Małgorzata Foremniak: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Kaariokaa (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
m formatowanie
Linia 1:
[[Kategoria:Polscy aktorzy|Foremniak, Małgorzata]]
'''[[w:Małgorzata Foremniak|Małgorzata Foremniak]]''' (ur. 1967), polska aktorka filmowa i teatralna.
 
* Agresji nie zwalczy się agresją, ale łagodnością i miłością. To najwyższa szkoła jazdy, ale się opłaca.
** Źródło: ''Zwierciadło'', nr 5/1927, maj 2007
Linia 8 ⟶ 7:
** Źródło: ''Zwierciadło'', nr 5/1927, maj 2007
 
* Dla mnie dzieci są jak latarnia morska – ich światło nadaje kierunek mojemu życiu.
** Źródło: ''Zwierciadło'', nr 5/1927, maj 2007
 
Linia 14 ⟶ 13:
** Źródło: ''Zwierciadło'', nr 5/1927, maj 2007
 
* Jako aktorka obnażam się wewnętrznie. Ciało jest dla mnie kostiumem. Jako kobieta nie muszę pokazywać wszystkiego, żeby być ponętną. Lubię tajemnicę, a moje "grzeszne ciało" trzyma się bardzo dobrze.
** Źródło: ''Gala'', [http://www.gala.kobieta.pl/gala2/index.jsp?place=Lead11&news_cat_id=184&news_id=5649&layout=6&page=text]
 
Linia 23 ⟶ 22:
** Źródło: ''Zwierciadło'', nr 5/1927, maj 2007
 
* Pierwszą lekcją, którą przeszłam jako mama, była nauka wybaczania – najpierw sobie, a potem innym.
** Źródło: ''Zwierciadło'', nr 5/1927, maj 2007
 
* Rodzone dzieci, wychowywane przez nas od małego, nasiąkają naszym światem jak gąbka, nie odczuwamy tego, to dzieje się samo. Mówią tak jak my, podobnie reagują, mają taką samą hierarchię wartości. A kiedy dzieci przychodzą z innej bajki i po wielu próbach dotarcia do nich widzimy, że wreszcie zaczynają postępować tak jak my – to wtedy rodzic w sposób namacalny doświadcza tego, jak ważna jest w wychowaniu odpowiedzialność, ale przede wszystkim uważność na słowa i czyny.
** Źródło: ''Zwierciadło'', nr 5/1927, maj 2007
 
* Uwielbiam czerwone, wytrawne wino. Gdybym była poetą, popijając łyk wina, opisywałabym krainę, z której ono pochodzi.
** Źródło: ''Gala'', [http://www.gala.kobieta.pl/gala2/index.jsp?place=Lead11&news_cat_id=184&news_id=5649&layout=6&page=text]
 
* Wychowanie polega na rozumieniu indywidualności dziecka, poszanowaniu jego świata, akceptowaniu go takim, jakie jest. I daje to nadzwyczajne efekty – bo ono rozumie, ze my, rodzice, też mamy prawo do swojego świata, też możemy czasem się zagubić. Wychowanie, podobnie zresztą jak życie w ogóle, jest jak wchodzenie pod górę. Bywa ciężko, ale warto się wspinać, o ile więcej stamtąd widać.
** Źródło: ''Zwierciadło'', nr 5/1927, maj 2007