Dolina Issy

Dolina Issy – powieść Czesława Miłosza ukazująca wieś litewską w latach 20. XX wieku.

• Bo nadmiar światła umniejsza istnienie.
  • Zobacz też: światło

• Bóg pilnuje, żeby silnym było dobrze, a słabym źle.
  • Zobacz też: Bóg

• Ksiądz też człowiek.
  • Zobacz też: ksiądz, człowiek

• Modlić się to samo, co chcieć żyć.

• Mówią, że diabeł jest nieduży, wzrostu dziesięcioletniego dziecka, że nosi zielony fraczek, żabot, włosy splecione w harcap, białe pończochy (...). Nie na darmo inna nazwa nieczystej siły jest nad Issą „Niemczyk” – oznacza, że diabeł jest po stronie postępu.

• Na pograniczu tego, co zwierzęce i tego, co ludzkie, żyć nam wypadło i tak jest dobrze.

• Nigdy nie wie się, co poradzić z tym krzykiem, co odzywa się w nas samych.
  • Zobacz też: krzyk

• Nikt nie żyje sam: rozmawia z tymi, co przeminęli; ich życie w niego się wciela.
  • Zobacz też: życie

• O tym, kto kim jest, nie decyduje pieniądz.
  • Zobacz też: pieniądze

• Wiadomo powszechnie, że w tych sprawach [zdrady małżeńskie] można wiele wybaczyć, dopóki nie pojawią się obrazy, dokuczliwe, którym nie można się opędzić.

• Wojna toczyła się tam daleko, pomiędzy Polską i Rosją, w której zabito cara.
  • Zobacz też: Polska, Rosja

• Żadnej miłości nie trzeba przeciągać poza jej kres.
  • Zobacz też: miłość