Friedrich Hebbel

Christian Friedrich Hebbel (1813–1863) – niemiecki poeta i dramaturg.

• Cnota jest w sercu, a nie gdzie indziej.
  • Źródło: Przykazania etyki prawniczej. Księga myśli, norm i rycin, wyb. Roman Tokarczyk, wyd. Wolters Kluwer Polska, s. 71.

Christian Friedrich Hebbel (1851)

• Dowcip jest jedyną rzeczą, którą tym trudniej znaleźć, im gorliwiej szuka.

• Dramat żyje tylko wówczas, kiedy pokazuje nam, w jaki sposób indywiduum ludzkie przybiera formę i zaczyna prowadzić walkę między swoim osobistym światem a światem zewnętrznym.

• Geniusz jest inteligencją entuzjazmu.

• Każda ukochana staje się kiedyś gospodynią domu, każda purpura – płaszczem, każda korona – kapeluszem.
  • Zobacz też: korona, kapelusz, płaszcz

• Kobieta jest tylko kobietą, a przecież nie wszyscy się na to godzą.

• Kochać – w kimś drugim siebie pokonać.

• Kto nie ma siły, aby być uczciwym, nie ma jej też, aby uwierzyć w uczciwość innych.

• Lepiej być kanciastym Czymś niż okrągłym Niczym.

• Miłość jest dlatego tak piękna, że chroni przed samolubstwem.

• Miłość ogranicza naturalną wrogość między kobietą i mężczyzną.

• Można kamień rzucić w powietrze. Przez to jednak nie urosną mu skrzydła.
  • Zobacz też: kamień, powietrze, skrzydła

• Nasze cnoty są najczęściej bękartami naszych grzechów.

• Nieskończenie wielu mężczyzn ma wygląd myślicieli, chociaż nigdy nie mieli ani jednej myśli.

• Pierwsza miłość szalona, chociaż przemija bez śladu i przejawia się śmiesznie, jest przecież najpoważniejszą rzeczą w całym życiu; nic – i w tym tkwi gorzka ironia – nie napina wszystkich sił człowieka tak do ostateczności jak ona.

• Pragniemy być kochani brutto, nie netto.
  • Der Mensch will brutto geliebt werden, nicht netto. (niem.)
  • Źródło: Tagebücher. Vierter Band: 1854–1863

• Przebacza się próżność, ale nie dumę.

• Publiczność oklaskuje sztuczne ognie, ale nie wschód słońca.
  • Zobacz też: publiczność, sztuczne ognie, wschód słońca

• Radość uogólnia człowieka, boleść indywidualizuje.

• Są ludzie, którzy w każdej zupie znajdują włos tylko dlatego, że tak długo nad nią potrząsają głową, aż w końcu jakiś do niej wpadnie.
  • Es gibt Leute, die nur aus dem Grund in jeder Suppe ein Haar finden, weil sie, wenn sie davor sitzen, so lange den Kopf schütteln, bis eins hineinfällt. (niem.)
  • Źródło: Antje Kelle, Deutsch: 5./6. Klasse: Bausteine und Spielregeln unserer Sprache

• Są ludzie, którzy by się cieszyli nawet z końca świata, gdyby go przepowiedzieli.
  • Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 126.

• Tchórzostwo może mężczyźnie przebaczyć tylko mężczyzna, kobieta nigdy.

• Uprzedzenie jest kardynalnym przejawem ignorancji.

• Uważam za największy obowiązek człowieka, który w ogóle zajmuje się pisaniem, by dostarczał materiałów do swojej biografii.

• W chwili, gdy miłość wszystko oddaje, bankrutuje.

• W języku, który zna się najsłabiej, najmniej można kłamać.
  • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

• Wawrzyn, co nigdy nie więdnie w puklach szybko blednących!
  Jakiż to obraz potężny ludzkiej wielkości i mocy!
  • Źródło: Wawrzyn wokół czoła, Utwory drobne, tłum. Stefan Napierski

• Wielka jest rozkosz zapalona od ognia nienawiści.

• Wielu obdarzyła natura talentem współczucia, niewielu – współradości.

• Właściwą rzeczą głupców jest przyglądanie się wadom innych i zapominanie o własnych.

• Wprost nie do wiary, ile rozumu używa się w świecie dla udowodnienia głupstw.