Tadeusz Breyer (1874–1952) – polski rzeźbiarz, projektant monet.

  • Rzeźba to matematyka.
    • Źródło: Wspomnienie Henryka Musiałowicza; cyt. za: Jarosław Pajek, Adam Procki, Orońsko: Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, 2012, s. 17. ISBN 978-83-85901-93-8.

O Tadeuszu Breyerze

edytuj
  • Jest doprawdy rzeczą smutną, że tak niewiele miejsca poświęcono wielkiej pracy pracowni rzeźbiarskiej Breyera. Jak wiemy dzisiaj, wyszło z niej wielu artystów, którzy przełamali skutecznie zakorzeniony przesąd, że Polska nie ma i nie może mieć rzeźbiarzy, jacy mogliby rzucić swe nazwisko na rynek światowy.
    • Autor: Ksawery Piwocki, Historia Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie 1904–1964, Wrocław 1965, s. 88.
  • (...) muszę podkreślić swoje uznanie dla profesora Breyera Tadeusza, przez którego zostałem zrozumiany, a w dalszych latach studiów miałem możność korzystania z jego cennej korekty. Z tych względów moja wdzięczność dla niego pozostanie na zawsze.
    • Autor: Zbigniew Dunajewski, życiorys w Archiwum Zbigniewa Dunajewskiego
    • Źródło: Maria Anna Rudzka, Zadanie: forma. Pracownia profesora Tadeusza Breyera w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1923-1939. Wyd. 2. Warszawa: Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, 2023, s. 47. ISBN 978-83-66835-50-4.
  • Prof. Breyer, artysta obdarzony zadziwiającą sumiennością i pracowitością, umiał wskazać swoim uczniom wszystkie trudy i niepowodzenia, jakie piętrzą się na drodze rzeźbiarza, ale jednocześnie nauczył ich uporu, a w przede wszystkim uczciwej pracy.
    • Autor: Stanisław Ciechomski, Wystawa w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, „Plastyka” 1938, nr 6, s. 163–164.
  • To, co zdziałał Breyer, należy do istotnych zdobyczy sztuki polskiej i jedyną salą, która na wystawie w IPS-ie wzbudza uczucie istotnego zadowolenia, jest wystawa rzeźb.
    • Autor: Mieczysław Sterling, Dziesięciolecie Akademii Sztuk Pięknych, „Kurier Poranny” 27 listopada 1933.