Aleksander Fedorowicz

Aleksander Fedorowicz (1914–1965) – polski duchowny katolicki, duszpasterz, rekolekcjonista.

• Chory jest jak miasto otwarte po kapitulacji. Nowe życie wejdzie w niego różnymi drogami. Wchłaniać je będzie całym ciałem, wszystkimi porami skóry.
  • Źródło: „Znak”, Tom 26, 1974, s. 1057.
  • Zobacz też: choroba

• Drogi człowieka do Boga są właściwie proste, jeżeli człowiek je sam nie pokręci.
  • Zobacz też: droga

• Jeżeli niedziela stanie się świętem matki, to stanie się również świętem rodziny.
  • Zobacz też: niedziela, rodzina

• Nasza cisza powstaje z poczucia, ze jesteśmy całkowicie w ręku Boga.
  • Zobacz też: cisza

• Nie ma innej drogi do radości, niż ofiara i krzyż, bo one są świadectwem miłości.

• Nie ma innego dowodu, innego sprawdzianu, że kochamy Boga, jak składana ofiara, jakiej wymaga konsekwentne życie z Bogiem, służba Bogu.
  • Zobacz też: ofiara

• Największą ofiarą Kościół wkłada Bogu w swoich chorych. Cierpienie i ofiara tu na ziemi jest ironicznym dopełnieniem i zarazem świadectwem miłości.

• Są dwa syndromy prawdziwej miłości: bezinteresowność i ofiara.

• Z modlitwy powinniśmy wychodzić przemienieni, mocniejsi, lepsi. Kto z Bogiem obcuje, naprawdę obcuje, na tego musi spływać Boża moc, dobroć siła.
  • Zobacz też: modlitwa