August III Sas

król Polski, Wielki Książę Litewski, Elektor Saksonii

August III Sas (1696–1763) – w latach 1733–1763 król Polski oraz jako Fryderyk August II, elektor saski; syn Augusta II z saskiej dynastii Wettynów i Krystyny Eberhardyny Bayreuckiej.

August III Sas

O Auguście III Sasie

edytuj
  • August III był istotnie głupi jak stołowe nogi, ale miał dobre serce i tłuste swe ręce wszystkim podawał do pocałowania. Polska go ubóstwiała. Powtarzam: ubóstwiała.
  • August III Sas był władcą Saksonii, kraju, od którego w języku polskim pochodzi jedno słowo, ale za to bardzo popularne – „saksy”, czyli zarobkowe wyjazdy do pracy. Tak się składa, że August III jako król saski udał się na saksy do Polski. (…) Przebywając na obczyźnie, czyli w Polsce, August III Sas prowadził życie jak na zagranicznej delegacji, a więc „jadł, pił i popuszczał pasa”, ale nie stronił też od wszelkich innych rozrywek. Ponieważ nie miał gdzie chodzić w Warszawie do teatru, to go sobie zbudował. Na swą koronację w Krakowie August III Sas zamówił kantatę u samego Jana Sebastiana Bacha. Były to jego najlepsze organy, ponieważ organy państwowe nawet nie umywały się do tych muzycznych. Tak że najlepszy w jego panowaniu okazał się akompaniament.
  • Był August co do ciała wzrostu wielkiego, a przy tym kształtnego, nicht go z panów nie dosięgał wzrostem, tylko jeden Chodkiewicz, starosta żmudzki, lecz jak był wysoki, tak był chudy, gdy przeciwnie August był tuszy do wzrostu proporcjonalnej. Minę miał wspaniałą i zawsze wesołą, wzrok i chód powolny.
    • Autor: Jędrzej Kitowicz, Pamiętniki czyli historia polska, wstęp i oprac. P. Matuszewska
  • Król August III pięćdziesiąt przeszło lat liczy, czerstwy i silny, wspaniałej postawy, głowę wysoko nosi. Brwi wielkie, pierś szeroka, otyły. Chodzi powoli, wyraz twarzy poważny.
    • Autor: W. Schemüller, Diariusz podróży na sejm grodzieński 1752, w: Cudzoziemcy o Polsce. Relacje i opinie, wybrał i opracował J. Gintel, t. 2: wiek XVIII-XIX.
  • Za króla Sasa, jedz, pij i popuszczaj pasa.
    • Źródło: Maciej Wilamowski, Konrad Wnęk, Lidia A. Zyblikiewicz, Leksykon polskich powiedzeń historycznych, Kraków 1998, s. 169.
    • Zobacz też: historia Polski