Zaufaj

Zaufaj – reportaże autorstwa Moniki Górskiej wydane przez Fabrykę Opowieści w 2022 roku.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

A

A gdzie dobro i piękno, tam i prawda. Nieraz ta najbardziej bolesna prawda… o sobie.

B

Bóg musi kochać. Człowiek może zdradzić.

Bez względu na to, czy ktoś mówi coś dobrego czy złego, ma do tego pełne prawo. To jego opinia. I mówi bardziej o nim niż o mnie. Wbrew temu, co przez tyle lat wcześniej myślałam, w żaden sposób nie podważa to mojej wartości.

C

Czyżbym wybaczając wszystkim, którzy do tej pory mnie skrzywdzili, niechcący wybaczyła też sobie? Czy moje niedokochanie siebie, mój wewnętrzny sabotażysta, który z wielką pasją nie jeden raz podcinał mi gałąź, na której siedziałam, też został tam, na skale Golgoty?

Czuję, że dopiero teraz, po tylu latach, dzięki tej odzyskanej wolności będę w stanie dać też wolność innym ludziom.

Chcesz pomagać? Panuj nad sobą.

D

Dla Niego jeden dzień jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień! Nawet najbardziej dotkliwe rany, jak te moje, potrafi w sekundy zabliźnić.

Dla Niego nie ma nic niemożliwego.

Dróg jest wiele. Bóg jest jeden. I jest Miłością. To wiem na pewno. Choć niektórzy tę moją wiedzę nazywają wiarą.

Dziękuję, mamo, że nauczyłaś mnie tak patrzeć, żeby to zobaczyć.

I

Im dłużej się czeka, tym mniej się już czeka?

J

Jezus nie potrzebuje czasu.

K

Kiedy idę za scenariuszem, którego sama bym sobie nie wymyśliła, kiedy zdaję się na Jezusa i jego podpowiedzi, daję Mu nieskończony kredyt zaufania. To znaczy też – przestaję Go rozliczać z czasu. A wtedy On może działać po swojemu.

L

Lepiej dziękować, niż planować.

M

Mogę chcieć więcej i więcej, i więcej. Ale to nie znaczy, że teraz mam mniej.

Możesz jeszcze dopisać nowe zakończenie do swojej opowieści.

Mogę więc prosić o wszystko. Ale czy to wszystko obróci się na dobre czy na złe? Kto to wie… Dlatego na końcu dodaję zawsze: – Ale nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie.

Mogę wybrać, na co patrzę. Na czym skupię swój wzrok. A raczej na Kim.

Mogę móc i mogę nie móc.

N

Nawet jeśli mam wrażenie, że stąpam po linie, to tylko ciągle przypominam sobie, żeby patrzeć na jej koniec. Wtedy nie upadnę. Byle nie patrzeć ciągle pod nogi. Piotr też: dopóki patrzył prosto w oczy Jezusa, potrafił chodzić po wodzie. Jego wiara była przez ten krótki moment silniejsza niż jego strach. Tylko czy Jezus mnie złapie? Mój przyjaciel Radek dopowiedziałby: „Jak nie w tym życiu, to w przyszłym!”.

Najgorsza pewność jest lepsza od najlepszej niepewności.

Najwyższy czas na odpoczynek jest wtedy, kiedy nie masz na niego czasu.

Niektóre doświadczenia i przeżycia są nam dane tylko raz. Nostalgia i tęsknota przyprowadza nas czasem znowu na górę Tabor, ale tam już nie ma Obłoku. Tylko szare kamienie i żwir skrzypią pod butami.

Nie miałam tu być, a jestem. Przyszłam tu bez pytań, a dostałam odpowiedzi. Przyjechałam zagubiona, a wyjeżdżam błogosławiona.

P

Przypadek to drugie imię Boga.

T

To, co się wydarza już, już jest pełnią. Każdy dzień daje mi wszystko, czego potrzebuję.

To, co dane, jest zadane.

To nie te przykre, dramatyczne nieraz sytuacje ani tych przykrych, dramatycznie nieraz utrudniających mi życie ludzi ma Jezus uleczyć. Kiedy Go proszę o pomoc, nie jest lekarzem „tych innych”. Jest moim lekarzem. I sam wie najlepiej, czego i ile czasu mi potrzeba, żeby mnie uzdrowić.

Ten najpiękniejszy dar, który dostałam od mojej mamy, to wiara. Wiara w Miłość, która nas stworzyła.

W

W trzydzieści sekund można zmienić wszystko.

Właśnie wtedy, kiedy wiatr wieje mi w oczy, a wątki najbardziej się plączą, mam szansę stać się takim bohaterem, jakim mnie wymyślił Boski Scenarzysta.

Wybory „na zawsze” nie zawsze są na zawsze.

Więcej chcieć, to nie znaczy teraz mniej mieć.

W całej naszej różnorodności i zranieniach jesteśmy nadal jednym modlącym się wspólnie Kościołem.

Wszystko będzie dobrze, zobaczysz, wszystko będzie dobrze.

Wielkiej Nocy, nocy pojednania, w której doświadczyłam, że moje rany są w Jego ranach i że On kocha mnie dokładnie taką, jaką jestem. Bo taką mnie sobie wymarzył, taką mnie stworzył! I za taką właśnie Monikę oddał z miłości swoje życie.

Wybierz twoją historię i zmień Historię.

Z

Za chwilę nie będziesz już taka sama.

Zdecyduj najpierw. Po prostu zdecyduj. I zaufaj. A ta siła przyjdzie.

Ż

Żyjemy wspomnieniem miłości i czekaniem na miłość.

O Zaufaj

Sama bym sobie tej książki na pewno nie wymyśliła. Opowiem Ci w niej kilka historii z mojego życia. O tym, że kiedy na przekór wszystkiemu, a najbardziej sobie, odpuściłam i zaufałam, zaczynały się w moim życiu dziać cuda. I to jakie!
- Autorka: Monika Górska, na okładce książki

Zaraża ta książka radością. Przeczytałem ją jednym tchem. Nie miałem wyjścia. Musiałem odłożyć na parę godzin wszystko, bo jak zacząłem czytać, to nie mogłem przestać.
- Autor: Artur Żmijewski, na okładce książki

Książka Moniki Górskiej jest jak lustro, w którym każdy się może przejrzeć i zobaczyć siebie. Jak wiele mamy wspólnego.
- Autor: Marek Kamiński, na okładce książki