Antoni Pawlak

polski poeta

Antoni Pawlak (ur. 1952) – polski poeta i publicysta.

W poezji edytuj

  • co nas naprawdę dzieli to różnica strachu
    mój strach jest małym strachem
    jest realny jak echo nocnych kroków
    dzwonek u drzwi ma kształt pałki lub łomu
    mój strach skazuje mnie na obracanie się
    w kręgu rzeczy małych i prymitywnych
    twój strach to metafizyka wielka tajemnica
    w której mieści się Bóg koniec świata
    i twoja śmierć

Komentarze i anegdoty edytuj

  • Kazimierz Ratoń był postacią przedziwną. Bardzo ciekawy poeta, idący obok obowiązujących nurtów. Zamknięty w sobie, milczek. Snuł się po siedzibie Związku Literatów Polskich na Krakowskim Przedmieściu. Snuł się i bacznie wszystko i wszystkich obserwował spod zmrużonych powiek. Zawsze podejrzewałem, że w oczach jego jest kpina, ironia i rozbawienie. Myślę, że byliśmy dla niego trochę śmieszni, może trochę żałośni. Co jakiś czas próbował kogoś strzelić na kilka złotych. Raz próbował ustrzelić prezesa Jarosława Iwaszkiewicza. Iwaszkiewicz nie dał się ― wiedział, że Ratoń nie na życie tych pieniędzy potrzebuje, a na alkohol. Wielki poeta nie rozumiał, że alkohol i życie mogą być jednym. I czasami są. Prezes chciał pomóc, ale nie w pijaństwie. No to polecił sekretarce, żeby Ratoniowi kupiła garnitur. Ratoń troszkę zdziwiony był tym prezesowym podarunkiem. Przez kilka dni chodził trzeźwy i w nowym garniturze. Kiedy zwróciłem mu uwagę, że z tyłu marynarki dynda mu metka, machnął lekceważąco ręką. Po kilku dniach wszystko wróciło do normy. Ratoń przyszedł do kawiarni ZLP w wytartym swetrze, zionąc alkoholem. ― Gdzie pana śliczny garnitur? ― rzucił ktoś w przelocie. ― Sprzedałem ― odrzucił Ratoń. ― Na co mi garnitur?