Civilization III

Civilization III – strategiczna gra turowa autorstwa Firaxis Games wydana w 2001.

Wypowiedzi przywódców

(Źródło: zbiór wszystkich kwestii jest dostępny w pliku „Texts” w plikach gry „Civilization III” w plikach „Program Files” po zainstalowaniu jej na komputerze; ze względu na wielką liczbę cytatów zaprezentowano poniżej większość z nich w wersji okrojonej)

Zawieranie znajomości

• Ja (...) pragnę pokoju ze wszystkimi sąsiadami – nawet z waszą marną cywilizacją.

• Patrz i podziwiaj! (...) Śmiertelnicy drżą przede mną.

• Powstrzymam się od uwolnienia świata od waszej miernoty.

• Pragniemy pokoju ze wszystkimi ludami, ale braterstwa tylko z nielicznymi.

• Szukam przyjaźni.

Oferty handlowe

• Dajemy wam wybór – pokój i przyjaźń lub krew, pot i łzy. Przyjmijcie tę wymianę jako znak pokojowych zamiarów.
  • Zobacz też: Winston Churchill oraz użyte przez niego wyrażenie „krew, pot i łzy".

• Oferujemy wam wymianę. W zamian proponujemy przyjaźń.

• Wszyscy śmiertelnicy drżą przede mną! Przyjmij, proszę, tę ofertę na znak wzajemnego szacunku i przyjaźni.

• [Imię wodza] z ludu [nazwa cywilizacji] ma świadomość istnienia waszej uroczej, małej cywilizacji.

Szantaże

• Jako lepsza cywilizacja, ma prawo do daniny. Przekażcie nam towary, a powstrzymamy się od wysłania naszych wojsk, by was zniszczyły.

• Mam dla ciebie świetną propozycję – dajcie nam, czego chcemy, a my pozwolimy wam dalej żyć. To sprawiedliwa wymiana, nieprawdaż?

• Uroczą macie tu cywilizacyjkę. Byłoby przykro, gdyby coś jej się stało...

• Zaakceptuj fakty – [nazwa cywilizacji] to potężna cywilizacja. Zdecydowanie silniejsza od waszej. Złóżcie nam hołd.

• Przemyślcie to sobie dobrze – wy składacie nam daninę, a nasza przyjaźń kwitnie. W przeciwnym razie będziemy musieli poważnie się zastanowić nad naszymi wzajemnymi stosunkami.

• Lud [nazwa cywilizacji] jest obiektem zazdrości całego świata. Mamy nadzieję, że będziecie mieć wkład w naszą dalszą świetność...

• Zdrowy rozsądek naszego ludu mówi, że albo dacie nam towary, których chcemy, albo was zniszczymy.

• [Nazwa cywilizacji] domaga się daniny. To dla waszego dobra.

• Czy nie zechcielibyście zaoferować małego datku na rzecz pokoju na świecie?

• Nie pozwól, by bezsensowna duma była przyczyną upadku twego ludu. Zapłaćcie albo gińcie!

• Potężna cywilizacja domaga się, żebyście uznali swą niższość za pomocą tego skromnego symbolu szacunku!

• Nasza cywilizacja życzy sobie od was dowodu przyjaźni. A może wolelibyście zostać starci z powierzchni ziemi?

• Jeśli chcesz, by wasza żałosna cywilizacja przetrwała, lepiej zgódź się na nasze żądania!

• Zastanawiam się, czy nie zechcielibyście obdarować nas małym prezentem w imię przyjaźni pomiędzy cywilizacjami.

• Niczym drzewo, które wznosi gałęzie, by oddać cześć niebu, tak WY musicie okazać szacunek temu, co was przewyższa. Jeśli nie zapłacicie daniny, może to spowodować nasze niezadowolenie.

• Jeśli spotkasz głodnego tygrysa, daj mu coś do jedzenia, w przeciwnym razie sam zostaniesz zjedzony. Oczekujemy na daninę."

• Mędrzec to ktoś, kto wie, do kogo się łasić, a kim pomiatać.

• Nie myśl o tym, jak o daninie. Pomyśl, że jest to inwestycja w pokój na świecie.

• Może chcielibyście wziąć udział w naszym programie dzielenia się bogactwem z bliźnimi?

• Honor wymaga, byśmy poprosili cię o mały datek.

• Nasza cywilizacja domaga się daniny. Wojsko oczekuje na waszą odpowiedź.

• Pokój i braterstwo wymagają poświęceń. Waszych poświęceń.

• Dostarcz nam te podarki, a my zgodzimy się tolerować was odrobinę dłużej.

• Wiedz, że nasz kraj jest po waszej stronie – jako przyjaciel i obrońca. A co do zapłaty...

• Proponuję ci jednorazową ugodę. Wy nam dacie to, czego pragniemy, a my was nie zniszczymy.

• Miernoto! Płać daninę lub zmierz się z naszym gniewem!

• Nasze wojska żądne są krwi. Daj nam to, czego pragniemy, lub giń!

• Chcecie płaszczyć się u naszych stóp jak tchórze i dać nam to, czego pragniemy, czy może raczej wolicie mężnie, choć bezsensownie umrzeć w walce?

• Istniejecie tylko dlatego, że nasza cywilizacja na to pozwala. W zamian domagamy się daniny."

• Mówiąc szczerze, tylko chciwość powstrzymuje nas przed zniszczeniem waszej lichej cywilizacji. Dajcie nam to, czego pragniemy, lub gińcie.

• Mam nadzieję, że doceniasz naszą powściągliwość. Jak widzisz, jeszcze was nie zniszczyliśmy. Czy nie wydaje ci się, że rozsądnie by było jakoś się nam za to odpłacić?

• Niewielki podarunek (...) zapewni przetrwanie waszej marnej cywilizacyjki.

• Pogódź się z faktami, nasza cywilizacja jest lepsza od twojej. Rozsądnie by było zapłacić nam daninę.

Reakcja na spełnienie szantażu przez gracza

• Dobrze wiedzieć, że znacie swoje miejsce – pod naszym butem!

• Nie jesteście tacy głupi, na jakich wyglądacie. Oszczędziliście swojej cywilizacji wielu nieprzyjemności.

• Nie jesteście tacy głupi, na jakich wyglądacie. Wasz lud ma szczęście, że jego przywódcy mają więcej rozumu niż odwagi.

• Dziękujemy ci za podarunek. Odroczymy termin waszego nieuniknionego zniszczenia.

• To mądry wybór, $PLAYER0. Twoi ludzie będą ci wdzięczni – choć trochę biedniejsi.

• Świetnie. Zaraz odwołam nasze mężne armie!

• Mądry wybór. Widać, że wiesz, jak reagować na ultimatum, które pada z ust lepszych od ciebie.

• Fantastycznie się płaszczysz. Tak trzymaj!

• Ach, jak miło! Dziękujemy ci! A teraz już możesz wracać do domciu. Pa, pa!

• Tak BARDZO się cieszę. Okropnie nie lubię wojny, a ty?

• Bardzo dobrze. Zagwarantowaliście sobie przetrwanie – przynajmniej na razie.

• Jak miło widzieć, że nawet barbarzyński nieuk potrafi czasem wykazać się mądrością.

• Mądra decyzja. Utrzymaliście pokój i wzbogaciliście przyjaciela.

• Słuszne posunięcie! Wszyscy muszą ponosić ofiary na rzecz pokoju.

• Wasza mądrość przekracza nasze najśmielsze oczekiwania, o marne istoty!

• Widzę, że przedkładacie mądrość ponad męstwo. To dobrze.

• Uznajemy twój podarek. Nasi generałowie natychmiast zostaną o tym poinformowani.

• Dobrze. Ponoszenie ofiar jest trudne, to prawda, ale konieczne, by przetrwać.

• Zapewniliście pokój i wzbogaciliście przyjaciela. Tym sposobem zyskaliście naszą wdzięczność.

• A więc ulegasz naszym żądaniom? Cóż za rozczarowanie. Ale uszanuję naszą umowę. Na razie.

• Więc wybierasz styl tchórza? Wspaniale.

• Mówi się, że dyskrecja to podstawa męstwa. Bardzo dobrze. Odroczę waszą zagładę. Na razie.

• Twoje tchórzostwo zapewniło ci przetrwanie. To dobrze.

• Gratuluję ci. Umiałeś rozpoznać własną niższość. Mądrość jest ważniejsza niż męstwo, nie uważasz?

Reakcja na niespełnienie szantażu przez gracza

• Bardzo dobrze. Damy wam teraz czas na zastanowienie się nad przyszłością, szczególnie przyszłością bez naszego poparcia.

• Kusicie nas, byśmy zademonstrowali naszą militarną wyższość. Lepiej by było, gdybyście się poważnie zastanowili, kim są wasi prawdziwi przyjaciele.

• Hm, no cóż... Normalnie natychmiast wypowiedzielibyśmy wam wojnę, ale zdaje się, że moi doradcy zgubili stosowne formularze. Następnym razem możesz nie mieć tyle szczęścia!

• Ile w tobie odwagi. Jestem pod wrażeniem. Tym razem ci darujemy, ale nie licz na podobną łaskawość w przyszłości..."

• No cóż, w świetle prawa bylibyśmy władni was unicestwić, ale, hm, mamy ważniejsze sprawy na głowie.

• Ha! Więc jednak masz w sobie trochę ikry! Dobra robota! To i tak był tylko żart...

• Twoja odmowa to początek końca dla twego ludu. Jak tylko będę miał chwilę czasu... Poczekaj, a zobaczysz...

• Rozczarowaliście mnie, sprawiliście mi wielką przykrość. Czy nie jesteśmy przyjaciółmi...?

• Och, no dobrze. Z racji długotrwałej przyjaźni między naszymi ludami, tym razem was nie zniszczymy. Ciesz się, że mam takie miękkie serce...

• Bezczelne ścierwo! Pożałujesz dnia, w którym wszedłeś nam w drogę! Och, poczekaj tylko, a zobaczysz!

• To głupia decyzja, choć odważna. Przyjmij moje gratulacje. Przeżyjecie, na razie...

• [Nazwa cywilizacji] są dzisiaj wyjątkowo łaskawi. Dziękujcie swym szczęśliwym gwiazdom.

• Ależ oczywiście! Tak sobie tylko żartowaliśmy! Ha, ha! Dobry żart, nie?

• To po prostu draństwo, $PLAYER0. Rozczarowałeś mnie. Masz szczęście, że mój lud miłuje pokój, w przeciwnym razie zmiażdżylibyśmy was jak pluskwy.

• Niech cię wszyscy diabli! Nasze wojska wyruszą na wasze miasta... ee, jak tylko znajdziemy chwilę czasu...

• Jak STRASZNIE trudno dogadać się z barbarzyńcami! No cóż, pozwolimy waszej żałosnej cywilizacji przetrwać, w nadziei że z wiekiem przychodzi mądrość.

• [Nazwa cywilizacji] potrafią docenić odwagę, nawet samobójczą. Tym razem was nie zmiażdżymy. Idź w pokoju.

• Po prostu nie ma sposobu, by się z tobą dogadać! Ach – idź sobie lepiej, zanim się zapomnimy i zrobimy, co należy.

• A więc nie chcesz przysłużyć się sprawie światowego pokoju? Co za rozczarowanie. Mam nadzieję, że nie pożałujesz swojej nierozumnej decyzji.

• Starlibyśmy was na proch – ee, to jest, gdybyśmy nie byli tak pokojowym ludem.

• CO? To doprawdy maleńka prośba, a wy nam odmawiacie? Takiej bezczelności nie można tolerować! Tylko poczekaj! Kiedyś jeszcze dostaniesz, co ci się należy...

• Masz tupet. Podoba mi się to, więc was nie zniszczę. Ale następnym razem nie liczcie na podobną łaskawość...

• No to teraz jesteś na mojej czarnej liście. Jeszcze dostaniesz, co ci się należy. Zobaczysz!

• Taka jest wola bogów, by na razie oszczędzić waszą żałosną cywilizację. Cóż za rozczarowanie.

• Bardzo dobrze. Na razie pozwolimy wam żyć. Ale jeszcze wrócimy!"

• Lud $CIVADJ2 ma odważnych przywódców. Chylę przed tobą czoła!"

• No cóż. Przywódca musi zawsze próbować, czyż nie?"

• Och, po co ja w ogóle zawracam sobie tym głowę? Twoja marna cywilizacja nie jest warta nawet zniszczenia.

• Gardzisz nawet tak rozsądną propozycją! Rozczarowałeś mnie! Cóż, lepiej, żeby się to nie powtórzyło, w przeciwnym razie bardzo się pogniewam!"

• Życie bywa nieprzewidywalne, $PLAYER0. Należy bardziej dbać o przyjaciół.

Umowy międzypaństwowe: odmowa

• Nasza umowa niedługo przestanie obowiązywać. Najlepiej zafundować jej przyzwoity pochówek i zająć się innymi sprawami.

Umowy międzypaństwowe: chęć kontynuowania ich

• Śmieszną tu macie kulturkę. Bawi mnie, że mogę pozwolić jej jeszcze trochę poistnieć.

• Gdy cię nie widzę, nie wzdycham, nie płaczę, ale... przedłużymy nasz traktat pokojowy?

• Pokój to najpiękniejszy z kwiatów.

• Niczym potężny lew, który może żyć w harmonii ze skromnym szakalem, nasze ludy też mogą współistnieć w pokoju.

• Wszystko, co mamy do powiedzenia, to spróbuj, zanim powiesz – nie.

• Wojna nie służy interesom, nie uważasz?

• Pokój jest lepszy niż wojna.

• Niech nikt nie mówi, że lud [nazwa cywilizacji] pierwszy złamał pokoj – choć moglibyśmy was zniszczyć z łatwością.

• Błogosławieni, którzy miłują pokój.

• Niestety, bogowie nalegają, żebyśmy powstrzymali się na razie przed wytępieniem waszego ludu. Równie dobrze możemy więc przedłużyć traktat pokojowy. Chyba.

• Zasiądźmy razem i wypalmy fajkę pokoju. Czy nie zgodzisz się przedłużyć naszego traktatu pokojowego?

• Proszę. Pewnie chcesz przedłużyć nasz traktat pokojowy, co? No cóż, WYJĄTKOWO jesteśmy dzisiaj łaskawi, więc czemu by nie?

Naruszenie granic przez gracza: pierwsze ostrzeżenie

• Czyżbyście szukali wojny z naszym potężnym krajem? Wasze wojska niedaleko miasta $CITY3 chyba realizują taką strategię.

• Zwróć uwagę na te wszystkie wojska w pobliżu miasta $CITY3. Gdybyśmy nie byli tak ufni i niewinni, zapewne troszkę byśmy się teraz złościli.

• Twoje wojska zatruwają powietrze w okolicy miasta [nazwa miasta]. Usuń je stamtąd i wykąp je, czy coś.

• Wygląda na to, że w pobliżu miasta [nazwa miasta] znajdują się wasze wojska. Byłoby miło, gdyby przestały tam być.

• Oczekujemy na przybycie waszych wojowników zbliżających się do miasta [nazwa miasta]. Czy powinniśmy wysłać nasze armie, by ich odpowiednio przywitały?

• Czy żołnierzom blisko miasta [nazwa miasta] podoba się nasz klimat?

• Mówi się, że nieproszony gość jest jak mrówka na pikniku.

• Jestem prostolinijną osobą. Powiem wprost, niepokoją mnie wasze wojska zbliżające się do miasta [nazwa miasta]. Po co tam są?

• Doktryna Monroe STANOWCZO zabrania umieszczania wojsk w pobliżu miasta [nazwa miasta]!
  • Zobacz też: James Monroe – prezydent Stanów Zjednoczonych

• Zauważono stado świń, które nazywacie wojskiem, jak grzebie w śmieciach w pobliżu miasta [nazwa miasta].

• Choć zawsze z radością witamy wszelkich gości, jesteśmy nieco zdziwieni tą wielką grupą zmierzającą w stronę miasta [nazwa miasta]...

• Zakładam, że wasze wojska znalazły się w pobliżu miasta $CITY3 jako dobrowolne ofiary na okoliczność zbliżających się dożynek.

• Jeśli chcesz popaść w naszą niełaskę, to kontynuuj zagrażanie miastu [nazwa miasta].

• Czy wiesz, że duża grupa waszych wojowników zbliża się do miasta [nazwa miasta]? Na twoim miejscu kazałbym stłuc odpowiedzialnego za to generała drewnianą pałą, żeby się nauczył porządnie czytać mapy!

• Oddziały, które dotarły do miasta [nazwa miasta], to wasi dezerterzy? Jeśli nie, to nie są tam mile widziane.

• Właśnie się zastanawiam, jaki wybrać sposób, by zniszczyć wasze oddziały zagrażające miastu [nazwa miasta]. Masz może jakieś sugestie?

• Moi generałowie poinformowali mnie, że wasi uroczy mali żołnierze zaplątali się na nasze terytorium. Są ponoć w pobliżu miasta [nazwa miasta]. Ufam, że posprzątają po sobie, kiedy będą się wynosić?

• Obecność waszych wstrętnych małych żołnierzyków w pobliżu miasta $CITY3 zagraża bezpieczeństwu naszego państwa! Wcale nas to nie bawi!

Naruszenie granic przez gracza: drugie ostrzeżenie

• Bezmyślny podżegaczu! Inwazja na nasze terytorium jest równoznaczna z wypowiedzeniem wojny! Wycofaj swoich żołnierzy natychmiast. W przeciwnym razie zostaną unicestwieni – i to TY poniesiesz odpowiedzialność za ten rozlew krwi!

Reakcja na spełnienie prośby o wycofanie się z granic

• Świetnie. Podeślij ich znowu, przygotujemy dla nich specjalne powitanie!

• Co? Tak szybko odchodzicie? No cóż. Moi żołnierze z niecierpliwością będą czekać na wasz powrót!

• Mądrze wybraliście. Nie zanieczyszczajcie więcej naszej ziemi!

• Bardzo dobrze. Ale nasza cierpliwość jest na wyczerpaniu – nie testuj jej więcej w przyszłości!

• To rozsądne. Tym razem darujemy wam waszą głupią arogancję. Ale nie testujcie więcej swojego szczęścia.

• Nie testuj nas więcej, zaczyna nas nużyć wasza arogancja. Możesz już sobie iść.

• Dziękuję. I proponuję, byś zorganizował swoim generałom lepsze mapy. Taka rada na przyszłość.

• Twoi wojownicy mądrze zrobili, uciekając tak szybko. I lepiej niech nie wracają!

• Słusznie wybraliście rozwagę. To czasem lepsze niż męstwo. Nie wracajcie!

• A więc uciekajcie, tchórze! Na razie ocaliliście swe nędzne życie!

• Mam nadzieję, że dobrze się u nas bawili. Pozdrów ich ode mnie, dobrze?

Negocjacje w sprawie zakończenia wojny

• A więc myślicie, że możecie tak po prostu kupić sobie przebaczenie naszego praworządnego ludu? Gratulacje, macie rację. Oto nasza cena.

• Wszyscy musimy ponosić koszty pokoju.

• Jeśli pragniecie pokoju, będziecie musieli za niego zapłacić. Tak szczerze mówiąc, to mam nadzieję, że odmówicie.

• Płać lub giń."

• Tchórzliwy psie! Albo zapłacisz naszą cenę, albo cała twoja cywilizacja skończy przebita naszymi włóczniami!

• Nareszcie wy, tchórzliwe psy, przychodzicie błagać o życie! Bardzo mnie to cieszy. Oto cena za oszczędzenie waszej żałosnej cywilizacji.

• Negocjowanie z tobą to jak układanie się z diabłem.

• Cóż, znając ciebie, pewnie zostanę bez koszuli.

• Dobrze, dobrze! Nie ma sytuacji bez wyjścia, jeśli dobrze usposobieni i rozsądni ludzie razem usiądą i porozmawiają!

• Mimo wszystko, wciąż mam wiele sympatii dla twojej marniutkiej cywilizacji.

• Wojna nie tworzy, lecz niszczy.

• Pewien starożytny filozof rzekł kiedyś: Musisz wiedzieć, kiedy przytrzymać, a kiedy puścić. Możecie ograniczyć straty, jeśli zawrzecie pokój na naszych warunkach.

• Jesteśmy zawsze łaskawi dla pokonanego przeciwnika. Musicie rozważyć dokładnie nasze uczciwe i rozsądne warunki pokoju. Lepszych już nie będzie.

• Łaskawość jest prawdziwą oznaką wielkiego przywódcy.

• Możemy nadal toczyć tę wojnę, a kiedy nasze armie wzajemnie się osłabią, zniszczą je wrogowie.

• Jeśli nie chcecie, aby spotkała was zagłada z rąk gniewnych wojowników, lepiej przyjmijcie zaraz nasze rozsądne warunki.

• Bogowie nakazali mi dać wam szansę na uniknięcie całkowitej zagłady. Czy przystaniecie na te warunki?

• Sądzę, że wojna jest lepsza niż pokój, ale ten konflikt już do niczego nie doprowadzi. Oto nasze warunki. Mam nadzieję, że dokładnie się nad nimi zastanowisz.

• Możecie zakończyć tę wojnę i oszczędzić sobie cierpienia!

• Zabijanie twoich poddanych sprawia mi ogromną przyjemność. Chcę jednak dać wam szansę. Porozmawiajmy o warunkach waszej kapitulacji.

Negocjacje w sprawie zakończenia wojny: odmowa

• Nie układamy się z bandytami. Idź stąd!

• Porozmawiamy o warunkach pokoju, jak już rozniesiemy waszą żałosną cywilizację w proch.

• Zapomnij. Traktat pokojowy z wami nie byłby nawet wart papieru, na którym zostałby spisany.

• Pokój? Z WAMI? Nie rozśmieszaj mnie!

• Ta wojna będzie trwać, dopóki wasz lud nie stanie się tylko prochem pod naszymi butami!

• Mój lud żądny jest waszej krwi.

• Po co mamy z wami omawiać warunki pokoju, skoro możemy wziąć wszystko siłą?

• Nie będziemy z wami rozmawiać o warunkach, podyktujemy je wam, jak już będziecie na kolanach.

• Porozmawiamy o pokoju, jak już zapłacicie za wszystkie wasze grzechy wobec mojego ludu!

• Pokój nastanie, gdy was pokonamy. Koniec dyskusji.

• Bardziej nas bawi walka niż gadanie.

Transakcje handlowe

• Bardzo się litujemy nad waszym ciemnym i zacofanym ludem. Oferujemy wam wymianę: $TECH5 z naszej strony, $GET6 z waszej. Zgadzacie się?

Transakcje handlowe: ubicie interesu

• Szczęśliwi ludzie pracują wydajniej.

Pożyczka finansowa: ubicie interesu

• Niebiosa tylko wiedzą, dlaczego wam ufamy.

• Przyjaciel w potrzebie jest, no cóż, szkodnikiem.

• Zawsze jesteśmy szczęśliwi, gdy możemy pożyczyć ci pieniądze – na zaskakująco wysoki procent, rzecz jasna.

• Nie mam nic przeciwko udzieleniu ci pomocy, zwłaszcza że my też na tym zyskamy...

• Wasz kraj wydaje bez opamiętania.

• Lepiej spłać swoje długi na czas! Oto nasze warunki.

• Ależ oczywiście. Od czego są przyjaciele?

• Mam nadzieję, że użyjecie tych pieniędzy, by poprawić skandaliczne warunki, w jakich żyją wasi robotnicy.

• Wiesz, gdybyście nie ciułali pieniędzy na tajnych szwajcarskich kontach...

• Hmm. Jesteście dość ryzykownym kredytobiorcą.

• Pieniądze mają znaczenie tylko wtedy, gdy mogą się przysłużyć innym.

• Nie z hojności jesteśmy znani.

• Lepiej skaż swojego doradcę na ścięcie. Wtedy może uda ci się lepiej zarządzać finansami.

• Nasza hojność jest sławna jak świat długi i szeroki!

• Chyba już lepiej udzielić wam pożyczki, niż pozwolić zbankrutować i zniszczyć gospodarkę światową...

• O ile obiecasz, że nie zwrócisz nam w szklanych paciorkach! Już się znamy na tej sztuczce!"

• Czy twój zacofany lud nadal jeszcze nie zgłębił sekretów bankowości?

• Średnio cię lubię, więc trochę cię to będzie kosztowało.

Pożyczka finansowa: odmowa

• Dlaczego mielibyśmy ci dawać nasze ciężko zarobione pieniądze?

• Po co? Żebyście mogli kupić więcej broni i użyć jej przeciw nam? Chyba nie za bardzo.

• Pożyczyć WAM pieniądze? Ha, ha, ha, ha, ha! A to dobre! A teraz serio, o czym chcieliście ze mną porozmawiać?

• Przykro mi, ale odnawiam właśnie wszystkie łazienki w Pałacu Zimowym, więc nie mam żadnych wolnych środków.

• O mamo! My właśnie chcieliśmy CIEBIE prosić o pożyczkę! Cóż za zabawny zbieg okoliczności, nie uważasz?

• Ty niewdzięczny psie! Nie pożyczymy ci nawet kopiejki!
  • Zobacz też: Rosja, kopiejka

• Obawiam się, że mieliśmy kolejny nienajlepszy zbiór ryżu.

• Pożyczanie ci pieniędzy to jak zasypywanie oceanu. Wszystko, co dostaje się w zamian, to spalona skóra i piach w gaciach.

• Nie możemy sobie na to pozwolić. Sorki.

• Jesteśmy biedniejsi niż ślepy pijak podczas ustawianej partyjki pokera.

• Sorki, ale zainwestowaliśmy wszystko w spółki internetowe.

• Nasza kasa jest tak pusta, jak twoja głowa."

• Pieniądz jest korzeniem wszelkiego zła, $PLAYER0, musimy więc odmówić.

• Równie dobrze możesz próbować nalać z pustego w próżne.

• Obawiam się, że będziecie musieli po prostu zacisnąć pasa.

• Ni cholery.

• Pożyczyć ci pieniądze? TOBIE? Czy ty myślisz, że ja nie mam ani krzty rozumu?

• Przykro mi, ale z nakazu bogów nie mogę pożyczać miernym, wstrętnym kretynom.

• Najwyraźniej wasi bankierzy są tak samo niekompetentni, jak generałowie. Zapomnij.”

• Nasz lud potrzebuje tych środków. Nie możemy sobie pozwolić na pożyczanie pieniędzy rozrzutnym marnotrawcom.”

„Nie stać nas na to, by ci pomóc. Przykro mi.

• Kto nie pożycza, nie żałuje. To moje motto.

Wymiana map

• Wiedza o świecie jest kluczem do przetrwania.

• Ja ci pokażę, jak ty mi pokażesz...

• Ty chyba głównie na własnych śmieciach siedzisz, nie?

• Nasz uczony lud współczuje waszej zacofanej krainie. Możemy wam pomóc poszerzyć wasze ciasne horyzonty.

• Raduj się! Nasza cywilizacja łaskawie podzieli się z wami mapami! Czyż nie jesteśmy po prostu przemili?

Wymiana map: odmowa

• Niczego nie moglibyśmy się od was nauczyć. I tak już wiemy więcej niż wy.

• Wasza prymitywna cywilizacja nie jest w stanie niczego nas nauczyć.

• Po co mielibyśmy się dzielić naszą z trudem zdobytą wiedzą z waszym ciemnym ludem?

• Nie potrzebujemy waszych głupiutkich mapek.

• Wasze mapy nie są nam potrzebne. Wróć, jak się wreszcie nauczycie czegoś użytecznego.

• Nie jesteśmy zainteresowani waszymi fałszywymi mapami.

• Po co? Żebyście poznali najlepsze drogi inwazji na nasz kraj? Zapomnij.

• Nie ma mowy. I tak już wszystko wiemy!

Wymiana kontaktów dyplomatycznych

• Czy życzycie sobie trwać we wspaniałej izolacji, czy też chcielibyście raczej poznać innych światowych przywódców?

Zawarcie pokoju

• Głupcy! Myślicie, że boję się tych waszych żołnierzyków? Cóż, to prawda.

• Ach, cóż, to była dobra wojna. Akceptujemy waszą ofertę pokojową.

• Pokoju nie można kupić groźbami. Ale MOŻNA go na trochę wypożyczyć.

• Ha, ha! Oczywiście, że się zgadzamy! To i tak było tylko małe nieporozumienie...

• Wojna jest tak BARDZO nużąca, nie uważasz? Zgadzam się na ofertę pokojową.”

• Jak zima ustępuje wiośnie, tak po wojnie nastaje pokój.

• Gdy dwa tygrysy łapią się za gardło, skromny szakal pożera ich zdobycz.

• My, lud [nazwa cywilizacji], wolimy pokój od wojny. Szczególnie od przegranej wojny.

• Wojna! Hm, jak rany, ludzie! Komu to niby służy? Absolutnie nikomu!

• Moi generałowie znienawidzą mnie za to, ale zgadzam się na waszą propozycję.

• To bardzo hojne z waszej strony, oferować pokój, mimo że wasze wojska właśnie maszerują na nasze miasta.

• Gorzko jest negocjować z najeźdźcą, ale w imię pokoju – muszę zaakceptować twoją ofertę.

• Akceptujemy waszą ofertę pokojową. Wiesz co... Może moglibyśmy zawiązać sojusz i zaatakować kogoś mniejszego od nas. Co ty na to?

• Hm. Wasza cywilizacyjka i tak nie ma nic, czego byśmy chcieli. Zgadzamy się na pokój. Przynajmniej do czasu, gdy będziecie wreszcie mieć coś, o co warto walczyć.

• Cóż, chyba nie za bardzo mam wybór, nie? Cóż za rozczarowanie.

• Lud $CIVADJ6 życzy sobie pokoju. Wolałbym wprawdzie wsadzić sobie w oko zaostrzony kijek, ale mam związane ręce. W końcu wola ludu i inne takie...

• Zgoda! Na waszym miejscu starlibyśmy się z powierzchni Ziemi bez sekundy wahania.

• Twoje groźby w ogóle nie robią na nas wrażenia. Ale tak się jakoś składa, że pokój leży TEŻ w naszym interesie. Tylko tyle.

• Nasz lud z chęcią zasiądzie, by wypalić z wami fajkę pokoju!

• Wiesz co, nawet już nie pamiętam, o co nam poszło! Czy to nie zabawne?

Odmowa zawarcia pokoju

• Tylko spróbuj, a oberwiesz!

• No dalej! Dawaj!

• Twoje wojska zostaną unicestwione. Dawaj je tu.

• Żarty sobie stroisz? Jesteśmy silniejsi od was! Zetrzemy wasze oddzialiki na proch!

• Twoje żołnierzyki padną przed nami niczym ścięta trawa!

• Lew nie ulega żądaniom owcy!

• Nie poddamy się żądaniom terrorystów.

• Wspaniale. Niebawem ulice spłyną krwią waszych wojowników.

• Chcesz nas zagadać na śmierć?

• Potrzebny wam lepszy wywiad.

• Co? Przerwać walkę, teraz, gdy ma się zacząć najlepsze? Chyba żartujesz!

• Sorki, ale nie. Niszczenie was to znakomita zabawa.

• No dobra. Wyrżniemy was jak bydło.

• Sami siebie oszukujecie. A teraz idźcie szykować się na śmierć!

• Och, proszę! Ta wojna dopiero się zaczyna.

• Gadaj zdrów, nie kupujemy tej bajeczki.

• Nic z tego! Właśnie wygrywamy!

• Cha! Ty tchórzu! Nie umkniesz tak łatwo przed zagładą!

• Wracaj do swoich poddanych i giń razem z nimi!

• Zgodnie z prawem międzynarodowym możemy kontynuować wojnę tak długo, jak nam się podoba.

• Tfu! Pluję na twoją ofertę pokoju!

• Obawiam się, że nie możemy się na to zgodzić. Moi generałowie tak świetnie się bawią!

• Nie! Jesteśmy mściwi i nie spoczniemy, dopóki nasza zemsta nie będzie pełna.

• Ta wojna potrwa tak długo, aż wasze miasta legną w gruzach, a was przywloką do mnie w kajdanach!

• Wasze błagania o litość nie znajdą u nas posłuchu. Nawarzyliście piwa, to go teraz wypijcie.

• Jeszcze się nawet nie rozgrzaliśmy! Do licha z torpedami – cała naprzód! Pięćdziesiąt cztery czterdzieści, albo do boju! Mówiąc krótko, nie ma mowy.

• Ta wojna nie skończy się, dopóki wasza barbarzyńska rasa nie nauczy się szacunku dla lepszych od siebie. A teraz zejdź mi z oczu.

• Honor wymaga, abyśmy kontynuowali walkę, dopóki nie zdobędziemy więcej waszych bogactw. Zapomnij o jakimkolwiek pokoju!

• Bóg polecił mi ukarać twój naród za jego liczne grzechy.

• Nie możemy okazać litości bezbożnym tchórzom. Idź do domu i przygotuj się na koniec!

• Ach. Zatem już wiesz, że [nazwa cywilizacji] to niełatwy przeciwnik, co? No cóż, za późno. Czas zapłacić za swoją głupotę!

• POKÓJ? Żartujesz? Nie wiem, jak wy, ale my się świetnie bawimy!

• Cha! Pokój to rzecz dobra dla tchórzy i słabeuszy!

• Nie zawieramy pokoju z takimi jak wy. Wolimy niszczyć i grabić wasze bogactwa! Czy ty NIC nie rozumiesz?!?

• Cha! Armia [nazwa cywilizacji] nie zawrze pokoju z takimi podstępnymi bandytami jak wy.

Umowy dyplomatyczne: sojusz polityczny

• Najlepszy sposób, aby zapewnić pokój, to dopilnować, by nikt nie odważył się zaatakować żadnego z nas.

• Żywię nieco sympatii dla waszego śmiesznego, małego państewka. Podpisz to porozumienie, a może na jakiś czas odsuniesz od swojego kraju widmo zagłady.

• Jeśli nasze kraje połączą się we wzajemnej obronie, będziemy niezwyciężeni! Czy podpiszesz porozumienie z nami? To mój własny projekt...

• Nasze narody są jedyną nadzieją na pokój na tej planecie.

• Łaskawie zgadzamy się objąć was umową o wzajemnej ochronie. Lepiej podpiszcie ten układ: potrzebujecie go bardziej niż my!

• Moi doradcy sugerują, aby nasze kraje zawarły jakieś przymierze – nie pamiętam szczegółów, ale gdzieś tu mam papiery...

• Witaj! Jak się mają twoi chłopi? Ciągle ich uciskasz, tak? Świetnie! Mam pewną propozycję, na której skorzystają oba nasze państwa...

• Jak rzekł kiedyś pewien mędrzec: 'Jeden to najbardziej samotna liczba'. Połączmy zatem nasze siły i działajmy razem!

• Jak niedźwiedzica chroni swoje małe przed wilkami, tak my zapewnimy wam ochronę przed wspólnymi nieprzyjaciółmi.

• Powiadają, że wierny przyjaciel jest jak bezcenna perła.

• Mój kraj nie lubi wikłać się w układy z obcymi, ale czasem nie ma innego wyjścia.

• Zawsze mieliśmy miękkie serce dla maluczkich – a niewiele jest państw mniejszych od waszego!

• Jeśli będziemy mieć pewność, że nasze wojska nie staną przeciwko sobie, będziemy mogli się skupić na PRAWDZIWYCH wrogach.

• Proponuję bardzo korzystny układ o wzajemnej ochronie. Lepiej dobrze się nad nim zastanów, zanim go odrzucisz.

• Jesteś dla mojego narodu jak starszy brat! Niech świat zobaczy, że nasza przyjaźń jest silna i wieczna!

• Pragniemy pokoju z twoim narodem. Podpisz tę umowę, a wyślemy naszą potężną armię gdzie indziej.

• W normalnych warunkach moje wojska starłyby twoją małą cywilizację w proch, ale jestem dziś w szczególnie hojnym nastroju. Podpisz ten układ, a twój naród przeżyje.

• Ja, [nazwa przywódcy], podaję ci rękę w geście pokoju. Nie obraź mnie, nie odmawiaj.

• Cały świat zna potęgę twojego narodu!

• Pragniemy pokoju i przyjaźni z twoim narodem. Podpiszmy układ o wzajemnej ochronie. W ten sposób pokrzyżujemy plany naszym wrogom!

• Przeznaczeniem naszych narodów jest wspólne władanie światem. Czemu nie zacząć teraz?

Umowy o przekraczanie granic

• Chcemy zaprosić twoich obywateli do odwiedzenia atrakcji znajdujących się na terenie naszego państwa. Otwórzmy sobie nawzajem granice!

• Zapraszamy waszych obywateli do odwiedzenia naszego kraju w każdej chwili! Czy wyświadczycie nam ten sam zaszczyt?

• Wrogowi, który czai się za waszymi granicami, trzeba dać nauczkę.”

• Niestety, zbudowaliście swoje państwo dokładnie na naszych szlakach militarnych i handlowych. Podpiszcie tę umowę, a przejdziemy przez wasze tereny spokojnie.

„Czy otworzymy wzajemnie granice naszych państw, aby ze sobą bliżej współpracować?"

• Otwarcie granic da nam wszystkim łatwiejszy dostęp do dalekich wrogów. W przeciwnym razie będziemy musieli zadowolić się wrogiem, do którego MAMY dostęp...

• Musimy przejść przez wasze terytorium, a wy też z pewnością będziecie chcieli przechodzić przez nasze ziemie. Zróbmy to, nie irytując siebie nawzajem bardziej, niż jest to konieczne...

Umowy o przekraczanie granic: odmowa

• Nie możemy z czystym sumieniem otworzyć kraju dla waszych wojsk... Nic z tego.

Umowy dyplomatyczne: sojusz wojskowy

• Wojna trwa. Nasz wróg to $CIVNAME3. Radzimy sobie doskonale i WCALE nie potrzebujemy NICZYJEJ pomocy! Zrozumiano?

• Twoja mała i niedoświadczona armia musi ćwiczyć się w walce. $CIVNAME3 to trudny przeciwnik, więc pokonanie go byłoby dla was świetnym treningiem.

• Moi doradcy mówią mi, że musimy sprzymierzyć się w wojnie z najeźdźcą. Nasz wróg to $CIVNAME3. Wasze oddziały wezmą na siebie pierwszy impet ataku, podczas gdy my zbierzemy łupy. Zatem zgoda?

• Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie!

• Lepiej być naszym sojusznikiem niż wrogiem.

• Moi generałowie najwyraźniej sądzą, że twój mało znaczący naród może się nam jakoś przydać jako sojusznik. W końcu $CIVNAME3 to trudny przeciwnik. Ja tak bynajmniej nie sądzę, ale chyba lepiej będzie, jeśli im ustąpię...

Umowa o embargo handlowe

• Wojna gospodarcza nie daje tyle przyjemności co zwykły konflikt zbrojny, ale może być bardzo skuteczna.

• Postanowiliśmy wstrzymać dostawy jaj, sera i innych towarów dla cywilizacji [nazwa cywilizacji], aby ukarać ich za naruszenie paktu – w tej chwili nie pamiętam którego. Czy dołączycie się do embarga przeciwko tym łotrom?

• Przyjazna cywilizacja prosi o wsparcie ekonomiczne w walce z burżuazyjnym, imperialistycznym agresorem.

• Jeśli nie możesz ich pokonać, doprowadź ich do bankructwa gospodarczego. Skarbiec państwa [nazwa cywilizacji] na długo zapamięta to embargo!

• Handel jest dźwignią rozwoju każdego państwa!

• Bogowie postanowili, że nikt nie będzie handlował z takim państwem jak $CIVNAME3, dopóki nie zapłaci ono za swoje liczne występki. Nie chcielibyście chyba rozczarować bogów, prawda?

Wojna

• Wprawdzie sami bez trudu wygralibyśmy tę wojnę, niemniej jednak wasza pomoc w walce jest mile widziana.

• Razem zwyciężymy te świnie...

• Tak jak zboże pada ścięte ostrzem sierpa, tak wojownicy zginą z ręki naszych połączonych armii!

• To niełatwy przeciwnik, ale w starciu z nami będzie jak trzcina w czasie nawałnicy.

• Witaj! Ja naprawdę brzydzę się wojną, ale niekiedy nie można jej uniknąć. Jak idzie walka z naszym wspólnym wrogiem?

• Jak się miewasz? Możesz się streszczać? Mam niedużo czasu – w końcu trwa wojna.

• Witaj. Dziękuję ci za pomoc w wojnie. [Nazwa cywilizacji] to pachołki, ale trzeba na nich uważać. Ale co ty robisz tutaj? Czy twoje miejsce nie jest raczej na polu bitwy?

• Razem weźmiemy do niewoli wielu wojowników i złożymy ich w ofierze naszym bogom! Ale będzie ubaw.

• Razem sprawimy, że pola tego kraju spłyną krwią.

• To przeciwnik, który wciąż bezcześci ziemię swoim plugawym istnieniem.

• To przeciwnik, który z każdym dniem wykazuje większą bezczelność! Ale razem nauczymy tych drani pokory i szacunku dla prawdziwych wojowników!

• Spokojni obywatele mojego kraju witają cię. Masz ochotę na curry wegetariańskie?

• Pohandlujemy, czy wolisz toczyć wojnę, dopóki jedno z naszych państw nie zniknie z powierzchni Ziemi?

• Handluj z nami, a nasze kraje staną się wielkie i bogate!

• Czeka mnie właśnie kąpiel w mleku, więc postaraj się streszczać.

• Wasza zagłada jest nieunikniona, ale bawi mnie słuchanie twych próśb o litość. Mów. Zamieniam się w słuch.

• Wasz koniec jest pewny, ale bawi mnie słuchanie twoich próśb o łaskę. Mów. Zamieniam się w słuch.

• Przychylam się do twojej prośby o audiencję. A teraz postaraj się streszczać, mamy trochę nacji do wykończenia!

• Twoi wojownicy są okrutni i żądni krwi. Czego ode mnie chcesz?

• [Nazwa przywódcy], największy wojownik stulecia, udzieli ci audiencji. Z czym do mnie przychodzisz?

• Brakuje ci odwagi, aby spotkać się z nami na polu bitwy?

• Czego chcesz? To nietypowe, żeby dwaj śmiertelni wrogowie spotykali się w ten sposób.

• Same słowa nie wystarczą, aby twój kraj uniknął marnego końca!

• Może i przechodzimy trudny okres, ale jeszcze się podniesiemy, i to silniejsi niż kiedykolwiek!

• Witaj. Z czym do mnie przychodzisz, psie?

• Nie chcę o niczym słyszeć, chyba że o waszej kapitulacji.

• Chcesz ze mną rozmawiać, ty świnio! Streszczaj się!

• Witam cię, żądny krwi władco.

• Dlaczego chcesz ze mną rozmawiać? Nasze narody są w stanie wojny. A wy podobno przegrywacie.

• Ach, prowadzimy wojnę, czyż nie? Czy twoje miejsce nie jest teraz we własnym sztabie?

• Witaj, władco tchórzliwego narodu. Z czym przychodzisz?

• Witaj, władco skazanej na zagładę cywilizacji.

• Czego chcesz? Błagaj o litość, a potem zejdź mi z oczu.

• Zgoda buduje, niezgoda rujnuje.

• Biada wam, głupcy! Nasi wojownicy zgniotą was jak robaki!"

• Streszczaj się. Właśnie jadę poprowadzić me niezliczone wojska przeciwko twojej żałosnej cywilizacji.

• Już niedługo moje armie spadną na twoje bezbronne osady."

• Wojna to piekło. W takim razie porozmawiajmy o drodze do nieba!"

• Jak mawiał mój ojciec: Na wojnie jeszcze nikt nigdy się nie wzbogacił, z wyjątkiem grabarza.

• Wyglądasz okropnie – co się stało? Może wracasz z bitwy na topory? Jeśli tak, wygląda na to, że wszyscy je mieli oprócz ciebie.

• Piękny dziś dzień, zbyt piękny, aby przelewać krew.

• Moi mężni wojownicy triumfują nad waszymi żałosnymi wojskami w każdej bitwie. Czy chcesz zawrzeć z nami pokój?

• Witaj, przywódco znienawidzonego kraju. Po co ci audiencja u mnie?

• Streszczaj się – jestem zajęty ścieraniem twojej żałosnej cywilizacji z powierzchni Ziemi.

• Wszystkie wasze osady należą do nas!

• Cieszę się, że przychodzisz. No chodź, popracujmy nad zakończeniem tego krwawego konfliktu!

• Bogom spodobały się ofiary składane z waszych wojowników! Mam nadzieję, że wasi bogowie byli równie zadowoleni ze swoich ofiar?

• Witaj! Wielu waszych wojowników złożyliśmy w ofierze w naszych świątyniach. Chcesz przyjść i popatrzyć?

• Zniszczymy twoją żałosną cywilizację! Ale wcześniej sprawi mi przyjemność wysłuchanie twoich błagań o łaskę.

Ustępstwo wobec szantażu zastosowanego przez gracza

• Robimy to nie ze strachu przed waszymi siepaczami, ale z umiłowania pokoju.

• Kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada.

• Widzę, że przychodzi nam słono zapłacić za przyjaźń z waszym krajem. To mnie nie napawa optymizmem.

• Cóż, nasza przyjaźń nie przypomina drogi usłanej różami.

• To po prostu rozbój w biały dzień. Ale w tym momencie musimy się ugiąć pod twoimi żądaniami.

• To cena, jaką przychodzi nam zapłacić za przyjaźń z waszym chciwym państwem.

• W ten sposób nie zdobędziesz sobie sprzymierzeńców. W przyszłości możecie pożałować, że tak niegodziwie nas wykorzystaliście.

• Masz szczęście, że jestem hojnym człowiekiem, inaczej wojska już maszerowałyby na wasze miasta!

• Ależ oczywiście! To dla nas zaszczyt, że możemy wam ofiarować ten skromny dar. Wielki zaszczyt. Oczywiście. To nic takiego.

• Od razu wiadomo, kiedy ktoś ucieka się do wymuszenia – wiem też, że bywają chwile, kiedy trzeba się na nie godzić.

• Póty dzban wodę nosi, póki się ucho nie urwie.

• Ostrzegam, moi poddani mają bardzo dobrą pamięć.

• Wiesz, nie uszłoby ci to na sucho, ale to rok wyborów. Więc nie pozostaje mi nic innego, jak spełnić twoje skandaliczne żądania.

• Czego się nie robi dla przyjaciół!

• Jak trzeba, to trzeba.

• Zły z ciebie człowiek.

• Mówią, że podobno lepiej jest dawać, niż dostawać...

• Wymuszanie to grzech. Czy lud wie o twej działalności przestępczej?"

• Zawsze chętnie pomożemy dobremu przyjacielowi!

• Mówią, że jeśli wyświadczysz przyjacielowi przysługę, zwróci ci się to potem dziesięciokrotnie.

• Naród [nazwa cywilizacji] zawsze chętnie pomaga przyjaciołom! Ale nie proś zbyt często, jeśli masz dość oleju w głowie...

• Spełnię twoje skandaliczne żądania – ale tylko po to, aby wprawić cię w fałszywe poczucie wyższości – wówczas twoja nieuchronna klęska będzie dla nas jeszcze słodsza!

• Mniej nas kosztuje spełnienie twoich żądań niż wojna.

• Jesteś złodziejem! Kiedyś przyjdzie ci zapłacić za swoje zbrodnie. Niestety, nie dzisiaj.

• Poddajesz próbie naszą przyjaźń, co?

• Nie mamy wyjścia, musimy spełnić twoje żądanie.(...) I wypchaj się tym!

Wręczenie darmowych podarunków

• Kto ci doniósł, że mam urodziny? Dzięki!

• Chyba masz coś na sumieniu, co? No cóż, mogę ci tylko podziękować.

• Ten szczodry dar to dobry krok w kierunku zlikwidowania przepaści między naszymi narodami.

• Jak miło. Ale zastanawiam się, o co tak naprawdę wam chodzi?"

• Jeśli chcesz nas przekupić, rób tak dalej."

• Widzę, że pogłoski o twoim skąpstwie są grubo przesadzone.

• Cieszymy się na myśl o długiej i pięknej przyjaźni z twoim potężnym państwem.

• Niech pokój między naszymi narodami trwa tysiąc lat!

• Niech pokój między nami trwa nieprzerwanie setki lat!

• Gratulacje. Twoja mała cywilizacja przetrwa jeszcze trochę.

• No dobrze. Twoja żałosna cywilizacja i tak nie była warta zachodu.

• Bądź tak uprzejmy i przekaż swojemu wojsku, że wojna się skończyła.

Dobicie targu

• Niech przyjaźń między naszymi cywilizacjami trwa przez wiele lat!

• W imię naszej przyjaźni złożę w ofierze pięćdziesięciu wojowników!

Handel

• Złóż lepszą ofertę, a nasze narody znajdą się o krok bliżej cudownego, proletariackiego raju!

• Wybacz, przyjacielu, ale matka nie wychowała mnie na głupca.

• Nie mogę przedstawić tej oferty moim poddanym, bo zażądaliby natychmiastowego wypowiedzenia wojny!

• Śmieję się z twojej małej, zabawnej propozycji. Może zechcesz ją ulepszyć i uniknąć słusznego gniewu?

• Bogowie każą mi odrzucić tę ofertę, a jeśli nie przedstawisz lepszej, mam zjeść twoją wątrobę.

• Skąpstwo nie przystoi władcy.

• Musisz walczyć ze swoją skłonnością do chciwości.

• Mądry człowiek postępuje wobec innych uczciwie, jeśli chce być traktowany w ten sam sposób. Szukaj mądrości, bo zdecydowanie ci jej brakuje.

• Taniej byłoby po prostu najechać na twój kraj i wziąć wszystko!

• Kiedy moi kapłani poprosili bogów o pomoc w sprawie twojej oferty, otrzymali odpowiedź, że mam cię najpierw wykpić, a potem wrzucić do jamy pełnej skorpionów.

• Jesteśmy mistrzami w dokonywaniu 'rozboju w biały dzień'. Myślicie, że nie uda nam się dostrzec tego u innych?

• Prędzej zjem łajno, niż przyjmę taką nieuczciwą ofertę!

• Hmmm. Jak się ma za przyjaciół takich drani jak wy, wrogowie są już niepotrzebni.

• Ta propozycja cuchnie jak beczka zdechłych śledzi w samym środku lata.

• Przyjaźń ma swoje granice. Ta oferta to był jeden krok za daleko.

• Jesteś głupcem, czy złodziejem?"

• Co? Masz czelność proponować nam COŚ TAKIEGO?!? Nie! Nie! Nie! Tysiąc razy NIE! Niech mnie ktoś zatrzyma, bo wypatroszę tego szakala własnym nożem!

• Twoja tak zwana 'oferta' nawet pacyfistę mogłaby sprowokować do przemocy!

• Niech będzie po tysiąckroć przeklęta ta twoja podła oferta i ty sam!

• Muszę odrzucić twoją ofertę, przyjacielu. Jest po prostu beznadziejna.

• Twoja oferta jest okropna, więc muszę ją odrzucić. Ale cieszę się, że pytasz!

• Nie jestem dzisiaj w hojnym nastroju.

• ŚMIESZ oferować tak szubrawczy układ potomkom bogów?! Zapłacisz za to, obiecuję!

• A może mam ci jeszcze dorzucić mojego najstarszego syna na dokładkę?

• Masz mnie za głupca? Z mniejszego powodu niekiedy unicestwialiśmy całe narody!

• Cha! Pewnie jeszcze czekasz, aż ci dorzucę Manhattan w prezencie!
  • Zobacz też: Manhattan

• Twoje groźby są równie puste jak twoja głowa. A teraz zejdź mi z oczu.

• Zwariowaliście? Tak się nie traktuje przyjaciół!

• Jesteś nerwowym, małym durniem. Nie warto nawet tracić energii, żeby z tobą walczyć.

• [Nazwa cywilizacji] to jedynie tygrys z papieru.

• Przenigdy! Nie podalibyśmy wam nawet szklanki wody, gdybyście umierali z pragnienia.

• Według mnie, potrafisz tylko dużo gadać.

• Oczywiście odmawiamy. Idź się utop.

• Prędzej dam się zamknąć w piekle, niż ulegnę twym groźbom.

• Nie ugniemy się pod waszymi absurdalnymi żądaniami. I co teraz?

• Chcesz wymusić przekazanie wam skarbu! To niezwykłe! Oczywiście muszę odmówić. Ale próba była całkiem niezła. Jestem z ciebie dumny.

• Szakal nie może dyktować warunków tygrysowi.

• Że co? Chyba się przesłyszałem. To brzmiało jak groźba. Może zechcesz przeformułować swoją wypowiedź?

• Wiemy, jak traktować tych, którzy nas zastraszają. Co my tu mamy? Zobaczmy – węże, mrówki, imadła, ostre pale, dzikie psy, wrząca oliwa... A wtedy może się zrobić NAPRAWDĘ nieprzyjemnie. Może się jednak nad tym zastanowicie?

• Znajdźcie sobie jakieś mniejsze państwo do dręczenia.

• Nic z tego. I co z tym zrobisz, no? Dalej, troglodyto – zrób mi przyjemność."

• Jak ŚMIESZ? Czy nie wiesz, do kogo mówisz? Zejdź mi z oczu, bo zaraz naruszę ci ten twój immunitet dyplomatyczny!"

Brak zaufania po złamanych umowach dyplomatycznych

• Cha! Po tym, jak złamaliście tyle umów? Ty bezczelna ropucho!

• Wy aroganckie szczenięta! Myślicie, że możecie nas zdradzić? Nie ma mowy!

• Wybacz, że wybucham śmiechem. Już raz nas oszukaliście przy okazji umowy o prawie do przekraczania granic. Teraz chcecie, abyśmy znów na to pozwolili? Mam dla was dwa słowa: wypchajcie się."

• Idźcie się wypchać.

• CO? Po tym, co się stało, kiedy już mieliśmy taki układ? Kłamcy i oszuści nie są tu mile widziani. Znajdźcie sobie okrężną drogę, albo w ogóle zostańcie na swoim terenie i nigdzie się nie wybierajcie.”

• Żebyście mogli znów nas podstępnie zaatakować, tak jak to zrobiliście ostatnio? Jeśli chcecie wejść na naszą ziemię, będziecie musieli za to słono zapłacić. Swoją krwią!”

• Już raczej wolę zjeść robaka.

• Trzymaj swoje zapchlone, złodziejskie oddziały z dala od naszych ziem.

• Tak, na pewno. I może jeszcze na dodatek mamy wam dać klucze do naszej zbrojowni?

• Idź i wskocz do wulkanu.

• Nie będziemy się zadawać z kłamcą i przestępcą. Odejdź, zanim wywołam incydent dyplomatyczny, rozbijając ci łeb tym kamieniem!

Rozmowy zwyczajowe

• Dobra, dobra, gadaj zdrów...

• Nie będę na ciebie czekał do końca świata...

• Czy specjalnie sprawdzasz moją cierpliwość?

• Daj spokój z tymi wygłupami!

• Dlaczego wciąż muszę dla ciebie tracić czas?

• Zaczynają mnie męczyć te twoje gierki.

• Nie lej wody.

• Nie igraj ze mną.

• Powiem ci tylko cztery słowa: zwiększ sobie dawkę leków...

• Przestań się wydurniać.

• Zawsze jest mi BARDZO miło, gdy mam do czynienia z tak uprzejmą, hojną i serdeczną nacją jak $CIVNOUN5. Jeśli nie mamy już o czym rozmawiać, chciałbym pójść się zastrzelić...

• Czy mogę jeszcze coś ci zrobić? Ehem, to jest, dla ciebie zrobić??

• I co? To już koniec, tak? Co tu jeszcze robisz? Czy nie powinieneś wbijać noża w plecy komuś innemu?

Naruszanie granic

• Ależ oczywiście. Oni, e..., tylko się rozglądali. Zaraz się wycofają.

• Ach. A więc jednak potrafisz się postawić – zaczynaliśmy już w to wątpić. Nasi ludzie wrócą do domu, przynajmniej na razie.

• W porządku. Sprawdzaliśmy tylko wasze umocnienia – rozumiecie... Nasi żołnierze zaraz wrócą do domu.

• Ho, ho! A skąd wy się TAM wzięliście?

• Natychmiast się stamtąd wycofają. Przepraszam, ale żołnierze [nazwa cywilizacji] są w gorącej wodzie kąpani. Bez urazy, mam nadzieję?

• Moi chłopcy się wycofają. Ale wkrótce MOŻE nadejść dzień, kiedy powrócą – tym razem już na dobre.

• Moi ludzie są zbyt gorliwi. Zaraz każę się im wycofać.

• Oooo. Trzęsę się ze strachu! Wojska [nazwa cywilizacji] OPUSZCZĄ wasze terytorium – przynajmniej na razie – ale nie dlatego, że ty tak chcesz – tylko dlatego, że NAM tak pasuje!

• Mój kraj ubolewa nad tym niefortunnym incydentem! Natychmiast każę ściąć tych głupców!

• Przepraszam za moich nadgorliwców.

• Ty bezczelny durniu! Opuścimy wasze terytorium, przynajmniej na razie. Ale wrócimy, gdy nadejdzie odpowiedni czas!

• Nie mówmy już o tym. Nie mam zielonego pojęcia, co oni w ogóle tam robią...

• Hm. No cóż, i tak mieliśmy już wracać...

• Wycofamy się natychmiast – choćby tylko po to, by uniknąć twego nieustannego trajkotania.

• Przepraszam w imieniu naszych generałów. Oni tak łatwo się gubią.

• Och. Czy to TWOJE terytorium? Ależ mi głupio. Już się wynosimy.

• Zgodnie z życzeniem. To jeszcze nie czas. Ale ten czas nadejdzie, zapewniam cię!

• Co za skandaliczna pomyłka! Przypilnuję, aby ci głupcy od razu poszli pod sąd wojskowy!

• To znak wielkiej odwagi, że ośmielasz się nam przeciwstawić.

• Poproście, a otrzymacie.

• Gdybym był w tak niekorzystnym położeniu, też obawiałbym się wtargnięcia.

• Hm, no pewnie. Oni tylko szukali 'ochotników' do nadchodzących zimowych obrzędów składania ofiar. Spróbujemy może gdzie indziej, tak?

• Ale jeszcze się spotkamy. Bogowie to zaplanowali!

• Nic dziwnego, że się boicie. Gdybym był tak słaby, też bym się bał.

• Wpadliśmy tylko, żeby się przywitać. Ale jeśli nasza wizyta jest wam nie na rękę, odejdziemy natychmiast!

• No i proszę! Oto co się dzieje, kiedy powołuje się dowódców na podstawie ich statusu społecznego, a nie kompetencji.

• Przychodzimy i odchodzimy, jak nam się żywnie podoba. Teraz, na przykład, odchodzimy.

• Moi generałowie są zbyt nerwowi.

• Co za nieszczęsna pomyłka. Mój generał nie jest po prostu w stanie zatrzymać się i zapytać o drogę.

• GDZIE oni są? Wielkie nieba! Już ja sobie porozmawiam z tym generałem, zobaczysz!

• Skąd u ciebie ostatnio taka drażliwość? Ciekawe, co masz do ukrycia...

• Nie musisz się na mnie tak wydzierać. Wycofujemy się.

• No cóż, z technicznego punktu widzenia, o ile mi wiadomo, nie złamaliśmy jeszcze żadnych międzynarodowych przepisów... Ale nie ma co upierać się przy tym, co mówi prawo! Wyniesiemy się, bo prosiliście nas o to!

• Skąd u ciebie ostatnio taka drażliwość? Już nam nie ufasz? Zgoda. Wycofujemy się.

• Nie mam zwyczaju rozstawiać wojsk wedle cudzych rozkazów. Wycofam je, przynajmniej tym razem...

• Mamy wycofać nasze wojska? Dlaczego? Nie ufasz nam? No dobrze, jeśli sprawi ci to przyjemność, wycofamy się natychmiast.

• I tak nie chcieliśmy się zatrzymywać w tym waszym strasznym kraju. Wycofamy się natychmiast. A teraz już idź i zostaw mnie w spokoju.

• Twoja mania prześladowcza zaczyna mnie niepokoić.

• Lepiej zmień ton, kiedy zwracasz się do lepszych od siebie.

• Nie zostajemy tam, gdzie nas nie chcą.

• No cóż, wpadliśmy tylko, żeby pożyczyć trochę ryżu. Ale jeśli TAK do tego podchodzicie, natychmiast się wycofamy!

• Już idziemy. Mam nadzieję, że się jeszcze kiedyś zobaczymy.

• Przepraszam za głupią pomyłkę moich generałów.

• Chyba nie czujesz się zagrożony przez miłującą pokój nację [nazwa cywilizacji]? Oczywiście, że odejdziemy, jeśli tylko sobie tego życzysz.

• To był niefortunny wypadek. Przyjmij, proszę, nasze szczere przeprosiny.

• Nikt nigdy nie powie, że miłująca pokój cywilizacja [nazwa cywilizacji] odpowiada za wybuch międzynarodowego konfliktu! Już się wynosimy.

• Mamy się wycofać? Teraz? Niby jak moje wojska mają poznać metody inwazji? Eh, zapomnij, co powiedziałem, dobrze? Już się wynosimy.

• Tylko sprawdzaliśmy szczelność waszych granic. Szczerze mówiąc, nie wszystko jest tam w porządku. Masz szczęście, że tym razem to nie był prawdziwy atak. Już się wynosimy.

• Już wycofuję swoje wojsko. Jeszcze o tym porozmawiamy!*

• Ależ moje wojska tak dobrze się bawiły! No dobrze, jeśli chcesz, wycofamy się.

• Wycofamy się natychmiast. Aha, żałujemy, że tak się nieszczęśliwie złożyło. A przynajmniej tak mi mówią. Mnie osobiście niewiele to obchodzi.

• Bogowie sprawią, że kiedyś zapłacisz za swą arogancję!

• Ach, drogi przyjacielu! Jeśli moje wojska ci przeszkadzają, w tej chwili je wycofam!

• Zgoda! Wycofam wojska. Ale to jeszcze nie koniec – masz moje słowo honoru. Jeśli tak się nie stanie, to nie jestem [nazwa przywódcy]!

• Zapewniam, że nasi żołnierze niczego nie knują. Ale jeśli nie wystarczy ci moje słowo honoru, wycofam ich natychmiast.

• Po co się tak denerwować? Wycofamy się, masz moje słowo. No i jak? Lepiej?

• Ależ oczywiście! Zrobilibyśmy WSZYSTKO, aby raz na zawsze ulżyć waszym cierpieniom – to znaczy, rzecz jasna, aby was uszczęśliwić.

Wypowiedzi gracza

• Zgódź się na ten układ, albo poniesiesz konsekwencje swojej pychy!

• To była tylko hm... rutynowa misja szkoleniowa. (Tak, to się powinno udać!)

• Ojej... E, mam złe mapy. Przepraszam.

• Ty durniu! Przygotuj się na WOJNĘ!

Komunikaty na zakończenie gry

Przegrana

• Wróć na poziom wodza!
  • Opis: wódz – nazwa najłatwiejszego poziomu w grze

• Nie martw się, pokonasz ich następnym razem.

• Wyglądasz tak pięknie, kiedy przegrywasz.

• Rozgromiliśmy twoje siły, rzuciliśmy twoich wojowników na kolana, a teraz słuchamy lamentów twoich poddanych!

• Uważaj się za POKONANEGO!

• mTwoi wojownicy byli żałośni, a teraz nawet oni cię opuścili.

• Przejęliśmy wszystkie twoje bazy!

• Cóż... Prze... Gra... Łeś...!

• A nie mówiłem!

• Ups... Czy to było twoje ostatnie miasto? Może powinniśmy ci je zwrócić...

• Ucieczka z pola walki to żaden wstyd... żaden... Naprawdę... Uwierz mi...

• Jeżeli w ciężkich czasach spotkasz na swej drodze przeszkodę... odbij się od niej i zaatakuj ponownie.

• Co to za smród? Czyżby ktoś w coś wdepnął?

• Pokolenia będą cię wspominać jako władcę wielkiego i wspaniałego... Eh, tylko żartowałem...

• Jeśli trochę poćwiczysz, to może następnym razem nieco się spocę.

• O co chodzi? Jesteśmy zbyt brutalni?

• Hej, Szybki Bill! Przed czym uciekasz? Aż się za tobą kurzy.

• Lepiej się stąd zmywaj!

• Cóż, jesteśmy tylko ludźmi...

• Pewnego dnia znajdzie się ktoś, kto nie będzie walczył do ostatniej kropli krwi...

• Zmarnowałeś czas, dobijając moich poddanych, i patrz, co ci z tego przyszło.

• Razem mogliśmy przetrwać tę rzeź, a nawet doprowadzić nasze kraje do rozkwitu.

• Trzeba mnie było ocalić. Głosowałbym na ciebie!

• Ten, kto trzyma się sam, jest skazany na klęskę.

• Wszystkie armie świata nie pomogą tym, którym brakuje kultury.

• Pióro może i jest potężniejsze od miecza, ale mój miecz jest dłuższy od twojego pióra.

• Że co, że nie było cię w mieście? No cóż...

• I po sprawie!

• Pewnie, możesz mnie dobić. Tylko co ci z tego przyjdzie!

• Prawdziwy twardziel... Walczy jak lew, gdy jest silniejszy, ale wymięka, gdy zaczynają się kłopoty.

• Miałem ucieć jak tchórz, niźli zmierzyć się z wrogiem?

• Zamknij za sobą drzwi.

Wygrana

• Szczęście, to był tylko łut szczęścia!

• Nie ma hańby, jeśli przegrywa się z potężnym wrogiem... Cóż, w takim razie powinienem się wstydzić.

• Gratu – kurczę – lacje!

• Trafiło się ślepej kurze ziarno...

• Ah tak? Ty i jaka armia? A... rozumiem.

• Następnym razem będę grał na poważnie.

• Co?! To niemożliwe, że przegrałem... chyba ktoś tu oszukiwał!

• Przestań się tak chełpić. Zagrajmy jeszcze raz!

• Założę się o 100 sztuk złota, że nie zdołasz tego powtórzyć!

• Mam dla ciebie cztery słowa: poczekaj do następnego razu!

• Teraz to cwaniakujesz, co?!

• Cóż za wspaniały pokaz taktyki i strategii!

• Talerz ciasteczek dla bohatera!

• Grałeś nieźle, ale następnym razem nie pójdzie ci ze mną tak łatwo.

• Nasi bardowie będą pisać ballady o twoich czynach.

• Szanowny kolego, gratuluję wspaniałego zwycięstwa.

• Kto jest bohaterem dnia? Tak, TY! Tylko TY!

• To zaszczyt grać z tak doskonałym przeciwnikiem.

• Wygląda na to, że szczęście ci dzisiaj sprzyjało. To była dobra gra. Poczekam do następnego razu.

• Ha! Grałem cudownie! Olśniewająco! Fenomenalnie! Fantastycznie! Rewelacyjnie! A i tak dałem ci się pokonać...

• Dostałem niezłe baty, a reszta tylko się przyglądała...

• Nie masz za grosz litości? Byłem już pokonany – czy całkowita eliminacja była konieczna.

• A teraz zadam ci pytanie... Umiesz kopać?... Aauu, chyba jednak tak.

• Mój lekarz twierdzi, że za jakąś minutę znowu będę mógł się za ciebie wziąć... Strzeż się!

• Cóż, nie możesz mnie winić. Nigdy się nawet nie poznaliśmy!

• Lepiej się ciesz, że świat był tak zajęty dokopywaniem mi, że o tobie zapomniał...

• Prawdziwi wojownicy nie potrzebują sprzymierzeńców, aby wygrać!

• A mówili, że asymilacja kulturowa ma przebiegać bezboleśnie!

• Myślę, że powinniśmy byli wykopać twoich ludzi z tej planety...

• No dobra, a teraz spróbuj przekroczyć [tę] linię...

• Jak to gra skończona??? Wciąż jeszcze stoję mocno na nogach! Nikt nie może mnie pokonać!

• Dominacja, sznominacja! Nie przyjmuję klęski do wiadomości!