Erich Maria Remarque: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Rad-slaw (dyskusja | edycje)
+2
Rad-slaw (dyskusja | edycje)
Na Zachodzie bez zmian razem
Linia 1:
[[Kategoria:Autorzy|Remarque, Erich Maria]]
'''[[w:pl:Erich Maria Remarque|Erich Maria Remarque]]''' (1898-1970), niemiecki pisarz.
 
* Albert wypowiada to: <br/> - Wojna zepsuła nas do wszystkiego.<br/> Ma słuszność. My nie jesteśmy już młodzieżą. Nie pragniemy już zdobyć świata szturmem. Jesteśmy uciekinierami. Uciekamy sami przed sobą. Przed naszym życiem. Mieliśmy osiemnaście lat i rozpoczęliśmy miłować świat i istnienie; musieliśmy strzelać do tego. Pierwszy granat, który padł, trafił w nasze serce. Jesteśmy odcięci od tego, co czynne, od dążenia, od postępu. Nie wierzymy już w to wszystko; wierzymy w wojnę.
** Źródło: ''[[Na Zachodzie bez zmian]]''
** Zobacz też: [[I wojna światowa]]
 
* Deszcz- najstarsza kołysanka świata.
 
* Ileż niedoli mogą zawierać takie dwie małe plamki, tak małe, że można je zakryć kciukiem, oczy ludzkie.
** Źródło: ''[[Na Zachodzie bez zmian]]''
** Zobacz też: [[Oko]]
 
* Kto potrafi tu coś zrozumieć, gdy widzi tych cichych ludzi o dziecięcych twarzach, o brodach apostołów! Każdy podoficer jest większym wrogiem rekrutowi, każdy nauczyciel uczniowi, niż my im, a oni nam. A przecież wypuścić ich na wolność - będziemy sie znowu nawzajem tępili.
** Źródło: ''[[Na Zachodzie bez zmian]]''
** Zobacz też: [[I wojna światowa]]
 
* Miłość nie zna wartościowania.
 
* [[Na Zachodzie bez zmian.]]
 
* Urodzić się głupcem to nie wstyd. Wstyd tylko głupcem umierać.
Linia 25 ⟶ 11:
 
* Życie to zbyt wieka rzecz, aby mogło się skończyć, zanim wydamy ostatnie tchnienie.
 
** Źródło:== ''[[Na Zachodzie bez zmian]]'' ==
* Albert wypowiada to: <br/> - Wojna zepsuła nas do wszystkiego.<br/> Ma słuszność. My nie jesteśmy już młodzieżą. Nie pragniemy już zdobyć świata szturmem. Jesteśmy uciekinierami. Uciekamy sami przed sobą. Przed naszym życiem. Mieliśmy osiemnaście lat i rozpoczęliśmy miłować świat i istnienie; musieliśmy strzelać do tego. Pierwszy granat, który padł, trafił w nasze serce. Jesteśmy odcięci od tego, co czynne, od dążenia, od postępu. Nie wierzymy już w to wszystko; wierzymy w wojnę.
 
* Ileż niedoli mogą zawierać takie dwie małe plamki, tak małe, że można je zakryć kciukiem, oczy ludzkie.
** Zobacz też: [[Oko]]
 
* Kto potrafi tu coś zrozumieć, gdy widzi tych cichych ludzi o dziecięcych twarzach, o brodach apostołów! Każdy podoficer jest większym wrogiem rekrutowi, każdy nauczyciel uczniowi, niż my im, a oni nam. A przecież wypuścić ich na wolność - będziemy sie znowu nawzajem tępili.
 
** Zobacz też: [[I wojna światowa]]
 
** Zobacz też: [[I wojna światowa]]