Zenon Ziembiewicz – główny protagonista powieści Granica Zofii Nałkowskiej oraz dwóch adaptacji filmowych tej książki pod tymi samymi tytułami z 1938 i 1977.

Jerzy Pichelski – odtwórca roli Ziembiewicza w filmie z 1938

Wypowiedzi z filmu z 1938 edytuj

(autorzy scenariusza: Stanisław Urbanowicz, Józef Lejtes, Krystyna Severin-Zelwerowiczowa i Zofia Nałkowska)

  • Dajże spokój! Po coś przyszła?
    • Opis: chłodna reakcja na niespodziewaną wizytę Justyny Bogutówny.
  • Dźwignę, dźwignę się jeszcze z tego bagna, w którym pogrążyliście mnie i moją sprawę!
    • Opis: dowiedziawszy się o nieuczciwych machinacjach swych współpracowników.
  • Przerwane macierzyństwo. Innym dziesiątki takich spraw uchodzą, a za mną ta jedna wlecze się bez końca.
    • Opis: komentując kłopoty wynikłe z aborcji Justyny.
  • Takie już mam szczęście. Wszystko, co robię, wygląda, jakbym popełnił jakąś zbrodnię… a przecież zawsze starałem się być w porządku ze sobą, z własnym sumieniem.

O Zenonie Ziembiewiczu edytuj

  • Na przykładzie głównego bohatera, który jest człowiekiem pragnącym czynić dobro w oparciu o własne siły i rozstrzygać, co jest dobrem, a co złem, kierując się jedynie własnym sumieniem, pokazane jest tragiczne fiasko takiej postawy. Życie Zenona jest jak domy, które buduje – z zamierzenia piękne i szlachetne, w rzeczywistości przez brak właściwych fundamentów popękane i w każdym momencie zagrożone zawaleniem. Dopiero widząc tę ruinę zda on sobie sprawę, że istnieją dla człowieka naturalne granice, których nie może bezkarnie przekraczać.
    • Autor: Marzena Salwowska, Granica, kulturadobra.pl, 20 września 2014