Trzecia część nocy

polski film (reż. Andrzej Żuławski; 1972)

Trzecia część nocy – polski film wojenny z 1971 roku w reżyserii Andrzeja Żuławskiego.

  • Miłość zastaje nas nieprzygotowanych, przechodzi nam przez palce jak woda.
  • Potem zatrąbił czwarty Anioł, a uderzona jest trzecia część słońca i trzecia część księżyca, i trzecia część gwiazd, tak iż się trzecia część ich zaćmiła, i trzecia część dnia nie świeci, także i nocy.

Dialogi

edytuj
Marta: Co to jest miłość, proszę pana?
Michał: Ja nie wiem...
Marta: To jest odwrotność okrucieństwa. Pełna pogarda dla tego, co nie jest miłością.

– Ojcze, powiedz mi co jest ważniejsze – czy to co ludzie poświęcają dla siebie czy to co mogą między sobą ocalić?
– Ocalić? Nic się nie da ocalić, Michał. Świat się rozsypał, rozwalił, sczezł. Prawa rządzące tym rozkładem – te nowe prawa trzeba zgłębić, trzeba się do nich zastosować. Dlatego postąpiliście słusznie i okrutnie.

– Książki się czyta dla szyderstwa.
– Nie zgadzam się. Nigdy losy ludzi nieistniejących nie były bardziej istotne. Balzac, kiedy umierał, wezwał do swojego wezgłowia lekarza, którego sam stworzył. Proust umierając, martwił się o losy jednego ze swych drugoplanowych bohaterów. Kreślił paznokciem po kołdrze korekty. W godzinę śmierci było to dla niego ważniejsze od tego, co jest naprawdę.
– Ani Balzac ani Proust nie zginęli z głodu ani w obozie. Żadnego z nich nie łapano jak psa na ulicy.