Aleksandr Błok
rosyjski poeta-symbolista epoki srebrnego wieku, dramaturg
(Przekierowano z Aleksander Błok)
Aleksandr Aleksandrowicz Błok (1880–1921) – rosyjski poeta symbolista, dramaturg.
- Ponieważ traktujecie nas jako kopciuszka Europy, ponieważ gardzicie nami, to my pokażemy wam naszą mordę azjatycką.
- Źródło: Inteligencja i rewolucja, wyd. Skify, 1920.
- Przez wieki, wieki wasz stary młot bił
I w hutach głuszył grzmot lawiny,
I tylko dziką baśnią dla was był
Lizbony zgon i kres Mesyny!
(…)
I — nadszedł czas. Los rzuca skrzydeł cień
I każda chwila krzywdy mnoży,
Z waszych pałaców letnich, z róż — w ów dzień
Nie pozostanie ślad, być może.- Źródło: Scytowie, 1918
- Zobacz też: Europa
- Rosja – to Sfinks. Gdy brocząc czarną krwią,
Czy chmurząc się, czy grzmiąc radością,
Wciąż patrzy, patrzy w ciebie, patrzy wciąż
I z nienawiścią, i z miłością!
Lecz kochać tak, jak kocha nasza krew,
Już zapomniały wasze serca!
Nie pamiętacie, że jest jeszcze gniew,
Że miłość pali i uśmierca.- Źródło: Scytowie, 1918
- Zobacz też: Rosja
- Tam na dachu siadła wrona,
Jeszcze z zimy nastraszona.(...)
Głośno kracze czarna wrona,
Wrona wiosną zachwycona!- Źródło: Wrona
- Zobacz też: wrona
- W zachodu krwawych, ostatnich promieniach,
Pragnący śmierci – nie czekam już na nic.
I znowu dzień wstaje, brzask bije z otchłani,
Powraca męka codzienna istnienia.- Źródło: wiersz Dolor ante lucem, tłum. Jerzy Liebert, [w]: Pięciu poetów. Anna Achmatowa, Aleksander Błok, Siergiej Jesienin, Włodzimierz Majakowski, Borys Pasternak, Wyd. PIW, Seria: Biblioteka Klasyki Polskiej i Obcej, Warszawa 1975
- Wieku żelazny, dziewiętnasty,
Zaiste bezlitosny wieku!
Strąciłeś w mrok bez gwiazd, przepastny,
Nie znającego trosk człowieka!
W noc abstrakcyjnych rozumowań,
Praktycznych interesów małych,
Bezsilnych klątw i skarg jałowych,
Bezkrwistych dusz w osłabłych ciałach!- Źródło: Odwet, tłum. Adam Galis
- Zobacz też: XIX wiek