Andronik I Komnen

Andronik I Komnen (1118?/1123?–1185) – cesarz Cesarstwa Bizantyjskiego od 1183 do śmierci.

Śmierć Andronika I Komnena

O Androniku I Komnenie

• Andronik intrygami i morderstwami utorował sobie drogę na bizantyjski tron, po czym sprawował rządy terroru jako ostatni cesarz z dynastii Komnenów. Jeden z kronikarzy opisuje go jako człowieka „obdarzonego przez naturę najbardziej niezwykłymi darami, zarówno umysłu, jak i ciała; był przystojny i elokwentny, lecz przy tym lubieżny”. Niestety, jego nienasycony apetyt seksualny nie był najgorszą z jego przywar.
  • Autor: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 71.

• Przejrzały zalotnik obejmujący niedojrzałą pannę, zramolały piernik i młodziutka dama z małymi, sterczącymi piersiami, zwiędły i ospały starzec z różanopalcą dziewicą…
  • Autor: Niketas Choniates, opisując małżeństwo Andronika z dwunastoletnią Agnieszką Francuską, córką króla Ludwika VII Młodego, cyt. za: Simon Sebag Montefiore, Potwory…, s. 71.