Tanya Huff

Tanya Huff (ur. 1957) – kanadyjska powieściopisarka fantasy, autorka opowiadań wielu cykli i trylogii opartych na nurtach fantasy.

Tanya Huff (2005)

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

Cena krwi (1991)

(ang. Blood Price; tłum. Milena Wójtowicz)

• – A czemu nie mielibyśmy porozmawiać o tym przy kolacji? (…)
  – Przy kolacji?
  – Tak, przy kolacji. Wiesz, to kiedy siadasz sobie wieczorem i wkładasz jedzenie do ust.
  • Postacie: Vicki, Michael

• Na początku chciałem się przenieść na czternaste piętro. (…) Bo czternaste piętro to tak naprawdę trzynaste, ale nie zostało nic wolnego, więc wciąż jestem na dziewiętnastym.
  • Postać: Norman

• – Podejrzewam, że nie posłuchasz, jeśli poproszę, żebyś była ostrożna? (…)
  – Podejrzewam, że nie posłuchasz, jeśli poproszę byś przestał być nadopiekuńczym sukinsynem? (…)
  – Dobra. – Rozłożył ręce w geście poddania. – To co powiesz na to: nie rób niczego, czego ja bym nie zrobił? (…)
  – Myślałam, że nie chcesz, bym zrobiła coś głupiego?
  • Postacie: Vicki, Michael

• – Weź torebki, są w promocji.
  – Nie lubię torebek. – Kątem oka Vicki dostrzegła, jak pani Kopoulus wyraża milczącą i niezbyt pochlebną opinię o jej niechęci do oszczędzenia czterdziestu dziewięciu centów. Wzięła butelkę i zaniosła ją do kasy.

• Żołądek pełen piwa i już jesteś bohaterem”, pomyślał DeVerne, wystarczająco trzeźwy, by uświadomić sobie, że mógł się pakować w kłopoty, ale wystarczająco pijany, by się tym nie przejmować.

Linie krwi

(ang. Blood Lines; tłum. Milena Wójtowicz)

• – Chodzi mi o to, Celluci, że nie ma mowy o niczym wykraczającym poza przyjaźń.
  – Będziemy kumplami?
  – Właśnie.
  – Vicki, nikt się nie pieprzy z kumplem.
  Prychnęła i przesunęła bosą stopą w górę po wewnętrznej stronie jego uda, aż dosięgnęła palcami delikatnej skóry krocza.
  – Chcesz się założyć?
  • Postacie: Vicki, Michael

• Masz piętnaście minut na dotarcie do minimalnie bezpiecznej ciemności.
  • Postać: Henry

• – Nie bądź pan idiotą.
  Reporter w ostatniej chwili cofnął mikrofon i uśmiechając się miło, zapytał:
  – Detektywie, mogę pana zacytować?
  Uśmiech Celluciego był równie szczery.
  – Możesz pan sobie wytatuować to na klacie.
  • Postacie: Michael, reporter

Ślad krwi (1992)

(ang. Blood Trail; tłum. Milena Wójtowicz)

• – A ty kiedy się wyprowadzisz?
  – Kiedy uznam, że jestem gotów popełnić samobójstwo, zjadając to, co sam ugotuję.
  • Postacie: Colin, funkcjonariusz policji

• Bycie nastolatkiem powinno być ścigane prawem.
  • Postać: Vicki

• – Hej! Nie bij kierowcy!
  – Więc niech mi kierowca gówna nie wciska.
  • Postacie: Michael, Vicki

• Jezu Chryste na rowerku…
  • Postać: Vicki

• Odkręciła wodę i uśmiechnęła się szeroko, wyobrażając sobie tę scenę. „Mamo, poznaj Henry’ego Fitzroya. Henry pija krew”. Uśmiech stał się jeszcze szerszy, kiedy Vicki weszła pod strumień wody. Matka, nieuleczalnie praktyczna, pewnie zapytałaby, jakiej grupy. Naprawdę wiele by trzeba, żeby zburzyć jej sposób patrzenia na świat.
  • Postać: Vicki, jej matka

• Przechodząc, zerknęła na „sadzawkę”. Upchnięta przy krawężniku, gdzie zdarł się asfalt i brakowało kilku płyt chodnikowych, zbierała miejscowe ścieki i dryfujące ku niej odpadki organiczne. Kiedy temperatura rosła, co jakiś czas na ohydnej powierzchni pojawiały się śmierdzące bąble. Vicki nie miała pojęcia, jak głęboka może być sadzawka, która w ciągu pięciu lat ani razu nie wyschła, miała za to teorię – pewnego dnia coś wypełznie z tej pełnej resztek miski pierwotnej zupy i zacznie terroryzować okolicę. Lepiej mieć na nią oko, żeby tego nie przegapić.

• To znaczy, jak już się kogoś pozna, nie da się go nienawidzić tylko dlatego, że jest wilkołakiem.
  • Postać: Colin

• Vicki kochała swoją matkę, ale spędzenie więcej niż trzy dni w jej towarzystwie prowadziło prosto do matkobójstwa.