Bel canto

Bel canto lub belcanto – termin muzyczny. Oznacza włoską technikę wokalną powstałą w baroku lub styl barokowej muzyki włoskiej.

• Belcanto jest jednym z podstawowych języków opery. Dyrygent powinien znać i posługiwać się nim (...).
  • Autor: Carlo Montanaro
  • Źródło: Jacek Marczyński, Dyrygent to zawód dla wędrowców, „Rzeczpospolita” nr 286, 9 grudnia 2011
  • Zobacz też: dyrygent, opera

Francesco Cavalli,
przedstawiciel stylu bel canto

• (...) belcanto powoduje, że ta pieśń włoska jak gdyby sama się układa w sposób naturalny.
  • Autor: Dariusz Stachura, Grande tenore polacco, „Nasz Dziennik”, 25 października 2004

• Nie da się wykreślić belcanta z dziejów opery, bo z niego wyrosła też twórczość Verdiego.
  • Autor: Carlo Montanaro
  • Źródło: Jacek Marczyński, Dyrygent to zawód dla wędrowców, „Rzeczpospolita” nr 286, 9 grudnia 2011

• Szkoła bułgarska ma w wokalistyce bardzo dużą renomę i znaczenie – wielcy śpiewacy bułgarscy, jak Christof, Giaurow czy Kabaiwanska, zawsze kultywowali włoskie belcanto.
  • Autor: Marcin Bronikowski, „Kurier Szczeciński”, 12 października 2005

• Włosi mają bel canto, a Polacy mają logikę.
  • Autor: Tadeusz Kotarbiński