Turniej rycerski

Turniej rycerski – forma zawodów i sprawdzania umiejętności rycerza w średniowieczu.

Jak bardzo mi żal, gdy tak stoję na moście zwodzonym w Montmuran, że to już minęło i nie wraca. Że na łące pod zamkiem nie wykwitną kolorowe namioty, nie zafurkoczą na wietrze proporce herbowe i ostrza nie wbiją się w spojenia pancerzy, podniecając tą falliczną symboliką damy na ukwieconej trybunie. Żal mi turnieju, w którego sportowym jestestwie krył się jedyny urok rycerskości. W całym tym fałszywym świecie instytucji rycerstwa tylko turniej – chociaż służył jako pozłota kłamstwa – był sam w sobie uczciwą grą, w której surowo przestrzegano ustalonych norm; nie uderzało się w plecy, nie pastwiło i nie walczyło o złoto, tylko o chwałę i obiecujący uśmiech kobiety. To był sport amatorski, czysto amatorski. Na sztandarze widniał herb rodowy, a nie herb coca-coli czy Martini.
- Źródło: Waldemar Łysiak, Dyskretny urok rycerskości w: tenże, Francuska ścieżka, Krajowa Agencja Wydawnicza Kraków, Warszawa 1984, s. 246.