Enver Hoxha
komunistyczny dyktator Albanii (1944–1985)
Enver Hoxha (Enver Hodża; 1908–1985) – albański komunista, I sekretarz Albańskiej Partii Pracy (1944–1985), premier (1944–1954), dyktator.
- My komuniści nie zostaliśmy przyjęci do partii dla zapewnienia sobie korzyści, wprost przeciwnie, mając zaszczyt być członkiem jej szeregów posiadamy większe obowiązki wobec partii i narodu we wszystkich sprawach, począwszy od surowego przestrzegania praw partyjnych, jej norm itd., do należytego spełniania obowiązków obywatelskich, dając przykład pracownikom bezpartyjnym.
- Opis: na plenum komitetu partii okręgu Mat, 26 lutego 1972.
- Źródło: Socjalizm budują masy. Partia uświadamia je, s. 11
Enver Hoxha (1971)
- Nasi pisarze i artyści, kierując się naukami Partii, wierni marksizmowi-leninizmowi, dali nam dzieła pełne inspiracji i zdrowej treści. Nasza sztuka o treści socjalistycznej i rewolucyjnej nosi pieczęć narodową, wyraża świadomość naszego narodu w podniosłych chwilach historycznych jakie przeżyliśmy i przeżywamy. Taka sztuka podoba się masom i jest dla nich pokarmem duchowym. Naród szanuje i miłuje swoich pisarzy i artystów.
- Opis: sprawozdanie wygłoszone na IV Plenum KC APP (30 czerwca 1973).
- Źródło: Pogłębiajmy walkę ideologiczna przeciwko obcym przejawom i liberalnej postawie wobec nich, s. 10
- Niech gadają chruszczowowcy, toghatowcy i inne śmiecie rewizjonistyczne, niech krytykują oni nieśmiertelne nauki Marksa, Engelsa, Lenina i Stalina dotyczące partii i awangardy klasy robotniczej. Nauki te nie drgną jak nasza góra Tomor, są one prawdziwe i trwałe jak granitowa skała.
- Opis: na plenum komitetu partii okręgu Mat (26 lutego 1972).
- Źródło: Socjalizm budują masy. Partia uświadamia je, s. 7
- Partia uczy naród, aby był czujny wobec każdego niebezpieczeństwa jakie może grozić mu z zewnątrz, zarówno w postaci agresji zbrojnej jak i groźby utraty wolności i niepodległości, co może nastąpić w rezultacie ujarzmienia ekonomicznego ze strony metropolii imperialistycznych, z imperializmem amerykańskim na czele i metropolii socjalimperialistycznych, z rewizjonistami radzieckimi na czele. Aby pokonać oba te niebezpieczeństwa naród albański i jego partia muszą być zawsze uzbrojeni.
- Rozwojem nauki zajmuje się wielu ludzi, a nie sama kadra. Moim zdaniem badania naukowe i osiągnięcia w tej dziedzinie nie są wyłącznie owocem lub zasługą kadry, która ukończyła specjalne studia, ale również wynikiem ścisłej współpracy kadry z pracownikami: robotnikami, chłopami i inteligencją.
- Stalin wcale nie był tym, za kogo chcieli i chcą widzieć go przeciwnicy komunizmu, rzucający nań liczne oskarżenia. Wręcz przeciwnie, był on sprawiedliwym człowiekiem z zasadami... My, albańscy komuniści, z powodzeniem stosujemy w praktyce nauki Stalina... Jego bogate i niezwykle cenne doświadczenia służą nam za drogowskaz na drodze, którą podążamy, i są nam pomocne w naszych działaniach.
- Źródło: Wspomnienia, cyt. za: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 261.
- Walka przeciwko obcej ideologii, o zakorzenienie ideologii socjalistycznej we wszystkich dziedzinach była zawsze jedną z głównych trosk w całej działalności Partii.
- Opis: sprawozdanie wygłoszone na IV Plenum KC APP (30 czerwca 1973).
- Źródło: Pogłębiajmy walkę ideologiczna przeciwko obcym przejawom i liberalnej postawie wobec nich, s. 4
- (…) związki zawodowe w krajach kapitalistycznych muszą być traktowane jako narzędzia kapitału i muszą być zwalczane, ale bez rozbijania jedności klasy robotniczej. Moim zdaniem związki zawodowe w krajach kapitalistycznych będą odgrywać ważną rolę tylko wtedy, jeśli rozbije się jej zależność od partii burżuazyjnych, socjaldemokratycznych czy rewizjonistycznych, i tylko wtedy, gdy wpływ arystokracji pracy w nich zostanie całkowicie wyeliminowany.
- Życie dowiodło, że gdy partia przejmuje jakąś sprawę w swoje ręce i do jej realizacji mobilizuje masy, da się wszystko osiągnąć, niezależnie jak trudne by te sprawy nie były.