Szkoła uczuć (powieść)
 |
Ta strona wymaga dopracowania. Brak tłumacza. Strona ta powinna zostać dopasowana do obowiązującego na Wikicytatach schematu strony lub w inny sposób poprawiona. Po naprawieniu wszystkich błędów możesz usunąć tę wiadomość. |
Szkoła uczuć (ang. Prep) – książka autorstwa Curtis Sittenfeld z 2005 roku.
- Cel był jeden: ucz się ignorować to, co jest tam na dole. Bardzo dobrze było poznać kogoś, kto jest do ciebie podobny, ale musiałaś zrozumieć, że nie poczujesz się lepiej dzięki temu co zrobi drugi człowiek, cokolwiek by to było.
- The goal was: learn to ignore what’s down below. (ang.)
- Postać: Lee
- Czarni, którzy żyją w białym świecie, uczą się uważać – nie siać zamętu.
- Postać: Darden
- Jesteś głupi i masz wszy, ja mam jedną, a ty trzy.
- Postać: Aspeth
- Kiedy wchodziłam na górę, zastanawiałam się, czy to możliwe, żebym ja była złodziejką. A jeśli byłam chora na amnezję albo schizofrenię i nawet nie mogłam odpowiadać za swoje zachowanie?
- Postać: Lee
- Masz szczęście, że to już koniec. Bo gdyby to nie był koniec, to wszystko by się skończyło.
- Postać: Mr Fiora
- Musiało upłynąć trochę czasu, zanim przestałam znieważać samą siebie tak bezwstydnie; nigdy zresztą nie przestałam tak całkowicie.
- Postać: Lee
- Nie jestem byle czym, nie jestem jakąś podpórką dla twoich dowcipów.
- Postać: Lee
- Nie robisz zamętu, dopóki nie masz powodu, i lepiej, żeby to był dobry powód. Bo jak już raz to zrobisz, to koniec. Zostajesz wichrzycielem i to na zawsze.
- Postać: Darden
- Ona nie jest z tej bajki.
- Postać: Aspeth
- Tak strasznie nie chciałam, żeby on zobaczył moje ciało, że wyobrażałam sobie, że on też tego nie chce.
- Postać: Lee
- To szczyt ohydy!
- Postać: Aspeth