Wincenty Faber

polski poeta

Wincenty Faber (1936–1980) – polski poeta.

  • Darząc uśmiechem uszczęśliwiasz serce. Uśmiech bogaci obdarzonego nie zubożając dającego.
  • I odtąd żyli długo i szczęśliwie.
    Kończy się sprawa i urywa opis.
    Autor co stręczył kochanków ku sobie
    z zadowoleniem odkłada rękopis.
    • Źródło: Początek z tomiku W cieniu ognia
  • Kiedy idziemy razem
    widzę

    dziewczynkę
    którą byłaś

    widzę
    młodą kobietę

    widzę
    staruszkę
    którą będziesz
    • Źródło: Warkocz z tomiku W cieniu ognia
  • Nie gniewaj się na deszcz.
    On otwiera śpiące piąstki liści
    i na drutach szklane nuty wiesza,
    żeby ptaki wiedziały jak śpiewać.
    • Źródło: Pogoda
  • Przepraszam cię. Mówiłaś, bym zwolnił obroty.
    Za chwilę będę krzyczał. Zamknij teraz drzwi.
    Nie patrz na mnie. Dzwoniłaś. Lekarz zaraz będzie.
    Ty wiesz, że jestem słaby. Więcej nie wie nikt.
    • Źródło: Pogotowie z tomiku W cieniu ognia
  • To dzięki tobie przywłaszczam krajobraz.
    Z tobą ma dla mnie leśny smak powietrze.
    I nie zaprzeczy temu odkrywaniu
    naiwność naszych barw, gdy czas je zetrze.
    • Źródło: Prawo z tomiku W cieniu ognia
  • Twoje ciało
    a tak go niewiele
    gdy się ucisk
    w łagodność rozplata,
    a jest szalą
    która równoważy
    całą brutalność świata.
    • Źródło: Waga z tomiku W cieniu ognia