Underground
Underground – komediodramat produkcji jugosłowiańskiej-niemieckiej-francuskiej z 1995 roku, w reżyserii i ze scenariuszem Emira Kusturicy, na podstawie powieści Dušana Kovačevicia.
Wypowiedzi postaci
edytuj- Cholerne faszystowskie świnie.
- Postać: Petar Popara „Czarny”
- Wszyscy jesteśmy wariatami, tylko jeszcze nie wstawili nam diagnozy.
- Postać: Marko Dren
- Jeśli coś ze mną będzie gorzej, to dajcie mu na imię Jovan.
- Postać: Vera
- Jak ty pięknie kłamiesz.
- Postać: Natalija
- Opis: do Marka Drena.
- Nie ma wojny, dopóki brat nie podniesie ręki na brata!
- Postać: Marko Dren
- Opis: Ostatnie słowa Marka do Nataliji.
- Nie płacz, wybuduje dla ciebie nowe zoo.
- Postać: Petar Popara „Czarny”
- Opis: do Ivana Drena po nalocie dywanowym na Belgrad.
- Dzisiaj święto, Czarny się żeni!
- Postać: Petar Popara „Czarny”
- Opis: do partyzanta.
- Był sobie pewien kraj, którego stolicą był Belgrad, 6 kwietnia 1941 roku.
- Opis: czołówka filmu
- Wraz ze zniknięciem Marka Drena, zniknął też tajny przepis na Jugosławię Tity. Straciwszy przyjaciół Tito, chorował i 20 lat później zmarł.
- Dawno, dawno temu, był sobie kraj. Ta historia nigdy się nie kończy.
- Opis: napisy kończące film.
Dialogi
edytuj- Jovan: Tato, koń!.
- Czarny: Nie synku, to jest jeleń.
- Żołnierz ONZ: Protestuje sir.
- Czarny: Ja też protestuje towarzyszu.
- Żołnierz ONZ: Tylko nie „towarzyszu”, sir.
- Czarny: Tylko nie „sir”, towarzyszu.
- Żołnierz ONZ: Kim jesteście, towarzyszu?
- Czarny: Jestem Petar Popara „Czarny”, cholerna faszystowska świnio!
- – Czy to księżyc lśni w południe?
- – Czy też słońce o północy?
- – Z wysokiego nieba
- – Spływa blask…
- – Nikt już nie wie
- – Nikt już nie wie
- – Nikt już nie wie, skąd dobija ten blask…
- Postacie: Marko Dren, Petar Popara „Czarny”, Natalija.
- Żołnierz ONZ: Dokąd wy zmierzacie?
- Ivan Dren: Do Jugosławii.
- Żołnierz ONZ: Ona już nie istnieje
- Ivan Dren: Co to znaczy, nie istnieje?!
- Żołnierz ONZ: To koniec, nie ma już Jugosławii.