Wikicytaty

Waldemar Kuligowski

polski socjolog i antropolog kulturowy, profesor UAM

Waldemar Kuligowski (ur. 1972) – polski antropolog kulturowy, socjolog i pedagog.

  • (…) klub to przeciwwaga dla dyskoteki: w niej gra się przeboje, w klubie muzykę ambitną; do dyskoteki idzie się na podryw, do klubu po atmosferę; zabawa dyskotekowa kończy się w środku nocy, szanujący się klub działa do białego rana (albo trochę dłużej). Taka jest ich autodefinicja. Klub kojarzy mi się nade wszystko z trzema rzeczami: miastem, muzyką i nocą. Każdy klub poszukuje własnej formuły, każdy pracuje nad oryginalnością, wypracowuje własny klimat. Kluby często chwalą się działaniami wykraczającymi poza puszczanie muzyki i podawanie drinków: wyświetlają filmy, organizują wernisaże, spotkania z poetami, dyskusje. Cecha, jak się wydaje najczęściej podkreślana przez właścicieli klubów i ich bywalców, to kreatywność: w doborze muzyki, wystroju wnętrza, karcie dań i napojów, pomysłach na kolejne imprezy. Jednak mimo deklarowanej kreatywności, polskie kluby cierpią na wspólną chorobę. Jest nią uleganie tym samym modom muzycznym.
  • (…) kluby to bardzo ciekawe „wzierniki” w styl życia młodych ludzi (…). Kluby dają możliwość wglądu w obowiązujące mody: odzieżowe, językowe, dotyczące spędzania wolnego czasu, a nawet rozumienia pracy.
  • Teatr – a pewnie i każda ze sztuk – zawsze był blisko rynku, walki o klienta, zabiegów o uznanie. Inaczej nie mógłby zaistnieć.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Waldemar_Kuligowski&oldid=586972”