Szablon:Główna/dzieło/5
Przedwiośnie
Cezary jeszcze się w nikim nie kochał, ale wiedział, że taka pozycja istnieje i jest w modzie. |
Człowiek szukał niższego życia, samego życia. (…) Człowiek żyjący samą istotą życia, człowiek praktyczny, człowiek nagiego faktu i nagiego interesu nie mógł zrozumieć, iż ktoś może poszukiwać istoty życia. |
Gdzież są twoje szklane domy? |
Już jesteśmy przyjaciółmi, a będziemy jeszcze szczerszymi i jeszcze większymi. |
Każdy ma swoje miejsce ulubione w dzieciństwie. To jest ojczyzna duszy. |
Rewolucją istotną i jedyną jest wynalazek. Rewolucją fałszywą jest wydzieranie przemocą rzeczy przez innych zrobionych. |
To dopiero przedwiośnie nasze. (…) Wierzymy, że doczekamy się jasnej wiosenki naszej… |
Trzeba cierpieć, wciąż cierpieć, mój bohaterze, nie tylko od zawziętego wroga, lecz i od panien… |
Wojownik musi być śmiały. Oto widzi pani, jaki jestem śmiały. |
Zobacz więcej cytatów z powieści Przedwiośnie. |