Diakon

funkcja religijna

Diakon – pierwszy z trzech stopni święceń sakramentalnych w katolicyzmie i prawosławiu, a także najniższy ze stopni urzędu duchownego we wspólnotach protestanckich.

  • Diakonami również mogą być ludzie tylko powszechnie szanowani, prawdomówni, nie nadużywający wina, nie goniący za brudnym zyskiem, lecz ceniący sobie wysoko tajemnice wiary i czystość sumienia. Ludzi takich należy naprzód poddać próbie i dopiero, kiedy się okaże, że są bez zarzutu, wtedy niech spełniają swoją posługę, [Ich] żony również powinny być bez zarzutu, nie żadne plotkarki, ale rozsądne i wierne we wszystkim [mężom]. Diakon może być mężem tylko jednej żony, powinien się też wykazać tym, że umie pokierować własnymi dziećmi i całą rodziną. Diakon dobrze spełniający swoje obowiązki zdobędą sobie z czasem należną godność i ufną śmiałość wiary, którą żyjemy stanowiąc jedno z Jezusem Chrystusem.
Diakon katolicki
  • Synod zabrania stanowczo, aby biskupi, kapłani i diakoni oraz wszyscy duchowni będący w służbie ołtarza współżyli z żonami swymi i mieli dzieci. Kto by zaś to czynił, powinien być pozbawiony godności kapłańskiej.
    • Źródło: Brevarium Fidei, wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła, Wyd. Księgarnia św. Wojciecha, Poznań 1988, ISBN 8370151086, s. 469.
    • Opis: Synod w Elwirze ok. 300–303 Kan. 33, pierwsze oficjalne zarządzenie w sprawie celibatu w Kościele katolickim.