Zły Mikołaj

Zły Mikołaj (ang. Bad Santa) – niemiecko-amerykańska komedia kryminalna z 2003 roku, w reż. Terry'ego Zwigoffa. Autorami scenariusza są John Requa i Glenn Ficarra.

Willie

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

Chyba coś we mnie drgnęło...(...) Czuję, że raz w życiu zrobiłem coś konstruktywnego.

Dzieci... Wykończą człowieka.

Jakaś nieruchawa...
- Opis: o babci.

Jesteście potworami...
- Opis: do Marcusa i Lois.

Jezu Chryste, uważaj na moje jaja!

Mikołaj też je, pije, sra i tak dalej.

Musisz się wziąć w garść i przestać być cipą!
- Opis: do Thurmana.

Nie można zawsze wygrywać.

Nie raz tkwiłem w bagnie, ale nigdy takim, jak to.

Są Święta i dzieciak dostanie ten pieprzony prezent!

Marcus

Chryste. Zlałeś się. Ja pierdzielę.
- Opis: do Willie'go.

Jest żałosny.
- Opis: o Thurmanie.

Jesteś pieprzonym nieudacznikiem i dobrze o tym wiesz!
- Opis: do Willie'go.

Pojedziesz tam i przechlasz wszystko co do centa. A potem będziesz liczył dni do następnych Świąt. Kiedy do ciebie zadzwonię w grudniu... jeśli zadzwonię... z radości zrobisz pieprzone salto w tył.
- Opis: o planach Willie'go, który chciał wyjechać do Miami.

Potrzebujesz terapii. Długich lat terapii.
- Opis: do Willie'go.

Tylko niech ci znów nie wali wódą z gęby.
- Opis: do Willie'go.

Dialogi

Willie: A ty co byś chciała?

Mała dziewczynka: Perkusję.

Willie: Tata się ucieszy. Załatwione. Pa.

Chłopiec: Nie jesteś prawdziwym Mikołajem. Gdybyś był, potrafiłbyś czarować.

Willie: Pokazać ci czary? Raz, dwa i znikasz! (zrzuca chłopca z kolan)

Willie: Nawet pić nie umiesz.

Marcus: Ważę 45 kilo, ty fiucie.

Kierownik: Podróż nie wpłynie na waszą sprawność?

Willie: Sprawność?

Kierownik: No tak.

Willie: Znaczy seksualną?

Kierownik: Słucham?

Willie: Mówisz, że mam jakieś kłopoty ze sprzętem? To chciałeś powiedzieć?

Kierownik: O jaki sprzęt panu chodzi?

Willie: Mój jebdrąg!

Marcus (popycha Willie'go tak, że ten się przewraca): Siadaj Willie. Bo ci cukier skoczy.

Kierownik: Nie będzie chyba używał takich słów przy dzieciach?!

Marcus: Nie, nie! To był tylko taki żart, dla nas, dorosłych!

Marcus: Widziałaś gdzieś tego nowego Mikołaja?

Dziewczyna – skrzat: Tak, śpi pijany na zapleczu.

Thurman: Jesteś prawdziwym Mikołajem?

Willie: Nie. Księgowym. A te szmaty noszę, bo modne.

Thurman: Jasne.

Willie: Marcus, zabierz stąd tego dzieciaka, boję się go.

Willie: Więcej cię odwozić nie będę.

Thurman: Aha.

Willie: Nie jestem twoim pieprzonym tatulkiem.

Thurman: Aha.

Willie: I wcale nie musiałeś mi pomagać.

Thurman: Aha.

Willie: Na przyszłość, z twoim wzrostem, łap za jaja. I kręć.

Kierownik: Nie żebym podglądał, ale czy któryś z panów kopulował...

Willie: Że co?

Kierownik: Tak, z tęgą kobietą w przymierzalni w Big and Tall?

Willie: Zmłóciłem w życiu sporo tłustych panien, ale nie pamiętam, żebym kiedyś kopulował.

Willie: Mieszka z babcią, która cały czas gapi się w telewizor. Myślisz, że na mnie doniesie?

Marcus: Pieprzysz ją?!

Willie: Tobie wszystko kojarzy się z seksem?

Marcus: Mnie?! Ja mam jedną kobietę. To ty chcesz się zarąbać i zachlać na śmierć, bo już nie możesz na siebie patrzeć.

Willie: Znalazło się pół Freuda.

Marcus: Jasne. Poderwij sobie coś mojego wzrostu. Tylko tyle umiesz. Jesteś emocjonalnym kaleką. Masz narąbane w duszy. Jesteś ohydny pod każdym względem.

Thurman: Zrobić ci kanapki?

Willie: Nie chcę żadnych pieprzonych kanapek! Co jest z tobą i tymi porąbanymi kanapkami?!