Alicja Lenczewska

Alicja Lenczewska (1934–2012) – polska nauczycielka i mistyczka rzymskokatolicka.

Droga krzyżowa

Wydawnictwo Agape, Poznań 2018

• Moja sprawiedliwość polega na tym, aby czynić dobro każdemu człowiekowi – które uświęci go i doprowadzi do chwały życia w niebie. Cokolwiek czynię i dopuszczam wobec ludzi i każdego człowieka, czynię wyłącznie w tym jednym celu. A ponieważ jestem Mądrością, wszystko to jest mądre i doskonałe w każdym szczególe.
  • Źródło: s. 23, 24.

• Sprawiedliwość Moja nie jest oparta na karze, lecz na miłości. Dlatego wielką miłością otaczam tych, którzy zbłądzili i nawołuję ich do powrotu takimi sposobami, jakie są skuteczne.
  • Źródło: s. 24.

• Dziecko Moje, krzyż jest znakiem zbawienia. Przez przyjmowanie go w codzienności życia ziemskiego zdąża się do osiągnięcia zbawienia i życia ze Mną w wieczności.
  Ta prawda dotyczy każdego człowieka. Ale jest jeszcze coś więcej, co dotyczy tych, których wybrałem do służby przy Mnie: Odkupicielu całego rodzaju ludzkiego.
  Ci przeznaczeni są do szczególnej łaski: niesienia krzyży innych braci swoich – tych, którzy nie są w stanie unieść własnego krzyża, którzy potrzebują pomocy. Dlatego też wybrani Moi pomocnicy doznają wielu cierpień i wielu trudów w życiu doczesnym, aby wszystko to wraz z własnym ciałem i duszą złożyć Ojcu Niebieskiemu na odkupienie za wszystkich ludzi. Tak, jak uczyniłem to Ja: Mesjasz – Jezus Chrystus.
  • Źródło: s. 26.

• Nie potępiaj więc tych, którzy upadają. Nie osądzaj! Weź krzyż, pokutuj i módl się za nich, aby powstali i poszli drogą zbawienia – wsparci na twoim miłosierdziu, na miłości, jaką dla nich wlewam w serce twoje.
  • Źródło: s. 26.

Słowo pouczenia

Wydawnictwo Agape, Poznań 2016

• W kościele obok mnie usiadła starsza osoba, od której czuć było bardzo przykry zapach. Chciałam zmienić miejsce.
  Wtedy Pan powiedział:
  O wiele większy odór wydzielają dusze ludzkie trwające w grzechu, a jednak nie odchodzę i trwam przy nich, aby je uwolnić.
  Módl się i znoś to z miłości do niej. W jej duszy też jestem. Pomyśl, jaka woń wydziela się z twojej duszy, gdy uważasz, że jesteś czystsza.
  • Źródło: s. 43.

• Gdy stoisz w modlitwie na progu Nieba, przez ciebie płynie błaganie i ból świata i przez ciebie spływa Miłosierdzie Boże na ziemię. Każda modlitwa jest wymianą nędzy świata na Miłosierdzie Boże. Jest kanałem, dzięki któremu ta wymiana istnieje.
  • Źródło: s. 75.

• Moim największym cierpieniem nie są Rany, jakie zadali Mi ludzie, ale bezskuteczność Mojej Ofiary dla tak wielu. Ja nie płaczę nad Moimi Ranami, płaczę i rozdarte jest Serce Moje z powodu ogromu bólu Moich dzieci, które odrzuciły Zbawienie i Miłość.
  • Źródło: s. 100.

• Ocalenie może też przynieść czyjaś modlitwa lub ofiara, bo spowoduje, że zdąży pomyśleć o Mnie i zapragnąć Mnie, zanim stąd będzie zabrany.
  • Źródło: s. 113.

• Bardziej w duchu Chrystusowym, w duchu Maryi i w duchu św. Jana [Chrzciciela], który był największy wśród zrodzonych z niewiasty, jest pragnąć bardziej świętości dla innych niż dla siebie. Siebie umniejszać, by inni rośli, cieszyć się, gdy ktoś jest lepszy ode mnie, choć ja pragnę uczynić wszystko, by służyć Panu najlepiej, jak to jest możliwe dla mnie.
  • Źródło: s. 121.

• Wszystko, co w twoim obcowaniu z ludźmi rani ich, co jest przyczyną ich smutku, cierpienia i łez, jest twoim upadkiem – o ileż większym, jeśli w swoim zaślepieniu pychą i egoizmem niedostrzeżonym.
  • Źródło: s. 125.

• Jakże często ci, którzy żyją ze Mną komunii, pogardzają innymi i izolują się od ludzi, których nazywają grzesznikami. A przecież w ludzkiej postaci przyszedłem do potrzebujących Mnie najbardziej. W ludzkiej postaci chcę to czynić teraz, posługując się tymi, którzy Mnie przyjmują. Bo przyjmują Mnie nie tylko dla siebie, ale przede wszystkim dla tych, którym Mnie najbardziej brak.
  • Źródło: s. 130.

• Wszystko, cokolwiek czynisz swoim sercem, umysłem lub dłońmi – aby miało sens i wartość – musi zaczynać się od modlitwy i kończyć się modlitwą, i trwać w niej.
  • Źródło: s. 147.

• Będzie lepiej – o wiele lepiej – jeśli swą uwagę skoncentrujesz na Moim Miłosierdziu i potrzebach ludzi, którym możesz je okazać, zamiast na sobie samej: swej grzeszności, swych odczuciach, swej samoocenie.
  • Źródło: s. 163.

• Przyjaciółmi nie są ci, którzy ci schlebiają, lecz ci, którzy z miłości ukazują ci twoje słabości i błędy, o których niejednokrotnie nie wiesz.
  • Źródło: s. 164.

• Spójrz na krzyż. On zawiera w sobie dwojakie znaczenie:
  – Pierwsze – to miłość i dobroć Boga, świadczona ludziom,
  – Drugie – to niewdzięczność i zło, jakim ludzie odpłacają.
  • Źródło: s. 175.

• Nie zapominaj więc o Aniołach, którzy są najlepszymi twymi przyjaciółmi. Trwaj w skupieniu i modlitwie w ich otoczeniu, aby Bóg wypełnić cię Sobą. Abyś była zdolna przyjąć Jego wolę.
  • Źródło: s. 191.

• Tym, czym była arka dla rodziny Noego, czym było opuszczenie mającego zginąć miasta dla Lota, jest dziś RÓŻANIEC.
  • Źródło: s. 201.

• Starość jest po to, aby poznać swoją ślepotę, a poprzez nią opętanie ślepotą świata zapatrzonego w siebie: ludzi zużywających całą swoją energię na adorację samych siebie i wymuszanie na drugich tej adoracji.
  • Źródło: s. 206.

• Szatan natomiast podpowiada, by rozbudowywać formy zewnętrzne działania Kościoła. Wielkie i okazałe uroczystości, imprezy, akcje społeczne. Wszystko inne, tylko nie głębię modlitwy i bezpośredniego obcowania z Bogiem. Pragnie pozorów wiary.
  • Źródło: s. 221.

• Gdy podejmujesz modlitwę wstawienniczą za kogoś w duchu ekspiacji i wynagrodzenia, gdy ofiarujesz się Bogu w tej intencji, to złe duchy, które kusiły tą osobę, zwracają się do ciebie i twoja dusza jest jakby stanie oblężenia: ściśnięta i atakowana myślami i wyobrażeniami godzącymi w pokój i miłość.
  • Źródło: s. 224–5.

• Pan dał mi poznać, że wszelka wiedza na temat tego, jak trzeba postępować i jak kochać Boga i ludzi, oraz wszelka tzw. praca nad sobą, by to czynić, właściwie nie ma większego znaczenia. Sens ma tylko modlitwa i nieustające wysiłki, by trwać w Panu, jednocząc się z Nim. Wszystko inne wtedy On uczyni przez Swoją Łaskę. On dokona przemiany duszy, uświęci serce i umysł, i wleje miłość nadprzyrodzoną.
  • Źródło: s. 225.

• Prosiłam za wielu: ześlij na nas Swego Ducha, Panie…
  Nie mogę, bo nie chcą.
  Abym mógł, twoja prośba musi być silniejsza niż ich niechęć.
  • Źródło: s. 239.

• Nawet cienia pewności siebie nie powinnaś mieć, a całą nadzieję podkładać we Mnie – twym Oblubieńcu i Bogu.
  • Źródło: s. 243.

• Dziecko Moje, nie myśl o sobie, o takich czy innych aspektach twego życia. Myśl o tych, o których trzeba się zatroszczyć, by im pomóc, oddając Mi ich, prosząc i pokutując za nich.
  • Źródło: s. 256.

• Tak często myślisz o twoim samopoczuciu, a tak rzadko zastanawiasz się nad tym, jak Ja się czuję w duszach ludzkich i w twojej duszy: czego pragnę i oczekuję od ciebie, co może przynieśc Mi ulgę i radość.
  • Źródło: s. 262.

• Wartość mają jedynie te czyny, które zrodzone są z miłości. Kochaj, a Miłość ukaże ci, co czynić w każdej sytuacji i chwili.
  • Źródło: s. 263.

• Wszelkie ćwiczenia, trudy i umartwienia podejmowane dla tzw. własnej doskonałości mogą być super egoizmem, jeśli nie mają na celu wspomaganie bliźnich w drodze do Boga. Mogą być nawet grzeszne, jeśli powodują poczucie wyższości nad ludźmi słabymi i żyjącymi grzechem świata.
  • Źródło: s. 265.

• Niepokalane Serce Mojej Matki zwycięży. Ona jest Matką Kościoła, który zawsze jest święty niezależnie od grzechów i zdrady wielu dzieci Kościoła. Świętością Kościoła Ja jestem, Moi Apostołowie, oddani słudzy Moi, którzy w ofierze męczeństwa są fundamentem, i murem, i sklepieniem Świątyni Mojej. W niej jestem żywy i prawdziwy, i w niej przez sługi Moje karmię dzieci Moje, przywracam życie i prowadzę do Domu Ojca.
  • Źródło: s. 282.

• Dziecięctwo Boże polega na całkowitym uzależnieniu się od Boga.
  Największym błędem jest samodzielność. Jest to jak gdyby powiedzenie Bogu: nie jesteś mi potrzebny, i jest w tym ślad pogardy i stawiania siebie ponad Bogiem.
  • Źródło: s. 296.

• Wasze małe ofiary mogą ocalić wielu, byleby składane były z miłością i w duchu miłosierdzia.
  • Źródło: s. 301.

• Kochać Chrystusa trzeba w ludziach, bo On tam jest spragniony miłości.
  Nie w abstrakcyjnych wyobrażeniach, lecz w konkretnych osobach, które znam i spotykam, zwłaszcza tych, w których brak miłości.
  Na człowieka trzeba spoglądać nie z pozycji własnego egoizmu i roszczeń, lecz z pozycji Jezusa, który w nim jest, z nim się identyfikuje i cierpi, nie będąc kochanym lub nawet zauważonym.
  • Źródło: s. 324–5.

Świadectwo. Dziennik duchowy

Wydawnictwo Agape, Poznań 2016

• Szanuj czas, który ci daję. On jest zbyt cenny, aby go marnować na niepotrzebne myśli. Bądź pilna i skupiona.
  • Źródło: s. 59.

• – Co to jest myśl?
  – To energia, jaką wytwarzasz i emanujesz o określonym ładunku dobra lub zła. Ona nie ginie. Działa w świecie i przynosi skutki zależne od ładunku, jaki jej nadasz, i siły, z jaką ją wytwarzasz. Tą siłą jest pragnienie, wola.
  • Źródło: s. 64.

• Jeśli podejmujesz jakąkolwiek decyzję, pytaj. Chcę być twoim Doradcą. Ułatw Mi to.
  • Źródło: s. 66.

• – Czym jest modlitwa za kogoś?
  † Siłą dobra, jakie wytwarzasz i jakim otaczasz osobę, za którą się modlisz. Dzięki temu usuwasz zło, jakie jest przy niej, i które pobudza ją do grzechu. Myśl człowieka jest potęgą. Wytwarzaj i wysyłaj dobre myśli: pełne życzliwości i miłości.
  • Źródło: s. 70.

• Jeśli ma się wolę, jeśli pragnie, wówczas otrzyma proporcjonalnie do swych pragnień.
  Dlatego zły jest minimalizm. Trzeba chcieć dużo, jak najwięcej, bez zahamowań, że cię nie stać.
  Ciebie nie stać, ale twoje pragnienie i ufność sprawią, że otrzymasz.
  • Źródło: s. 75.

• – Jaką rolę odgrywa wiedza?
  † Często raczej przeszkadza. Zwłaszcza, jeśli jest to tylko wiedza nabyta, nieprzetrawiona własnymi przemyśleniami. Stosowana mechanicznie wiedza utrudnia kontakt z Bożą Mądrością i wtedy lepiej, żeby jej nie było. Poza tym prowadzi do pychy, poczucia samowystarczalności człowieka, a konsekwencją tego jest oddzielenie od Boga.
  • Źródło: s. 79.

• Lepszy jest ból prowadzący do życia, niż przyjemności powodujące śmierć.
  • Źródło: s. 80.

• Będzie trudno, ucz się pokonywać trudności. Umacniaj swoją wiarę, wołaj o pomoc. Ucz się ciągłego wołania o wsparcie. Czy nie wiesz, że czekam na to, że cieszę się, gdy Moje dzieci biegną do Mnie ze swymi troskami? Każdy ojciec to lubi. O ileż bardziej Ja chcę takiego, dziecięcego zawierzenia.
  • Źródło: s. 82.

• Jeśli się z kimś rozmawia, trzeba całą uwagę skupić na nim. Rozumieć go i czuć jego reakcję na twe słowa.
  Wobec Mnie tym bardziej.
  • Źródło: s. 109.

• Jeśli niekiedy nie stać cię na rozmowę ze Mną, na obcowanie ze Mną w Miłości – wypełniaj czas służbą – konkretnymi czynami. Czuwaj nad tym, aby był twórczo wykorzystany: albo w intymności ze Mną, albo w niesieniu Mojej miłości ludziom, albo w trudzie codziennych obowiązków. Czuwaj, aby nie było pustych miejsce, jałowych myśli, lub uczuć, lub działań.
  • Źródło: s. 116.

• Zaczynaj dzień od prośby o pomoc. Kończ dziękczynieniem za nią.
  • Źródło: s. 117.

• Uważaj na myśli. Od nich zależy twój rozwój i postępowanie za Mną. Dobro lub zło zaczyna się od myśli. Myśl ma moc twórczą i choć nie zdajesz sobie z tego sprawy, twoje myśli nieustannie tworzą dobro lub zło.
  • Źródło: s. 136.

• Nie powinno być tak wielkiej różnicy między skupieniem modlitewnym a banalnością powszechnych sytuacji, rozmów, zachowań.
  Nie trzeba przyjmować pozy, czy zmuszać się do powagi, do jakiejkolwiek sztuczności w zachowaniu.
  Trzeba czuć Moją bliskość, uświadamiać Moją obecność zawsze.
  • Źródło: s. 144.

• Asceza polega także na podejmowaniu z ochotą rzeczy trudnych i przykrych oraz na pomijaniu rzeczy przyjemnych, które nie mają innych wartości poza dogadzaniem sobie.
  • Źródło: s. 179.

• Moja Miłość, która w tobie mieszka, ma tyle miejsca, ile jej pozostawia twoja miłość własna.
  • Źródło: s. 186.

• Wiesz, jak bardzo spragniony jestem ludzkiej miłości, i jak bardzo chcę obdarzać miłością.
  • Źródło: s. 193.

• Wszystko w życiu każdego człowieka jest ciągiem wydarzeń płynących z Mojej troski i Mojej Miłości. Z zachowaniem wolności człowieka i wolnej woli, jaką dałem.
  • Źródło: s. 194.

• Twoja modlitwa kontemplacyjna powinna rozciągać się poza ustalony czas. Właściwie powinna trwać cały dzień nieprzerwanie. Także przy wykonywaniu różnych czynności, by rozmawiać ze Mną, radzić się, zwierzać, słuchać. A przede wszystkim każdą czynność oddawać Mi i wykonywać dla mnie.
  • Źródło: s. 196.

• Moje biedne, zaślepione, małe dzieci zapełniają swoje dusze śmieciami i odpadkami tego świata i nie mają w nich miejsca dla pereł Mojej Miłości. Mam tak dużo skarbów i chcę złożyć w ich duszach, a nie ma w nich miejsca.
  • Źródło: s. 202.

• Całe życie jest nieustającą próbą i nie ma w nim miejsca na wypoczynek. Wypoczynek i nagroda będą u Mnie w Niebie.
  • Źródło: s. 203.

• Gdy dziecko stanie przed Ojcem w swej bezradności i całkowitej wierze w Jego pomoc – On nie może mu odmówić i nie odmówi.
  • Źródło: s. 204.

• Unikaj wszelkiego porównywania siebie z innymi, oceniania ich i zadowolenia z „własnych” osiągnięć duchowych.
  Jeśli przyjdzie do ciebie taka myśl, wiedz, że jest to myśl szatańska.
  • Źródło: s. 208.

• Niech twoje życie stanie się ciągłym aktem oddania Mi wszystkiego, a zobaczysz, jaki pokój i jaka radość wypełnią twoją duszę.
  • Źródło: s. 208.

• Możesz i powinnaś wyraźniej zwracać się do Mnie, abym ci pomagał we wszystkich czynnościach. Nie obawiaj się, że to zbyt banalne i natarczywe. Przeciwnie: to bardzo ważne i rozsądne zapraszać Mnie do udziału w tych różnych pracach i czynnościach, jakie wykonujesz.
  Chcę błogosławić ci we wszystkim.
  • Źródło: s. 209.

• Życie kończy się wtedy, gdy obraz jest już skończony i nic więcej nie można w nim udoskonalić.
  • Źródło: s. 213.

• Moje dziecko, droga ze Mną wymaga ciągłej twojej aktywności. Nie wolno ci odpoczywać, popadać w rozleniwienie, rozpraszać się na rzeczy niepotrzebne.
  • Źródło: s. 216.

• Miłość musi być w ruchu jak rzeka. Gdy ją zatrzymasz – umiera.
  • Źródło: s. 218.

• O ileż więcej cenna jest grzeszność doprowadzająca do skruchy, niż „doskonałość” uwieńczona pychą.
  • Źródło: s. 230.

• Nadmierny samokrytycyzm może prowadzić do pesymizmu i rezygnacji z wysiłku. Działa hamująco, bo nie ma dość wiary w możliwość przemiany i świętości.
  • Źródło: s. 252.

• Uczynność wobec bliźnich ma pierwszeństwo przed modlitwą. Tak, jak w przypowieści o dobrym Samarytaninie.
  • Źródło: s. 253.

• Potrzebna jest miłość we wszystkim, co czynicie. Wszelkie działania, wysiłki, czy dociekania intelektualne bez miłości są pustym szamotaniem się dla własnego egoizmu lub urojeń.
  • Źródło: s. 270.

• Świętość to nie tylko modlitwa. O wiele bardziej sytuacje, kontakt z ludźmi, twój stosunek do nich i postawa wobec wszelkich Moich dzieł, w których jestem.
  • Źródło: s. 321.

• Pozwól Mi uczestniczyć dziś w tym wszystkim, czym będzie wypełniony ten dzień. Zapraszaj Mnie do udziału w każdej czynności. Rozmawiając ze Mną, radź się, dziel.
  • Źródło: s. 338.

• (…) przychodź do Mnie ze swoją niemocą. Ja wszystko przyjmę: przemienię, uświęcę.
  • Źródło: s. 339.

• Twoja ofiara polega na tym, że nie należąc do tego świata, musisz w nim tkwić.
  • Źródło: s. 344.

• Aby modlić się za kogoś o uzdrowienie, trzeba mieć czyste własne serce. Nie może w nim być nieżyczliwości wobec kogokolwiek, niechęci, zazdrości.
  • Źródło: s. 345.

• To, czy ktoś potrafi kochać, poznaje się po tym, czy jest zdolny do ofiarności na rzecz tych, którzy potrzebują pomocy.
  • Źródło: s. 345.

• – Tyle dobra i łask zaznaję od Ciebie. Tak często uprzedzasz moje prośby i tak szczodry jesteś. Ciągle mnie to zadziwia, wzrusza.
  † To normalne wśród osób, które się kochają.
  • Źródło: s. 351.

• – Czasem przychodzi lęk na myśl o cierpieniu, które jest moim powołaniem.
  † To odruch twojej ludzkiej natury podsycany pokusą. Bądź wierna pragnieniom duszy i nie wybiegaj myślą naprzód. Otrzymasz tylko tyle, ile twoja miłość uniesie. Jeśli będzie wielka – uniesie wiele.
  – Chciałabym, żeby była wielka.
  † Pragnij. Pragnienie jest siłą twórczą.
  • Źródło: s. 353.

• Czuwaj przy Mnie i oddawaj Mi z ufnością i miłością wszystko: cierpienia, radości, swoje życie i swoje serce, życie braci i ich serca. Jedynie to możesz czynić, tego pragnę i oczekuję od ciebie. Szczególnie oddawaj Mi serca Moich wybranych dzieci. Wynagradzaj ich roztargnienia, ich chłód i ich zdrady. Przyjmuj na siebie zło, jakie w nich mieszka.
  • Źródło: s. 359.

• Pragnę mieć cię blisko Mego zranionego serca, abyś koiła Mój ból i opatrywała Moje rany swoje ufnym, dziecięcym oddaniem i czuwaniem przy Mnie z radością.
  • Źródło: s. 359.

• Bądź skupiona i rozmawiaj ze Mną cały czas. O codziennych, banalnych sprawach też – chcę uczestniczyć we wszystkim. Oddawaj Mi każdą czynność, każdą myśl – za kapłanów Moich.
  • Źródło: s. 359.

• Ze wszystkim przychodź do Mnie. Z drobiazgami dnia też. Lubię taką domową intymność. Ja nie chcę być w twym życiu oficjalną postacią, której oddaje się kult i z lękiem przeprasza. Chcę być domownikiem mającym udział we wszystkim. I pragnę wielkiej zażyłości – bez lęku, z dziecięcą ufnością, cokolwiek się zdarzy.
  • Źródło: s. 360.

• Spragniony jestem miłości Mych dzieci i ciągle wołam z ofiarnego stołu: „pragnę”. Pragnę waszych serc, by napełnić je Moją miłością. Pragnę czystych serc, aby tylko Moja miłość była w nich.
  • Źródło: s. 364.

• Każdy dobry czyn z określoną intencją w sercu jest bardziej modlitwą niż potoki słów wyrażających prośbę.
  • Źródło: s. 365.

• Największym złem jest pycha: gdy zaczyna ci się wydawać, że masz jakiekolwiek zasługi, gdy oczekujesz wdzięczności i uznania.
  • Źródło: s. 365.

• Wiedz, że każde uczucie negatywne wygania Mnie z serca ludzkiego.
  A każda radość i poddanie się Mej miłości, zaprasza. Przychodzę z Moimi darami, gdy jestem zapraszany.
  • Źródło: s. 368.

• Wiesz jaki jest szczyt miłości? Pragnienie cierpienia po to, aby inni mogli się radować.
  • Źródło: s. 371.

• Ból jest narzędziem oczyszczania. Dlatego jest, i jest wielką łaską i darem Miłości.
  • Źródło: s. 372.

• Kto chce do Mnie powrócić, choćby w najmniejszym pragnieniu i ostatniej chwili życia, zawsze ma taką możliwość i pomoc ode Mnie.
  • Źródło: s. 373.

• Miłość polega na tym, aby chcieć dla kogoś radości i ubogacenia kosztem przyjęcia jego bólu, a poza tym o sobie nie myśleć. Im mniej będziesz myśleć o sobie, a więcej o czyimś dobru, tym więcej zyska twoja dusza. Stokrotnie wynagradzam taką duszę.
  • Źródło: s. 374.

• Droga do świętości prowadzi przez uznanie własnej nędzy i nicości, nie przez wywyższanie siebie ponad innych. Nikt nie zna wartości drugiego człowieka, a także i siebie – tylko Ja.
  • Źródło: s. 377.

• Dlaczego nadal przeżywasz to, co od ludzi pochodzi? Dlaczego analizujesz ich działania i własne reakcje? Dlaczego chcesz być kimś w ich oczach?
  • Źródło: s. 385.

• Nikt i nigdy nie wylał dość łez nad własną grzesznością, nad własną małością i nędzą.
  Te łzy są najpiękniejszym wyznaniem miłości i najpiękniejszym świadectwem przynależenia do Mnie. (…) Pragnij cierpień i upokorzeń zadawanych przez ludzi, by rzuciły cię pełną skruchy i bezsilności wobec siebie samej w Moje ramiona.
  Nie mogę pocieszać i obdarowywać człowieka zadowolonego z siebie, który w swym przeświadczeniu już wszystko ma. Pocieszam i obdarzam tych, którzy pragną, są złaknieni, który nie dostaje, którzy widzą swą nędzę i niemoc.
  • Źródło: s. 390.

• (…) Moja Miłość jest współczująca i nie pragnie twego bólu ponad to, co jest niezbędne do doskonalenia twej duszy.
  • Źródło: s. 398.

• I bardzo pragnę, aby Moje dzieci wyciągały swoje ręce i zarzucały Mi na szyję z ufnością i oddaniem.
  • Źródło: s. 408.

• Oddawaj mi w sercu swoim wszystko, co cię spotyka: każdą radość, każde cierpienie, każdą tęsknotę i pragnienie. A także każdego człowieka, którego spotykasz i każdą czynność, którą wykonujesz.
  • Źródło: s. 408.

• Jedynym środkiem w miarę skutecznym, aby was wyratować jest jeszcze ból, cierpienie i lęk. I tymi okrutnymi środkami muszę się posługiwać, bo was kocham i żal Mi was, gdy zdążacie do własnej zguby. Jedynie jeszcze to was nawraca i chroni.
  • Źródło: s. 410, 411.

• Samodzielny – to znaczy: działający beze Mnie. A skoro beze Mnie, to z inspiracji szatana. Żaden człowiek nigdy, niczego nie uczynił sam. Cokolwiek uczynił, uczynił to z Mojej inspiracji albo z inspiracji szatana.
  • Źródło: s. 414.

• Obecnie tylko droga dziecięcego oddania uchronić może wiele ludzi od agresji szatana, który rozszerza swoje panowanie nad światem.
  • Źródło: s. 417.

• Mój Kościół wiele zawinił przez swój schematyzm i konserwatyzm.
  Często na siłę muszę przełamywać zasiedziałość w starych formach, już mało przydatnych.
  • Źródło: s. 418.

• Jeśli człowiek dopuszcza do swego serca złość, najbardziej krzywdzi samego siebie i godzien jest wielkiego współczucia i miłosierdzia.
  • Źródło: s. 421.

Inne

• Ósmy miesiąc jestem leczona chemioterapią, która ma zahamować rozwój raka. I rzeczywiście jakoś hamuje. Jednak tego typu leczenie jest bardzo uciążliwe, bo są wielorakie skutki uboczne utrudniające poruszanie się, jedzenie. Duże osłabienie itp. Z domu wychodzę (z wyjątkiem kilku przypadków) codziennie na Mszę św. na godz. 12 i także półgodziną adorację. Wracając, robię zakupy. Poza tym jestem w domu. Modlę się, czytam, odpoczywam. Nie mam potrzeby jakiejś pomocy jakichś innych osób. (…) Tak, prawdę mówiąc, cieszę się tą chorobą nowotworową. To jest moja ostatnia posługa, jaką mogę składać w duchu ekspiacji za moje grzechy i mych braci w Panu. Jestem Mu bardzo wdzięczna za to. (…) Całuję Cię z całego serca i życzę, by Pan napełniał Twoje serce Swoją Miłością. Szczęść Boże, Ala.
  • Opis: fragment ostatniego zachowanego listu Alicji Lenczewskiej do s. Teresy Łozowskiej z 21 sierpnia 2011.
  • Źródło: Alicja Lenczewska, Słowo pouczenia, Wydawnictwo Agape, Poznań 2016, s. 326.