Bielany (Kraków)

Bielany – obszar Krakowa wchodzący w skład Dzielnicy VII Zwierzyniec.

• Cóż to za traf niespodziewany,
  Dziś nie jechać na Bielany!
  Nie móc dostać z cudzej łaski
  Choć o dwóch kołach kolaski (...)
  Co za tłok nieprzeliczony
  Z każdej widzę strony!
  • Autor: Tomasz Kajetan Węgierski, Bielany w Poniedziałek Zielonych Świąt (1780)

Klasztor Kamedułów na Bielanach

• Mnie tak się podobały Bielany, ten widok czarujący, te domki schludne i wygodne, te ogródki takie ładne i tak bogate w kwiaty, a nade wszystko ta samotność i to milczenie, że w uniesieniu szczerze się zapytałam przewodnika, czy gdzie kamedułek nie ma.
  • Autor: Klementyna Hoffmanowa, Romantyczne wędrówki po Galicji

• Na Zielone, na Święta,
  Gdy świt błyśnie rumiany,
  Spieszy ludek krakowski na kochane Bielany.
  Na kochane Bielany
  Furą, bryczką, dorożką,
  A kto krzepki, ten pieszo,
  Spieszy ludek krakowski,
  Spieszy rzesza za rzeszą.
  Raźno, gwarnie i strojnie
  Spieszą każdym gościńcem,
  Ci przez Wolską rogatkę,
  A ci znowu Zwierzyńcem.
  • Autor: anonim
  • Źródło: anonimowy wiersz z XIX w., cyt. za: Marzena i Marek Florkowscy, Majówki i Zielone Świątki na Bielanach, „Alma Mater”, nr 103, maj 2008, s. 54.

• Rzekłby kto, że w edeńskim zabłąkał ogrodzie;
  Cały dywan trawników w kwiaty haftowany,
  Czysty szafir w czyściejszej odbija się wodzie,
  Tam chatki, tu trzód stada bujają o chłodzie,
  Dalej szumią dębiny, łąki, złote łany –
  Perło konchy tych krain, witam was, Bielany!
  • Autor: Józef Łapiński
  • Źródło: Marzena i Marek Florkowscy, Majówki i Zielone Świątki na Bielanach, „Alma Mater”, nr 103, maj 2008, s. 55.

• Śliczny też to mały kawałeczek Bożego świata.
  • Autor: Józef Mączyński, Pamiątka z Krakowa
  • Opis: o Srebrnej Górze.

• Wszystko, co żyło w mieście, wybierało się na Bielany.(...) Bielany były wielką jakby dla naszych wiarusów rewią, gdzie każdy w wielkiej występował uniformie. Blisko na miesiąc wcześniej robiono przybory, to odnawiano pojazdy, siodła, uprząż; to szyto suknie, strojono damskie kapelusze; w wielu domach gospodyni oględniejsza zaprowadzała post ścisły, wynajdowała wigilie, suche dni, aby jako tako pokryć wydatek niemały na nową suknię, szal lub stroik na głowie.
  • Autor: K.W. Wójcicki, Mazowieckie powiastki, Warszawa 1858

• Wycieczka na Zielone Świątki do Bielan to najpierwsza Krakowian majowa rozrywka. Któremuż z synów i wychowanków starego grodu Krakusowego nie są pamiętne Bielany? Dziatwa z utęsknieniem wygląda chwili, kiedy na Zielone Świątki może pospieszyć na Bielany, dokąd ją wabi przechadzka wesoła, wabią kramy pod murem klasztornym przeróżne rozkładające gościńce. Zarówno z dziatwą spieszą tam i starzy, bo im to młode przypomina lata, bo chcą pełną piersią odetchnąć świeżym, wiosennym powietrzem po zaduchu i gorącu miejskich murów. Ależ bo i każdy czystej krwi krakowiak wolałby raczej opuścić sposobność usłyszenia pierwszego mistrza, aniżeli nie być w Świątki na Bielanach. To też na tę pielgrzymkę Kraków wyrusza masami.
  • Autor: Ludwik Zarewicz
  • Źródło: Marzena i Marek Florkowscy, Majówki i Zielone Świątki na Bielanach, „Alma Mater”, nr 103, maj 2008, s. 52.