Andrzej Wydrzyński

Andrzej Wydrzyński (1921–1992) – polski pisarz, publicysta i reżyser.

Cień śmierci

(KAW, Katowice 1988)

• To dziwne, ale piękne kobiety albo unieszczęśliwiają innych, albo same są nieszczęśliwe. Albo skazane są na jedno i drugie.
  • Źródło: s. 70.

• Wierność z wyrachowania jest gorsza od niewierności.
  • Źródło: s. 241.

Malowidło przedstawiające kochanków

• Hotele mają atmosferę tymczasowości (...).

• Miłość bez historii jest słowem więznącym w krtani, nie dopowiedzianym gestem, zaklejoną kopertą, w której nie ma listu; jest nie odczytanym hieroglifem, zawierającym jedyną potrzebną informację, jest nie zaspokojonym pragnieniem, także czekaniem, przede wszystkim czekaniem. A czekanie to najokrutniejsza ze wszystkich udręk miłości, którą wbrew sobie samemu nieustannie się podsyca.

• Najwięcej dzieci rodzi się z przypadku, z niedopatrzenia, z nieuświadomienia, z braku higieny osobistej, nie z miłości. Jest to przede wszystkim przyrost demograficzny, nie erotyczny.

• (...) najzdradliwsze więzienie nie mają krat (...).

• Teraźniejszość przeinacza przeszłość, a przeszłość miesza się z teraźniejszością i z przyszłością, i nikt nie wydostanie się poza wielowarstwowy i wielokierunkowy bieg czasu ani nie wymknie się historii.
  Historia pozostawia na czasie ślady krwi i naprzód krwią jest pisana, później atramentem.

• (...) za wielką namiętność i miłość musi się płacić najwyższą cenę: wygnaniem z racji nieświadomości. Nieświadomość jest zawsze rajem głupców, wiemy o tym nazbyt dobrze, i jest także piekłem ludzi mądrych.

• (...) zawsze i wszędzie zostaje nie wyjaśniona reszta.

Plama krwi i ciemności

• Co tu gadać, jak nie ma o czym mówić.

• Heca hecą, a jabłka z gruszek lecą.

• Mowa trawa, ludzie grzyby.

• W miłości złudzenia liczą się tak samo jak prawda.

• (...) życie jest jak taksa (...). Szybko jedzie i dużo kosztuje, więc kiedyś trzeba wysiąść. Bo kto to wytrzyma?

• (...) życie z a c i n a się po czterdziestce.