Casanova – opera Ludomira Różyckiego z librettem Juliana Krzewińskiego, op. 47. Powstała w latach 1921–1922.

  • To dawny mój znajomy.
    Ja zawsze wspomnieniem mym ku niemu dążę,
    Gdyż wiele mnie przeżyć z tym młodzieńcem wiążę,
    Ja kochałam go
    Całą duszą mą...
    • Źródło: Walc Caton, akt III

O operze

edytuj

  Uwaga: W dalszej części znajdują się cytaty ze szczegółami fabuły lub z zakończenia utworu.

  • Treść dzieła osnuta jest na tle pamiętników słynnego awanturnika i nawiązuje do kilku przygód z jego barwnego żywota. Najpierw widzimy Casanovę w Turcji, jak uwodzi żony bejów i baszów, potem w Warszawie, jak odbija faworytę magnatowi Branickiemu i rani go w pojedynku, i wreszcie w Wenecji, gdzie nie tylko udaje mu się wymknąć ze straszliwego Więzienia Ołowianego, ale jeszcze wkraść się w łaski prefekta, ograć w karty jego gości i uprowadzić kochankę, uroczą Caton.
    • Autor: Janusz Ekiert, Czy wiesz? Zagadki muzyczne, Warszawa 1995, wyd. Alfa, s. 255.

Zobacz też

edytuj