Suzanne Lenglen

Suzanne Lenglen (1899–1938) – francuska tenisistka.

Próbowałam naśladować tylko jedno uderzenie, mianowicie forhend wspaniałego Wildinga.
- Opis: Lenglen znana ze swojego własnego stylu wyznająca fascynację forhendem Anthony’ego Wildinga.
- Źródło: Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, red. J. Lis, wyd. I, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1979, s. 76.

O Suzanne Lenglen

Kiedy Lenglen pokonała w Wimbledonie Lambert Chambers (rok 1919), natychmiast koronowana została na najlepszą tenisistkę świata. W przeciwieństwie do Tildena, którego dopiero po latach uznano za najlepszego gracza swojej epoki, a może nawet wszystkich czasów. Tilden nie był absolutnie niezwyciężalny jak Suzanne Lenglen. Rzadko miewał takie serie zwycięstw jak Lenglen, niemniej od roku 1920 do 1926 nie doznał żadnej porażki w żadnym ważnym meczu, a jeśli się zważy z jakimi spotykał się rywalami, był to wyczyn nie lada…
- Opis: Lacoste porównujący Lenglen i Tildena.
- Autor: René Lacoste
- Źródło: Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, op. cit., s. 71.

Przez osiem lat, od 1919 do 1927 roku, Suzanne Lenglen była suwerenną władczynią tenisowych placów. Przez osiem lat każdy jej gest był fotografowany, każde słowo notowane, a wszystkie dziewczyny na świecie pragnęły ją kopiować i jeśli nie mogły, co zrozumiałe, w tenisie, to w każdym razie w ubiorze i zachowaniu.
- Autor: René Lacoste
- Źródło: Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, op. cit., s. 80.

Suzanne Lenglen, nigdy nie pokonana, pozbawiła się tytułu do największej sławy, jaką może zdobyć mistrz sportowy, gdyż nie ścierpiałaby porażki. Prawie równy Lenglen zwycięstwami Tilden był jednak od niej większy dzięki temu, że stanąwszy twarzą w twarz z porażką potrafił zaakceptować przegraną.
- Opis: Lacoste porównujący Lenglen i Tildena.
- Autor: René Lacoste
- Źródło: Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, op. cit., s. 73.

W żeńskim tenisie Zuzanna jest największą indywidualnością, jest magnesem, który przyciąga publiczność wszystkich roczników!
- Autor: William Tilden
- Źródło: Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, op. cit., s. 80.