza tym jeszcze coś zginie... Albo – nie daj Boże – przybędzie...

Źródło: odcinek 7

Nowicki: Coś taki szczygiełek?

Olbrycht: A nic. Łaska Pańska. Nagła fala radosnego optymizmu.

Nowicki: U ciebie?

Olbrycht: Uhm.

Nowicki. Kto by pomyślał... A ty co? Jedźmy!

Olbrycht: A nie, nie... Czekam na małą.

Nowicki: No to poczekamy razem.

Olbrycht: Trudno, co robić...

Źródło: odcinek 8

Nowicki: Wiecie, ile kamer teraz na nas patrzy? Nie zachowujcie się jak zdemaskowani spiskowcy.

Nika: No to... idziemy.

Olbrycht: No to... chodźmy.

Nowicki: Idźmy, idźmy!

Źródło: odcinek 8

Asystent prawnika: Można do tego stopnia sfałszować audyt?

Prawnik: Jak pan widzi, panie kolego, u nas – nawet datę urodzenia Chrystusa.

Źródło: odcinek 9

Olbrycht: Kupić wam coś na śniadanie?

Oficer ABW: Dzięki, lekarz zabronił mi jeść na czczo.

Źródło: odcinek 10

Marko: Przecież ty nie żyjesz...!

Duch: Widocznie widzisz ducha.

Źródło: odcinek 13

Nika: Jak mi teraz jeszcze powiesz, że mnie kochasz, to się rozbeczę...

Olbrycht: Nawet nie wiedziałem, że tak bardzo...

Źródło: odcinek 13

Nika: Nie mogłam uwierzyć, jak mi Staś powiedział.

Duch: Staś? To teraz do braciszka mówisz «Staś»?

Nika: O właśnie tak nie wiem kiedy, poszło nam na «kazirodztwo»...

Źródło: odcinek 14

Nika: Z tej chmury będzie burza...

Nowicki do Ducha: Powinienem ci rozbić ryj na kotlet.

Duch: A potrafiłbyś?

Nowicki: W tym rzecz właśnie.

Źródło: odcinek 14