Zuzanna Orłowska
Zuzanna Orłowska (zm. po 1583) – czarownica, która została kochanką króla polskiego Zygmunta II Augusta.
- Król zwodziciel, z litewskiej i włoskiej krwi zmieszanej pochodzący, z nikim nie postępował szczerze; odpłacając się za wstyd którym mię okrył, chcę mu oddać złe za złe.
- Źródło: Świętosław Orzelski, Bezkrólewia ksiąg ośmioro, czyli dzieje Polski od zgonu Zygmunta Augusta r. 1572 aż do r. 1576, t. 1, Petersburg-Mohylew 1856, s. 72-73.
O Zuzannie Orłowskiej
edytuj- Zygmunt August bez cienia moralnej odrazy posyłał po zaklinaczki aż na Litwę, szukając u nich ratunku dla Barbary Radziwiłłówny. Kolejny raz zaufał czarownicom u schyłku życia, udręczony podagrą. Wówczas niejaka Korycka wraz ze swoją siostrzenicą Zuzanną Orłowską przygotowywały dla króla magiczne kąpiele lecznicze. Orłowska była tak młoda i ładna, że przy okazji została królewską kochanką, a porzucona przez monarchę, butnie wypominała mu zdradę. Jeśli wierzyć źródłom, żadna z nich nie zachowywała się jak zastraszona kobiecina, czująca na karku ciężki oddech inkwizycji – która zresztą w ogóle nie zajmowała się w naszej części Europy paleniem czarownic, ponieważ skutecznie wyręczały ją sądy świeckie.
- Autorka: Anna Brzezińska, Córki Wawelu. Opowieść o jagiellońskich królewnach, Wyd. Literackie, Kraków 2017, s. 573-574.