Wikingowie
skandynawscy wojownicy
Wikingowie – skandynawscy wojownicy, którzy od VIII wieku podejmowali dalekie wyprawy o charakterze kupieckim, rabunkowym lub osadniczym.
- Bywało, że narty zmieniały historię wikingów i ich skandynawskich potomków. W 1869 r. wybitny malarz norweski, Knut Larson Bergslien, uwiecznił w jednym ze swych arcydzieł historyczny moment, gdy dwaj wojownicy, Torstein Skeivla i Skjervald Skrukka, podczas wojny w 1206 r. uratowali przed siepaczami konkurencyjnej dynastii następcę tronu norweskiego, dwuletniego wtedy księcia Haakona Haakonssona, który panował potem jako Haakon IV.
- Autor: Wojciech Lipoński, Historia sportu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012.
- Nie darzę podziwem tych hord, które przypłynęły do Ameryki, żeby wszystko zniszczyć. Dla mnie nie był to wielki moment historii. Amerykę i tak odkryli wikingowie pięć wieków wcześniej.
- Autor: Jacques Chirac
- Opis: o hiszpańskich konkwistadorach.
- Źródło: „Forum”, 5 marca 2007.
- Wikingowie to nie jest lud – dlatego nie piszemy tej nazwy dużą literą; wiking to zawód – kupiec, pirat, osadnik. Zazwyczaj byli to uczestnicy wypraw zamorskich organizowanych głównie przez Skandynawów, ale mieszkańcy innych ziem też się do nich przyłączali. Byli więc wikingowie słowiańscy, niemieccy i iryjscy.
- Autor: Przemysław Urbańczyk
- Źródło: rozmowa Beaty Janowskiej, Polskie tropy wikingów, „Ale Historia”, wyborcza.pl, 20 lutego 2017.
- Thorgal zawsze powtarzał: dopóki wikingowie lubować się będą w napadach i w bezmyślnym zabijaniu, nigdy nie staną się wielkim ludem.
- Autor: Jean van Hamme, Thorgal, Piętno wygnańców, nr 20.
- W poemacie staroislandzkim Eddai w sagach o królach norweskich Snorriego Sturlusona, Heimskringla (Krąg świata), kilkakrotnie wspominana jest sztuka strzelania z łuku jako jedna z najważniejszych umiejętności wojownika. Einar Tambarskjaelve, jeden z wodzów staronorweskich, umiał przestrzelić z łuku tępą strzałą grubą wolą skórę.
- Autor: Wojciech Lipoński, Historia sportu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012.