Ziauddin Sardar

Ziauddin Sardar (ur. 1951) – pakistańsko-brytyjski pisarz, muzułmański myśliciel.

O Ziauddinie Sardarze

• Zdaniem (…) Sardara jednym ze ślepych zaułków świata islamu w XX wieku była idea, w którą uwierzyło wielu ludzi: że raj można zbudować na ziemi, raz na zawsze definiując szczęście za pomocą formuły państwa islamskiego, które stałoby się przeciwwagą dla zachodniego nacjonalizmu (często zresztą traktowanego w sposób równie instrumentalny). Sardar apelował, by ludzkie wysiłki i dążenia skierować nie na budowanie raju raz na zawsze uformowanego i doskonałego, będącego przestrzenią „obowiązkowej szczęśliwości”, ale by ową skończoną pewność zamienić raczej wiarą i wizją „ciągłej drogi w poszukiwaniu raju” (…). Koncepcja taka zakłada pewną otwartość i nie narzuca gotowych i niepodważalnych rozwiązań.
  • Autor: Joanna Bocheńska, Drzwi do raju, „Alma Mater” nr 156–157, kwiecień-maj 2013, s. 101.
  • Zobacz też: raj, szariat