David Cameron

brytyjski premier (2010–2016), lider torysów

David Cameron (ur. 1966) – polityk brytyjski, lider Partii Konserwatywnej, premier Wielkiej Brytanii w latach 2010–2016.

  • Dla brytyjskiego biznesu i miejsc pracy najważniejszą sprawą jest dostęp do wspólnego rynku, nawet w przypadku wyjścia ze wspólnoty. Od 2004 dzięki dostępowi do wspólnego rynku Wielka Brytania miała 1 na 5 wszystkich inwestycji w Europie.(„Continued access to the Single Market is vital for British businesses and British jobs. Since 2004, Britain has been the destination for 1 in 5 of all inward investments into Europe. And being part of the Single Market has been key to that success.”)
    • Opis: pierwsze przemówienie w sprawie reformy wspólnoty, zapowiadające referendum.
    • Źródło: Bloomberg speech, wikipedia.org
    • Zobacz też: brexit
David Cameron (2006)
  • Jak wiele osób, robiłem w młodości wiele rzeczy, których nie powinienem robić i których żałuję.
    • Opis: Cameronowi przypomniano, że 25 lat temu palił marihuanę jako uczeń Eton.
    • Źródło: „Polityka”, 24 lutego 2007
  • Każdemu kto ma wątpliwości mówię: tak, chodzi o równość, ale chodzi też o coś innego, o zobowiązania. Konserwatyści wierzą w więzy, które nas łączą; wierzą, że społeczeństwo jest silniejsze, kiedy składamy sobie nawzajem przyrzeczenia i się wspieramy. W związku z tym nie popieram małżeństw jednopłciowych pomimo bycia konserwatystą. Popieram je, bo jestem konserwatystą.
  • Nie traktujcie referendum jako okazji, by „dać kopa pieprzonym torysom”.
    • Opis: przemówienie w Edynburgu, 10 września 2014.
    • Źródło: Maciej Czarnecki, Desant Westminsteru na Szkocję, „Gazeta Wyborcza”, 11 września 2014.
  • Niech optymizm zatriumfuje nad pesymizmem, niech słońce zaświeci i niech każdy wie, że Partia Konserwatywna jest gotowa: do służby, do walki, do zwycięstwa.
    • Źródło: „Forum”, 16 października 2006.
  • Podporządkuję się decyzji Izby Gmin. (…) To jasne, że brytyjski parlament oddający poglądy narodu brytyjskiego nie chce operacji militarnej.
    • Opis: po przegranym głosowaniu w sprawie rezolucji wspierającej interwencję w Syrii.
    • Źródło: Tomasz Bielecki, Z kim uderzy Ameryka?, „Gazeta Wyborcza”, 31 sierpnia-1 września 2013.
    • Zobacz też: wojna domowa w Syrii
  • Rola Meryl Streep jest wspaniała, ale dlaczego musimy oglądać ten film właśnie teraz?
    • Opis: o filmie Żelazna Dama.
    • Źródło: „Forum”, 30 stycznia 2012.
  • To jakaś paranoja. Jeśli nie chcą przyjeżdżać to niech nie przyjeżdżają, nie będzie nam ich brakowało.
    • Opis: o irańskiej groźbie bojkotu letnich igrzysk olimpijskich w Londynie w 2012.
    • Źródło: „Forum”, 21 marca 2011.
  • To nie jest głosowanie nad tym, czy Szkoci są narodem czy nie. Są niezwykle utalentowanymi ludźmi, wspaniałym, silnym narodem z niezwykłą historią, który jednak przez ostatnie 300 lat wolał być częścią rodziny narodów.
    • Opis: przemówienie w Edynburgu, 10 września 2014.
    • Źródło: Maciej Czarnecki, Desant Westminsteru na Szkocję, „Gazeta Wyborcza”, 11 września 2014.
  • To nie służy interesom ani naszym, ani Ameryki, ani świata, żeby nas postrzegać jako partnera Amerykanów, który nigdy nie stawia warunków.
    • Źródło: „Polityka”, 23 września 2006.
  • W centrum lokują się troski, nadzieje i marzenia zdecydowanej większości ludzi i rodzin w tym kraju.
    • Źródło: „Polityka”, 14 października 2006.
  • Zawiedziesz Stany Zjednoczone. Bierzesz stronę Ławrowa.
    • Opis: fragment rozmowy telefonicznej z szefem laburzystowskiej opozycji Edem Milibandem na temat poparcia rezolucji wspierającej interwencję w Syrii.
    • Źródło: Tomasz Bielecki, Z kim uderzy Ameryka?, „Gazeta Wyborcza”, 31 sierpnia-1 września 2013.
    • Zobacz też: Siergiej Ławrow

O Davidzie Cameronie

edytuj
  • Cameron istotnie przeprowadza imponujące cięcia socjalne, ale tylko po to, aby mniej więcej raz na kwartał oszczędzone w ten sposób pieniądze pakować w angielski system bankowy, co w żaden jednak sposób nie prowadzi do „odbicia” w brytyjskiej „gospodarce realnej”. Thatcheryzm „gospodarkę realną” w UK zlikwidował, ale jak się okazuje, nie jest w stanie bez niej funkcjonować. Jest jak symbiont, który za bardzo wyssał nosiciela, stając się bardzo krótkowzrocznym pasożytem.
  • „Konserwatysta współczujący” miliarderom David Cameron w ramach walki z wielokulturowością czyści Londyn z ludzi bez nadmiaru kasy (likwidacja socjalnych dopłat do wciąż drożejących w Londynie mieszkań), zasiedlając „gentryfikowane” w ten sposób dzielnice naftowymi książętami z całego świata  –  z ich haremami, obrzezanymi rytualnie kobietami, dworami służących i skłonnością do tortur (nie dość, że „Big society”, to jeszcze „Big society” globalne). (…) Naftowi książęta i konserwatyści Camerona naprawdę należą do tej samej kultury…
  • Problem Wielkiej Brytanii polega na tym, że na najważniejszym szczycie europejskim, który znaczy bardzo wiele dla przedsiębiorstw, jak kraj długi i szeroki, premier został najzwyczajniej w świecie zepchnięty na margines.
    • Autor: Ed Miliband
    • Źródło: Sarah Lyall, Stephen Castle, Mgła nad Kanałem, „The New York Times”, 12 grudnia 2011.
Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!