Wacław Tokarz

polski pułkownik piechoty, historyk, dydaktyk

Wacław Tokarz (1873-1937) – polski historyk powstań narodowych i wojskowości, profesor UJ i UW, dydaktyk, propagator metody szczegółowej w badaniach historycznych, pułkownik piechoty Wojska Polskiego, członek Koła Krakowskiego Towarzystwa Historycznego.

O Wacławie Tokarzu edytuj

  • Jakkolwiek jeszcze w czasie nauki w gimnazjum Tokarz zetknął się z ideami socjalistycznymi, to nie wywarły one poważniejszego wpływu na jego późniejsze opcje polityczne. Z chwilą gdy u progu zeszłego stulecia rozpoczynał karierę naukową, znacznie bardziej pociągał go program narodowej demokracji, toteż temu właśnie stronnictwu oddał swój talent i pióro publikując wiele na łamach „Przeglądu Wszechpolskiego”. Rzecz jednak znamienna, w niektórych tekstach z tego okresu można znaleźć zapowiedź późniejszych wątpliwości i rozejścia się z linią reprezentowaną przez Romana Dmowskiego.
    • Autor: Andrzej Wierzbicki, Poczet historyków polskich. Historiografia polska doby podzaborowej, Poznań 2014, s. 185.
  • Kiedy (…) spotykamy się z określeniem, iż „twórcą polskiej historiografii wojskowej” był dopiero Wacław Tokarz, to pamiętać należy, że istotne zasługi tego historyka polegały przede wszystkim na unowocześnieniu problematyki i metod badawczych, organizacji instytucjonalno-materialnej bazy dla badań w tej dziedzinie oraz wprowadzeniu historii wojskowości na polskie uniwersytety.
    • Autor: Andrzej Wierzbicki, Poczet historyków polskich. Historiografia polska doby podzaborowej, Poznań 2014, s. 183.
  • Młodzieńcze wahania Tokarza między historią a chemią odzwierciedlają, jak się wydaje, jedną z najważniejszych cech umysłowości tego badacza. Był wszak mistrzem analizy, rekonstrukcji żmudnej i pieczołowitej, ograniczonej przy tym do niewielkich fragmentów czasu i przestrzeni.
    • Autor: Andrzej Wierzbicki, Poczet historyków polskich. Historiografia polska doby podzaborowej, Poznań 2014, s. 188.