Aki Kaurismäki

Aki Kaurismäki (ur. 1957) – fiński reżyser, scenarzysta i aktor filmowy.

Filmy to nie konie wyścigowe. Ale zmuszony bywam do udziału w festiwalach. Filmy trzeba przecież gdzieś sprzedać, zapewnić chleb sobie i swojej ekipie. Kilka razy ugiąłem się i wziąłem udział w konkursach ze świadomością, że pomoże mi to uzyskać lepszą cenę. Ale czułem się, jakbym poszedł na ulicę. W młodości powtarzałem sobie: Jeść trzeba, nic jednak nie usprawiedliwia prostytuowania się sztuki.
- Źródło: Matti Pukko, Ironiczny i nostalgiczny, tłum. Irena Gruca-Rozbicka, „Kino” nr 11/2006, s. 31.

Jestem eklektykiem. Wszystko wywiera na mnie wpływ. Filmy angielskie i francuskie z lat 40. No i włoski neorealizm – filmy z tego okresu są niewiarygodnie piękne. Sam dążę do klasycznego stylu narracji, który umożliwia widzowi śledzenie aktora, nie akcji. Lubię amerykańskie filmy klasy „B”, dzisiaj już niemodne. Hollywood umarło w 1962 roku, dzisiejsze filmy nie mają nic wspólnego z prawdziwym kinem. Nie potrafię pojąć, jak to możliwe, że dorośli ludzie mają czelność pokazywać innym dorosłym ludziom takie bzdury. Zapotrzebowanie na głupotę musi być duże, ale żeby mieć tyle odwagi?
- Źródło: Matti Pukko, Ironiczny i nostalgiczny, tłum. Irena Gruca-Rozbicka, „Kino” nr 11/2006, s. 30.
- Zobacz też: Hollywood

Uważam, że przekaz wizualny niczego już nie wyraża. (…) Od dwudziestu lat świadomie wychowujemy generację widzów oglądających tylko określony typ filmu. Zniszczono kluby filmowe, żeby nikt nie wpadł na pomysł, aby zażądać czegoś innego niż aktualny repertuar. Publiczność nie jest świadoma tradycji.
- Źródło: Matti Pukko, Ironiczny i nostalgiczny, tłum. Irena Gruca-Rozbicka, „Kino” nr 11/2006, s. 31.
- Zobacz też: publiczność, tradycja