Elżbieta II

królowa Wielkiej Brytanii, Kanady, Australii i Nowej Zelandii

Elżbieta II (właśc. Elizabeth Alexandra Mary; 1926–2022) – królowa Wielkiej Brytanii z dynastii Windsor, koronowana 2 czerwca 1953.

  • Ależ tu straszliwie drogo!
    • Opis: po obiedzie w Berkeley Hotel w londyńskiej dzielnicy Kingsbridge.
    • Źródło: Tadeusz Pasierbiński, Monarchie świata. Poczet rodów królewskich i książęcych, wyd. Iskry, Warszawa 2002, ISBN 8320717051, s. 192.
Elżbieta II (2007)
  • Pamiętam, że w czasach gdy oba nasze kraje wspólnie walczyły przeciwko tyranii, w BBC co tydzień grano polski hymn narodowy oraz hymny innych naszych dzielnych sojuszników. Nigdy też mój kraj nie zapomni odwagi polskich pilotów, jednych z owych niewielu, którym jak słusznie stwierdził Churchill zawdzięczano tak wiele. Kto wie, czy płomień wolności nie zostałby zduszony, gdyby w tamtych dniach nie stała przy nas Polska. (…) Silnie popieramy poszerzenie Unii Europejskiej i NATO, solidaryzujemy się z waszym dążeniem do przystąpienia do tych organizacji i zdecydowanie twierdzimy, że dążenie to nie może być przedmiotem weta ze strony jakiegokolwiek kraju. Polska potrzebuje Europy ale także Europa potrzebuje Polski. (…) Żeby Polska, była Polską.
    • Opis: przemówienie w Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej 26 marca 1996. Ostatnie zdanie wygłosiła w języku polskim.
    • Źródło: sejm.gov.pl
  • Gdybyś musiał tak często układać włosy jak ja, też byś go nie nosił. Rujnuje mi każdą fryzurę. Nie ma mowy!
    • Opis: do swego trenera skoków przez przeszkody, który prosił ją, by podczas treningów wkładała toczek.
    • Źródło: Zuzanna O’Brien, Sekrety Elżbiety, „Twój Styl” nr 6 (263), czerwiec 2012, s. 136.
  • Nie boję się, że ktoś mnie zabije, nie chciałabym tylko zostać okaleczona.
    • Źródło: Zuzanna O’Brien, Sekrety Elżbiety, „Twój Styl” nr 6 (263), czerwiec 2012, s. 137.
  • To moja szkocka krew.
    • Opis: wyjaśniając swój oszczędny tryb życia.
    • Źródło: Tadeusz Pasierbiński, Monarchie świata. Poczet rodów królewskich i książęcych, op. cit., s. 192.

O Elżbiecie II edytuj

  • Była bardzo przepisowa, ale nie uwzględniała tego, że ludzie gdzieś mieli przepisowość, tak naprawdę czuli do niej niechęć, a nawet uważali, że po części wytworzyła łańcuch zdarzeń, które doprowadziły do śmierci Diany.
    • Autor: Tony Blair
    • Opis: komentując zachowanie królowej Elżbiety II, po tragicznej śmierci księżnej Diany.
    • Źródło: Manuel Roig-Franzia, Podróż za jeden uśmiech, „The Washington Post”, 6 września 2010.
  • Królowa jest przeciwieństwem celebrytki, najlepiej się czuje w chustce na głowie, w starym płaszczu i kaloszach, na świeżym powietrzu ze swoimi psami i końmi. Mimo ogromnego bogactwa odżywia się skromnie, płatki śniadaniowe trzyma w plastikowych pojemnikach i przechodząc po drodze gasi wszystkie niepotrzebne światła. Potrafi się cudownie uśmiechać, jeśli zechce, ale poza tym jej twarz w sposób naturalny przybiera wyraz uroczystej powagi, który ona sama porównuje do Miss Piggy. Jej formalna władza jest bardzo niewielka i niemal zupełnie nieistotna dla tych, którzy nie należą do jej poddanych.
  • Ten moment, w którym żegnamy świętej pamięci Królową brytyjską Elżbietę II, to jest rzeczywiście moment, w którym kończy się jakaś epoka, nie tylko w historii Wielkiej Brytanii, ale także w historii Europy i świata. Być może w przyszłości ten czas będzie nazwany kolejną, drugą „epoką elżbietańską”.